Wielrennen en ruitersport, wederzijds onbegrip?
Toen ik vandaag op Nederlands grootste paardenforum weer een negatief bericht over wielrenners tegenkwam, wilde ik daar graag wat mee doen. Als paardensporters een forum hebben, hebben wielrenners vast ook een forum was mijn gedachte.
Zoals ik al zei, doen er veel verhalen in de paardenwereld de ronde over wielrenners. Wielrenners en ruiters met paarden schijnen op de openbare weg soms een lastige combinatie te vormen. Wielrenners komen vanaf de achterkant met hoge snelheid aan en beginnen driftig te ping'en of te roepen dat iedereen heel snel aan de kant moet. Toch nog net even inhalen en vervolgens raak opkijken van een schrikreactie van het paard. Wat gaat er mis?
Is de gemiddelde wielrenner echt een egoïst die denkt dat al het asfalt voor hem is? Of is de paardensporter te traag in zijn reactie? Is het simpelweg wederzijds onbegrip? Leg eens uit! Wat zijn de etiketteregels voor wielrenners? Mocht er behoefte aan zijn, leg ik graag de instinctieve gedragingen van een paard en de etiketteregels van de paardensport uit.
Overigens gaat het natuurlijk de meeste keren gewoon goed, maar ik ben benieuwd waar die negatieve naam van wielrenners in de paardensport vandaan komt. Waren jullie je daar overigens van bewust?
Zoals ik al zei, doen er veel verhalen in de paardenwereld de ronde over wielrenners. Wielrenners en ruiters met paarden schijnen op de openbare weg soms een lastige combinatie te vormen. Wielrenners komen vanaf de achterkant met hoge snelheid aan en beginnen driftig te ping'en of te roepen dat iedereen heel snel aan de kant moet. Toch nog net even inhalen en vervolgens raak opkijken van een schrikreactie van het paard. Wat gaat er mis?
Is de gemiddelde wielrenner echt een egoïst die denkt dat al het asfalt voor hem is? Of is de paardensporter te traag in zijn reactie? Is het simpelweg wederzijds onbegrip? Leg eens uit! Wat zijn de etiketteregels voor wielrenners? Mocht er behoefte aan zijn, leg ik graag de instinctieve gedragingen van een paard en de etiketteregels van de paardensport uit.
Overigens gaat het natuurlijk de meeste keren gewoon goed, maar ik ben benieuwd waar die negatieve naam van wielrenners in de paardensport vandaan komt. Waren jullie je daar overigens van bewust?
De slechte reputatie van wielrenners leeft op dit moment maatschappij-breed, deels onterecht maar deels ook zeker terecht. Maar dat geldt voor elke groep verkeersdeelnemers. Zo kwam ik eens enkele paardrijdende jongedames tegen die voor de kick met gesloten ogen hun paard bereden, en zodoende de hele weg in beslag namen. Dat ik als "pingende" tegenligger opdook was voor hen (en de paarden) een complete verrassing.
Ik probeer paarden met aangepaste snelheid en met een ruime boog te passeren, zonder plotselinge bewegingen en geluiden. Tegelijkertijd heeft ook de ruiter een flinke eigen verantwoordelijkheid, want in hoeverre past een (schrikachtig) paard in het huidige verkeer?
Ik probeer paarden met aangepaste snelheid en met een ruime boog te passeren, zonder plotselinge bewegingen en geluiden. Tegelijkertijd heeft ook de ruiter een flinke eigen verantwoordelijkheid, want in hoeverre past een (schrikachtig) paard in het huidige verkeer?
Wielrenners hebben bij heel veel andere weggebruikers een negatieve naam, dus wat dat betreft verbaast me dit niets.
Zelf kom ik zeer zelden paarden tegen onderweg moet ik zeggen, kan me de laatste keer ook niet herinneren. Dus herken hier wat dat betreft niets in. Wel het pingen of roepen van wielrenners als ze er langs willen. Dit zal bij veel mensen een negatief beeld opleveren, aangezien ze vaak schrikken, maar dit is vanuit het oogpunt van de wielrenner ook weer tegenover gesteld. Waarom moeten die dagjesfietsers zo uitgebreid het hele fietspad in beslag nemen?
