Kreeg een aanvalletje van jeugdsentiment hierbij.
In de jaren 1976-1982 heb ik in die streken tienduizenden trainingskilometers afgelegd. (woonde destijds in Deventer)
Ik gok dat je ergens ten oosten van Apeldoorn (mijn geboorteplaats) woont....
Fietstochten van "Le Grimpeur"
-
dickygiovanni
- Forum-lid
- Berichten: 1791
- Lid geworden op: 04 aug 2010 01:20
Allemaal zeer herkenbaar, ik woon in het mooie Hattem!
-
Le Grimpeur
- Forum-lid
- Berichten: 2623
- Lid geworden op: 24 nov 2009 14:37
Le Grimpeur
26 apr 2014 22:18
Bijna goed, laten we 't daar maar op houden (de 'NSA' is overalkees0251 schreef:...Ik gok dat je ergens ten oosten van Apeldoorn (mijn geboorteplaats) woont....
) .60 x Ventoux
-
Le Grimpeur
- Forum-lid
- Berichten: 2623
- Lid geworden op: 24 nov 2009 14:37
Le Grimpeur
18 mei 2014 11:31
Over de Sigma Rox 10.0 
en over (hele) slechte benen... 
Wij, m'n vrouw en ik, waren oorspronkelijk van plan om dit weekeinde naar Zuid Frankrijk af te reizen. De weersvooruitzichten voor de middellange termijn zagen er in eerste instantie veelbelovend uit. Doch naarmate het tijdstip van vertrek naderde, veranderden die vooruitzichten steeds meer richting een niet erg stabiel weertype met regelmatig regen- en onweersbuien en vooral veel wind. Dus hebben we besloten om gewoon in Nederland van de komende mooie dagen te profiteren en wat stabieler weer af te wachten alvorens te vertrekken. Wellicht kunnen we dan, net als het afgelopen jaar, in de Vogezen of zo onze vakantie beginnen.
Over mijn vrouw gesproken, zij verraste mij onlangs met een flink naar voren gehaald verjaarskado:
Zo'n Rox 10.0 *) barst van de functies en instellingen, dus mocht ik de afgelopen dagen beginnen aan een ware learning curve om het apparaat een beetje te doorgronden. Overigens bevind ik mij nog pas aan het begin van die leercurve. Ik heb overigens de basic computer gekregen, want aan de hele bundel heb ik vooralsnog geen behoefte. Misschien dat ik op een later tijdstip nog besluit om zo'n gecombineerde ANT+ snelheids- en cadanssensor aan te schaffen (niet van Sigma, want Sigma heeft daarvoor twee aparte units) en/of de veelgeprezen ANT+ borstband van Decathlon voor het meten van de hartfrequentie.
De Rox 10.0 is een zeer degelijk ogend en aanvoelend apparaat en wordt geleverd met slechts één stuurhouder. De sterk verbeterde nieuwe stuurhouder heb ik inmiddels ook van Sigma gekregen. Ik had hem binnen anderhalve week in huis
, alhoewel Sigma had aangegeven dat het wel tot drie weken zou kunnen duren. De oude houder heb ik tijdelijk op m'n andere fiets gemonteerd. Wel ben ik van plan om één of twee butlers te kopen. Die outboard houders voor de Rox 10.0 kosten zo rond de € 13,00, hetgeen mij een redelijk bedrag lijkt.
Werken met de knoppen aan de zijkant van de Rox 10.0 vraagt enige gewenning. Je moet vrij veel kracht gebruiken en als de computer niet op de fiets zit, is het een beetje onhandig, omdat je ook de tegenoverliggende knop in kunt drukken als je het apparaat verkeerd vastpakt. Maar eenmaal op het stuur (of de stuurpen) geplaatst, gaat het goed. Wat ik trouwens vreselijk handig vind, is dat je via het bijgeleverde Sigma Data Center 3.3 alle instellingen offline kunt bekijken en aanpassen. Daarna is het een kwestie van de Rox met het bijlgeleverde USB-kabeltje aan je computer koppelen en de instellingen naar de Rox overzetten. Fluitje van een cent!
