Vorig jaar bracht de Italiaanse firma de Cento1 Air als nieuweling, voor 2015 is het de Zero7 die ‘nuovo’ is. En is de Cento1Air een ware aero fiets voor ‘knoeperdhard’ op het vlakke de achtervolging te leiden of, als je een goede dag hebt, een ontsnapping tot een goed einde te brengen , de Zero7 is er een voor lange klimmen waar iedere gram telt. Een eerste verkenning!

Eerst nog even het programma voor 2015 op een rijtje: de gloednieuwe Zero 7 , de Cento1 SR , Cento1 AIR , Cento1 SR Disc allen onveranderd- de vernieuwde Zero.9, dan de GTR/GTS en de GTS DISC, Izoard XP loen door, dan is er de vernieuwde Montegrappa Luna en de nieuwe CROSS –nu met schijfremmen. De Zero7 levert Wilier als los frame voor € 3498,- en compleet vanaf zo’n € 5598,-met Ultegra Di2 11-speed. De ‘7’ is een relatief slank en, in vergelijking met bijvoorbeeld de Cento1SR en de ‘oude’ Zero 7 met extern lopende kabels en vrij stevige ronde vormen, een vrij onopvallend frame.

De Zero 7 is uiteraard geproduceerd van hoogwaardig composiet (60 Ton noemt Wilier dit). Een monococque voorzijde en een later verlijmde achterzijde. Minder opvallend dus! Met name de dunne staande achtervork, de platte asymmetrische liggende achtervork en de wat spits toelopende balhoofdbuis zijn eerder gespot. Opvallend is zeker wel de geïntegreerde voorvork met ‘vierhoekige’ kroon. Die sluit echt mooi aan. De kabels lopen binnendoor en Wilier heeft de 7 compatible gemaakt voor elektronische en mechanische groepen. De derailleurkabels verdwijnen aan de bovenkant van de onderbuis het frame in. De rechterkabel gaat aan de linkerzijde erin en de linker kabel aan de rechterzijde. Om nu niet de binnenkabels in de onderbuis te laten kruisen heeft Wilier een speciale ‘bottom bracket plate’ gemaakt waarin de kabels zowel vrij lopen als wel gekruist naar de voor- dan wel achterderailleur geleid worden. Mooie oplossing.

Verder heeft de 7 een nieuwe ‘dropout’ –ook al geschikt voor elektronische en mechanische groepen, is het bracket een pressfit BB386 Evo model. De ‘7’ in de naam impliceert het gewicht. Nu gaan Italianen soms creatief met cijfers om, we geloven wel dat het frame in de buurt van dit ‘cijfer’ schommelt. Er zijn zes maten: we kregen een maat L en die woog compleet met Dura-Ace 9000, Ritchey WCS en Mavic Ksyrium SLR 6,60 kilo. Juist, 6600 gram. Wat mochten we er mee? Fietsen. In de buurt van Padova. En dat is precies waar deze Zero7 voor bedoeld lijkt te zijn. Opstappen, inklikken en het parkeerterrein af en de straat opdraaien. Wow. Je had even het gevoel alsof er ‘niks aan’ zat: hij is vooral heel licht aan de voorzijde. Niet slap of onstabiel, wel licht. Insturen werd meteen een feest, klimmen idem dito. Het is uiteraard een kwestie van smaak, maar de Ritchey WCS delen zijn zeer ‘allround’ en je handen kun je altijd goed kwijt. Een 27,2 mm zadelpen zorgt, mede voor wat de Italianen ‘Special Elastic Infiltrated’ composiet noemen, voor een groot stuk comfort. Fijn!

Bij de ‘tornantes’ op weg naar Calaone en Sassonegro stuurde de Wilier als een Italiaans camorra scheermes. Zuiver en precies; al voelde je wel heel goed aan dat de Zero7 geen knalstijve ‘bak’ is; vooral bij de afdaling naar Montelice. (We gaan proberen de fiets naar Nederland te halen en hem op de meetbank te leggen om te kijken of we het bij het goede eind hebben). Maar in deze set up met strakke- doch extreem ‘piepende’ – Mavic Exalith velgen gekoppeld aan het warme weer en de typisch Italiaanse omgeving beviel de diepzwarte –met rode details Zero 7 uitstekend. Vooral het tweede ritje naar de zelfde top; ondertussen gewend aan het weer, de fiets en de omgeving. De eerste modellen zullen deze zomer al verkrijgbaar zijn. www.wilier.it

 Tekst en beeld: Menno Grootjans