Ik denk dat de meeste wielrenners het allemaal niet slecht bedoelen en gewoon lekker willen fietsen zonder daarbij anderen teveel tot last te zijn. Er zijn er echter een paar die zich wel daadwerkelijk als idioten gedragen, wat toch het beeld van 'de wielrenner' negatief beïnvloedt. Stel je immers voor dat je gemiddelde een halve kilometer per uur lager uitvalt.. :-S
Wel vind ik dat men tegenwoordig meer rekening zou kunnen houden met wielrenners. Er zijn steeds meer wielrenners en het is een groeiende groep in Nederland. De tijden dat men rustig op zondag kon gaan fietsen en daarbij slechts een paar keer door wielrenners werd voorbij gereden zijn wel voorbij. Hiermee bedoel ik dus niet dat alles en iedereen maar moet wijken, maar het zou goed zijn als men er onderweg aandacht voor heeft en zich er van bewust is dat wij er zijn. Meer dan nu het geval is.
Met men bedoel ik overigens de overige gebruikers van de paden die wielrenners gebruiken (fietsers, wandelaars, ruiters, etc).
Zelf kom ik zeer zelden paarden tegen onderweg moet ik zeggen, kan me de laatste keer ook niet herinneren. Dus herken hier wat dat betreft niets in. Wel het pingen of roepen van wielrenners als ze er langs willen. Dit zal bij veel mensen een negatief beeld opleveren, aangezien ze vaak schrikken, maar dit is vanuit het oogpunt van de wielrenner ook weer tegenover gesteld. Waarom moeten die dagjesfietsers zo uitgebreid het hele fietspad in beslag nemen?
Ik denk dat de meeste wielrenners het allemaal niet slecht bedoelen en gewoon lekker willen fietsen zonder daarbij anderen teveel tot last te zijn. Er zijn er echter een paar die zich wel daadwerkelijk als idioten gedragen, wat toch het beeld van 'de wielrenner' negatief beïnvloedt. Stel je immers voor dat je gemiddelde een halve kilometer per uur lager uitvalt.. :-S
Wel vind ik dat men tegenwoordig meer rekening zou kunnen houden met wielrenners. Er zijn steeds meer wielrenners en het is een groeiende groep in Nederland. De tijden dat men rustig op zondag kon gaan fietsen en daarbij slechts een paar keer door wielrenners werd voorbij gereden zijn wel voorbij. Hiermee bedoel ik dus niet dat alles en iedereen maar moet wijken, maar het zou goed zijn als men er onderweg aandacht voor heeft en zich er van bewust is dat wij er zijn. Meer dan nu het geval is.
Met men bedoel ik overigens de overige gebruikers van de paden die wielrenners gebruiken (fietsers, wandelaars, ruiters, etc).
Freude am Fahren
Giant TCR 1 '11
Giant TCR 1 '11
Ik passeer regelmatig ruiters, aangezien ik weet hoe schrikachtig de dieren kunnen zijn, houd ik zoveel mogelijk afstand en pas de snelheid aan. Ik kan me eigenlijk niet herinneren ooit problemen gehad te hebben. Ook niet omgekeerd. Het probleem wielrenners in het algemeen is iid bekend. Ook ik heb wel eens fouten gemaakt en probeer er van te leren. Maar soms wordt je heel moe van mensen die breeduit over de weg fietsen, wandelen, skeeleren of wat dan ook en dan verontwaardigd zijn als je ze vriendelijk probeert duidelijk te maken dat je er graag langs wilt. Op de snelweg ga ik toch ook niet uitgebreid toeteren en signalen geven dat ik wil inhalen?
Pijn is fijn, toch?
Mijn Strava: https://www.strava.com/athletes/10778731
Mijn Strava: https://www.strava.com/athletes/10778731
Misschien maakt het ook uit in welke regio je zit. Ik haal de snelheid er altijd helemaal uit bij paarden, rij er langzaam langs door helemaal links te gaan rijden. Ik denk dat mensen in een plattelandsregio hier meer bekend mee zijn. Wellicht dat het in een stadsregio anders is. De fout ligt natuurlijk niet bij wielrenners in het algemeen, wel bij individuen. Meestal rijden ruiters wel netjes aan de kant van de weg of in de berm.
Wielrenners en ruiters hebben wel iets gemeen: beide verkeersdeelnemers waarvan het gedrag niet helemaal bekend is bij overige weggebruikers.
Wielrenners en ruiters hebben wel iets gemeen: beide verkeersdeelnemers waarvan het gedrag niet helemaal bekend is bij overige weggebruikers.
Bedankt voor jullie reacties!