In het Data Center kun je m.b.v. de OSM-kaarten zelf routes maken. Dus heb ik de afgelopen dagen maar eens een ritje van zo'n 106 km over de Zuid Veluwe uitgezet, om te ervaren hoe dat volgen van zo'n track nu gaat. Na je rit zie je trouwens op diezelfde kaarten ook weer heel gedetailleerd waar je geweest bent (zelfs een kleine afwijking voor een noodzakelijk sanitaire stop was terug te vinden). Gisteren heb ik vol verwachting mijn eerste tocht met de Rox gemaakt. Meteen bij het wegrijden kreeg ik al een '180 graden terug pijl' te zien met de boodschap Wrong direction 
! Hé, iets fout gedaan? Nou nee hoor, maar mijn route begon en eindigde uiteraard in de straat waar ik woon en dat bracht het computertje waarschijnlijk even in verwarring . Toen ik de wijk uit was en op een bredere weg reed met aan beide zijden een fietspad, zag ik keurig twee parallel lopende lijntjes op het scherm en kwam de mededeling You are on the track. Het apparaat geeft trouwens ook piepjes (toets- en systeemgeluiden). Tenminste, mijn vrouw roept voortdurend 'hij piept'. Maar door mijn vanwege m'n leeftijd verminderde gevoeligheid voor hoge tonen en een chronische gehoorbeschadiging (tinnitus) hoor ik die piepjes niet en heb ik ze dus maar uitgeschakeld. Het zijn ook wel erg zachte piepjes, die je eenmaal in het verkeer en met rijwind rond je oren volgens mij sowieso niet goed zult horen...
Maar verder gaat het navigeren perfect. Je ziet 100 m van de route vooruit en als je van richting moet veranderen of als het fietspad wisselt van bijvoorbeeld de rechterzijde naar de linkerzijde van de weg, zoomt de Rox automatisch (kun je uitschakelen) in naar 50 m. Als je dus je route nauwkeurig hebt voorbereid of een goed gedetailleerde route hebt ge-download (fraai Nederlands), moet het navigeren volgens mij geen problemen opleveren. Het schermpje is overigens goed af te lezen, ook in de volle zon (ik heb de computer wel enigszins gekanteld gemonteerd). En als er wat minder licht is, schakel je gewoon de schermverlichting in (kan continue of voor een vooraf in te stellen vaste tijd). Onder hoge bomen met een dik bladerdek is het apparaat soms even de kluts kwijt, maar 't herstelt zich snel. Ik geloof dat alle GPS-systemen daar last van hebben. Tijdens het navigeren heeft het voor mij in elk geval geen onduidelijk situaties opgeleverd. De snelheidsaanwijzing varieert onder de bomen nog wel behoorlijk, terwijl je toch zelf het gevoel hebt dat je met constante snelheid aan 't trappen bent. Ook dat middelt zich wel weer vlot en dan klopt de aangeven waarde weer met wat hij ook zou moeten zijn.
Wat ik gaandeweg de rit wel merkte, was dat ik gisteren hele slechte benen had. In 't begin draaide ik nog wel aardig, maar halverwege de trip liep het voor geen meter meer. Daar waar ik op de hellingen hier op de Veluwe (maximaal zo'n 4 procent) doorgaans even flink kan doortrekken, viel ik nu bijna stil. Even heb ik er nog aan gedacht de rit maar wat in te korten tot 80 km. Omdat zoiets niet bij mijn karakter past, toch maar doorgezet. Volgens mijn vrouw ben ik de afgelopen dagen veel te druk geweest met allerlei zaken en zat ik daardoor niet voldoende ontspannen op m'n Planet X...
De klim over de N344 van Nieuw Milligen naar de Aardhuisweg had ik ook nog eens de wind tegen en die klim sloeg mij natuurlijk helemaal in de benen. Weg hoop om er toch nog een enigszins acceptabel gemiddelde uit te persen. Op de klim in de Alverschotense weg van Assel naar Hoog Buurlo kwam er nog een racefietser even naast mij rijden. Hij groette netjes, reed door, maar ik kon gelukkig zijn wiel wel houden. Toen we het viaduct over de A1 eenmaal gepasseerd waren, kon ik zelf op kop gaan rijden en even door trekken. Of ik hem er nu toch afgereden heb, of dat hij richting Kootwijk gegaan is, ik weet 't niet, maar ik heb hem niet meer gezien. Daar ging het dus even wat beter.