@nijb_jan, helaas rijden er inderdaad ook veel (vooral jonge) ruiters rond die zich niet aan de verkeersregels of ruiteretikette houden, daar stoor ik mij als ruiter ook aan. Ik vermoed dat dat dezelfde jongeren zijn die ook op de fiets een pittige inschattingskluif voor de automobilist zijn. Geen licht, langzaam met z'n drieen naast elkaar fietsen en geen richting aangeven. Daar groeien de meeste wel overheen gelukkig. Wat betreft de ruiter in het hedendaagse verkeer, denk ik daar natuurlijk anders over. Het paard is immers al langer op de weg te vinden dan de fiets. De meeste ruiters gaan alleen door het drukke verkeer als dat op de richting van hun rijgebied, bijv bos, ligt. Asfalt is voor de paarden niet prettig lopen, veel ruiters mijden dit. Daarnaast is een verkeersmak paard met een verantwoordelijke ruiter en meedenkende weggebruikers geen overlastveroorzaker.
Overigens dienen ruiters op of naast het paard op de rijbaan te rijden. Omdat dat op een 80km-weg voor niemand prettig is, kiezen zij voor het fietspad of de berm. Het vele afval in de berm brengt een enorm risico op blessures mee, ik rijd daar zelf om die reden nooit. Het lijkt mij een ideale oplossing om langs die fietspaden waar een brede groenstrook is een ruiterpad te maken. Aan 50cm brede omgewoelde grond hebben wij genoeg.
@nijb_jan, helaas rijden er inderdaad ook veel (vooral jonge) ruiters rond die zich niet aan de verkeersregels of ruiteretikette houden, daar stoor ik mij als ruiter ook aan. Ik vermoed dat dat dezelfde jongeren zijn die ook op de fiets een pittige inschattingskluif voor de automobilist zijn. Geen licht, langzaam met z'n drieen naast elkaar fietsen en geen richting aangeven. Daar groeien de meeste wel overheen gelukkig. Wat betreft de ruiter in het hedendaagse verkeer, denk ik daar natuurlijk anders over. Het paard is immers al langer op de weg te vinden dan de fiets. De meeste ruiters gaan alleen door het drukke verkeer als dat op de richting van hun rijgebied, bijv bos, ligt. Asfalt is voor de paarden niet prettig lopen, veel ruiters mijden dit. Daarnaast is een verkeersmak paard met een verantwoordelijke ruiter en meedenkende weggebruikers geen overlastveroorzaker.
Overigens dienen ruiters op of naast het paard op de rijbaan te rijden. Omdat dat op een 80km-weg voor niemand prettig is, kiezen zij voor het fietspad of de berm. Het vele afval in de berm brengt een enorm risico op blessures mee, ik rijd daar zelf om die reden nooit. Het lijkt mij een ideale oplossing om langs die fietspaden waar een brede groenstrook is een ruiterpad te maken. Aan 50cm brede omgewoelde grond hebben wij genoeg.
Ik heb geen problemen met paarden. En de reden daarvoor is dat ik ze zelden tegenkom. Ze rijden meestal op een ruiterpad of in het bos. En zelden tot nooit op de openbare weg.
Maar als ik er een tegenkom, dan haal ik de snelheid eruit. Bellen of roepen heeft volgens mij geen zin. Ik denk niet dat een paard snel genoeg kan reageren. En ik vertrouw paarden ook niet. Of op zijn minst de bestuurder er van niet. Misschien heb ik ongelijk maar als een paard in het nauw raakt en onverwacht gaat reageren, dan zit ik daar liever niet tussen.
Maar als ik er een tegenkom, dan haal ik de snelheid eruit. Bellen of roepen heeft volgens mij geen zin. Ik denk niet dat een paard snel genoeg kan reageren. En ik vertrouw paarden ook niet. Of op zijn minst de bestuurder er van niet. Misschien heb ik ongelijk maar als een paard in het nauw raakt en onverwacht gaat reageren, dan zit ik daar liever niet tussen.
Live fast; die young. mijn blog
- jeroenkuiper
- Forum-lid
- Berichten: 1090
- Lid geworden op: 31 mei 2010 00:20
- Locatie: wolvega
hier in friesland zijn er nog genoeg maneges van waaruit mensen met de paarden de fietspaden optrekken. ik kom er geregeld een paar tegen op de bredere fietspaden.
ik ben me bewust van het feit dat een paard zijn oren naar voren gericht staan en geen weet heeft van jou aankomst en houd daar altijd rekening mee door voldoende afstand te houden en met een klein snelheidsverschil er omheen te gaan, dat mensen gaan schreeuwen en bellen als een idioot geeft wel weer aan dat men alleen aan zichzelf denkt ''ik moet zo snel mogelijk door''
wat ik wel moet opmerken, het mes snijdt immers aan 2 kanten, waar de wielrenner dan betiteld wordt als asociaal of niet meedenkend zijn de ruiters dit ook niet altijd... ik moet soms slalommend over de fietspaden omdat er grote hopen stront ligt en dat vind ik miz net zo asociaal. Niet alleen hebben de wielrenners hier last van, ook jouw opa en oma die even op de fiets eruit gaan, ook de schoolkinderen, en de buurman die 's avonds even 25km gaat hardlopen.
ik vind het zo vreemd dat je als hondeeigenaar bekeurd wordt als je hond ergens op een veldje zijn behoefte doet, maar als je een fietspad voorziet van een nieuwe deklaag poep dat dit gewoon zomaar mag. Ik weet dat er van die zakken zijn die je er achter kunt hangen,waarom is dat niet verplicht als je met een paard de openbare weg opgaat?
ik ben me bewust van het feit dat een paard zijn oren naar voren gericht staan en geen weet heeft van jou aankomst en houd daar altijd rekening mee door voldoende afstand te houden en met een klein snelheidsverschil er omheen te gaan, dat mensen gaan schreeuwen en bellen als een idioot geeft wel weer aan dat men alleen aan zichzelf denkt ''ik moet zo snel mogelijk door''
wat ik wel moet opmerken, het mes snijdt immers aan 2 kanten, waar de wielrenner dan betiteld wordt als asociaal of niet meedenkend zijn de ruiters dit ook niet altijd... ik moet soms slalommend over de fietspaden omdat er grote hopen stront ligt en dat vind ik miz net zo asociaal. Niet alleen hebben de wielrenners hier last van, ook jouw opa en oma die even op de fiets eruit gaan, ook de schoolkinderen, en de buurman die 's avonds even 25km gaat hardlopen.
ik vind het zo vreemd dat je als hondeeigenaar bekeurd wordt als je hond ergens op een veldje zijn behoefte doet, maar als je een fietspad voorziet van een nieuwe deklaag poep dat dit gewoon zomaar mag. Ik weet dat er van die zakken zijn die je er achter kunt hangen,waarom is dat niet verplicht als je met een paard de openbare weg opgaat?
Het is spijtig dat roepen en bellen als agressief ervaren wordt, voor mij is dit enkel om duidelijk te maken dat er fietser(s) aankomen en om schrik reacties te voorkomen. en dus in het balang van de veiligheid van beide partijen,
een paard passeren is echter moeilijk, altijd traag en behoedzaam, ik durf meestal niet bellen om schrikreacties te voorkomen, en dan hopen dat het paard niet schrikt als deze mij ineens opmerkt.
Ik ben wel benieuwd wat voor een ruiter de beste manier is om ingehaald ter worden, en of er al dan niet gebeld/ geroepen mag worden?
een paard passeren is echter moeilijk, altijd traag en behoedzaam, ik durf meestal niet bellen om schrikreacties te voorkomen, en dan hopen dat het paard niet schrikt als deze mij ineens opmerkt.
Ik ben wel benieuwd wat voor een ruiter de beste manier is om ingehaald ter worden, en of er al dan niet gebeld/ geroepen mag worden?
Ik heb 8 jaar lang eigen paarden gereden veel over de weg ook met jonge dieren. Nu een halfjaar aan het fietsen. Ik vind het onzin dat wij wielrenners ons moeten aanpassen aan het paard. Welke gek gaat nou de weg op als zijn/ haar paard een racefietser eng vind? of het overige verkeer (wielrenners zijn niet de enige)? Nu blijkt ook dat 98% de invloed van de ruiter is dat een paard schrikt. Als ruiters het spannend op de weg vinden, kom daar dan ook niet. Mocht een paard van 600 kilo op hol slaan waar zal het dier stoppen en wat kunnen de gevolgen daarvan zijn?. Als ik op de weg reed met mijn paard vond ik het prettig als er even gebeld werd, net als bij de ouderen een tiental meters van te voren. Kon ik als ruiter nog reageren mocht het nodig zijn. Over het algemeen had ik fietsers vaak al gezien vanwege het feit dat je als ruiter moet opletten en regelmatig even achteruit moet kijken.
Over de mest die paarden kunnen achter te laten, binnen de bebouwde kom wordt er verwacht de mest op te ruimen. Of een mestzak te bevestigen ( soort luier). daarnaast word er verwacht dat ruiters in de berm rijden en mocht een paard mesten op de weg. Afstappen en mest in de berm schuiven! Ik merk dat, dat niet of weinig gedaan wordt en dat vind ik jammer.
Over de mest die paarden kunnen achter te laten, binnen de bebouwde kom wordt er verwacht de mest op te ruimen. Of een mestzak te bevestigen ( soort luier). daarnaast word er verwacht dat ruiters in de berm rijden en mocht een paard mesten op de weg. Afstappen en mest in de berm schuiven! Ik merk dat, dat niet of weinig gedaan wordt en dat vind ik jammer.
Vandaag de volgende ervaring opgedaan:
Met een groep van 11 fietsers passeren we 4 paarden. Onze snelheid zal niet hoger geweest zijn dan 25 km/uur. Voorin wordt er gebeld dat we passeren. Het laatste paard wordt nerveus en begint van zijn rechte lijn af te wijken. Als laatste in de rij zie ik dit gebeuren. Het geluk wat we hebben is dat we niet op het lint rijden en er een gat van een tiental meters is tussen mij en de voorlaatste. Doordat ik anticipeer wordt ik niet van de weg gedrukt of getrapt door het paard wat na onze voorlaatste fietser dwars op de weg staat. Ik sta zo goed als stil op het moment dat de ruiter haar paard weer onder controle brengt, rij de paarden voorbij en de begeleider begint te schelden op die verdomde wielrenners die bellen.
Los van de stront op de doorgaande wegen c.q. fietspaden moet ik zeggen dat ik de reactie niet begrijp. Als het de stress is van met paarden onderweg te zijn, moet je dat niet doen. Iedereen zijn hobby en liefhebberij maar het mag de medeweggebruiker niet in gevaar brengen. Dit doet een beest van 600 kg met een eigenwil duidelijk wel! Er is me vandaag overigens meer opgevallen met dit rondje in drukker bezocht gebied maar dat zal ik posten in het verkeers topic.....
Met een groep van 11 fietsers passeren we 4 paarden. Onze snelheid zal niet hoger geweest zijn dan 25 km/uur. Voorin wordt er gebeld dat we passeren. Het laatste paard wordt nerveus en begint van zijn rechte lijn af te wijken. Als laatste in de rij zie ik dit gebeuren. Het geluk wat we hebben is dat we niet op het lint rijden en er een gat van een tiental meters is tussen mij en de voorlaatste. Doordat ik anticipeer wordt ik niet van de weg gedrukt of getrapt door het paard wat na onze voorlaatste fietser dwars op de weg staat. Ik sta zo goed als stil op het moment dat de ruiter haar paard weer onder controle brengt, rij de paarden voorbij en de begeleider begint te schelden op die verdomde wielrenners die bellen.
Los van de stront op de doorgaande wegen c.q. fietspaden moet ik zeggen dat ik de reactie niet begrijp. Als het de stress is van met paarden onderweg te zijn, moet je dat niet doen. Iedereen zijn hobby en liefhebberij maar het mag de medeweggebruiker niet in gevaar brengen. Dit doet een beest van 600 kg met een eigenwil duidelijk wel! Er is me vandaag overigens meer opgevallen met dit rondje in drukker bezocht gebied maar dat zal ik posten in het verkeers topic.....
Twitter: @rbruijns
Ik kom wekelijks paarden tegen en passeer altijd met gepaste snelheid. Ik maak geen (vreemde) geluiden, maar kijk of de ruiter mij gezien heeft. Indien nodig bel ik een keer. Ik heb slechts één keer een paard zien steigeren en alle andere keren waren er geen problemen. Nu woon ik in landelijk gebied en ben ik (en ook de ruiters) gewend om elkaar tegen te komen. Dat maakt een behoorlijk verschil, maar dan nog kan er in het verkeer wel iets misgaan. Het is gewoon een kwestie van rekening houden met andere weggebruikers.
Ik heb in de regel meer problemen met jongeren met oordoppen in (muziek en/of telefoon). Die horen je (ondanks herhaaldelijk bellen) niet aankomen, maar menen wel hun ongenoegen kenbaar te moeten maken als ze schrikken wanneer je voorbij fietst.
Ik heb in de regel meer problemen met jongeren met oordoppen in (muziek en/of telefoon). Die horen je (ondanks herhaaldelijk bellen) niet aankomen, maar menen wel hun ongenoegen kenbaar te moeten maken als ze schrikken wanneer je voorbij fietst.
Real men wear blûk!!! Marcel