Thuisgekomen eerst natuurlijk mijn enthousiasme over de Rox met mijn vrouw gedeeld en na het douchen en 't smullen van de door mijn vrouw zelfgemaakte lasagne (Mmmm...) heb ik mijn ritgegevens uiteraard in het Data Center opgeslagen en gelijk maar eens geprobeerd hoe het uploaden naar Strava zou gaan. 't Duurt even, want er moet eerst een FIT-file aangemaakt worden, maar geeft op zich geen problemen. In het Data Center kun je trouwens offline je rit helemaal analyseren, compleet met diagrammen en de mogelijkheid om allerlei waardes te vergelijken. Maar, zoals gezegd, ik zit nog in het leerproces en moet nog veel dingen uitproberen en na zo'n eerste rit kan ik natuurlijk niet veel meer dan een eerste indruk geven. En die is wat mij betreft erg positief! Het is ook een apparaat dat zuinig met energie omspringt lijkt mij. Na zo'n rit van een dikke 100 km en af en toe de verlichting aan (om te proberen), gaf het apparaat bij het koppelen aan mijn computer aan dat de batterij nog voor 80% geladen was.
*) Voor mijn meelezende en misschien op fietsgebied niet zo onderlegde vrienden: een Rox 10.0 is een GPS-fietscomputer. Deze geeft, naast het vastleggen van allerleide waardes zoals snelheid, afstand, tijd, hoogte etc. etc., ook de mogelijkheid om m.b.v. een vooraf geladen route via een zogeheten 'kruimelspoor' (een streepje op het schermpje) die route te volgen.
en over (hele) slechte benen... Wij, m'n vrouw en ik, waren oorspronkelijk van plan om dit weekeinde naar Zuid Frankrijk af te reizen. De weersvooruitzichten voor de middellange termijn zagen er in eerste instantie veelbelovend uit. Doch naarmate het tijdstip van vertrek naderde, veranderden die vooruitzichten steeds meer richting een niet erg stabiel weertype met regelmatig regen- en onweersbuien en vooral veel wind. Dus hebben we besloten om gewoon in Nederland van de komende mooie dagen te profiteren en wat stabieler weer af te wachten alvorens te vertrekken. Wellicht kunnen we dan, net als het afgelopen jaar, in de Vogezen of zo onze vakantie beginnen.
Over mijn vrouw gesproken, zij verraste mij onlangs met een flink naar voren gehaald verjaarskado:
Zo'n Rox 10.0 *) barst van de functies en instellingen, dus mocht ik de afgelopen dagen beginnen aan een ware learning curve om het apparaat een beetje te doorgronden. Overigens bevind ik mij nog pas aan het begin van die leercurve. Ik heb overigens de basic computer gekregen, want aan de hele bundel heb ik vooralsnog geen behoefte. Misschien dat ik op een later tijdstip nog besluit om zo'n gecombineerde ANT+ snelheids- en cadanssensor aan te schaffen (niet van Sigma, want Sigma heeft daarvoor twee aparte units) en/of de veelgeprezen ANT+ borstband van Decathlon voor het meten van de hartfrequentie.
De Rox 10.0 is een zeer degelijk ogend en aanvoelend apparaat en wordt geleverd met slechts één stuurhouder. De sterk verbeterde nieuwe stuurhouder heb ik inmiddels ook van Sigma gekregen. Ik had hem binnen anderhalve week in huis
, alhoewel Sigma had aangegeven dat het wel tot drie weken zou kunnen duren. De oude houder heb ik tijdelijk op m'n andere fiets gemonteerd. Wel ben ik van plan om één of twee butlers te kopen. Die outboard houders voor de Rox 10.0 kosten zo rond de € 13,00, hetgeen mij een redelijk bedrag lijkt.Werken met de knoppen aan de zijkant van de Rox 10.0 vraagt enige gewenning. Je moet vrij veel kracht gebruiken en als de computer niet op de fiets zit, is het een beetje onhandig, omdat je ook de tegenoverliggende knop in kunt drukken als je het apparaat verkeerd vastpakt. Maar eenmaal op het stuur (of de stuurpen) geplaatst, gaat het goed. Wat ik trouwens vreselijk handig vind, is dat je via het bijgeleverde Sigma Data Center 3.3 alle instellingen offline kunt bekijken en aanpassen. Daarna is het een kwestie van de Rox met het bijlgeleverde USB-kabeltje aan je computer koppelen en de instellingen naar de Rox overzetten. Fluitje van een cent!
In het Data Center kun je m.b.v. de OSM-kaarten zelf routes maken. Dus heb ik de afgelopen dagen maar eens een ritje van zo'n 106 km over de Zuid Veluwe uitgezet, om te ervaren hoe dat volgen van zo'n track nu gaat. Na je rit zie je trouwens op diezelfde kaarten ook weer heel gedetailleerd waar je geweest bent (zelfs een kleine afwijking voor een noodzakelijk sanitaire stop was terug te vinden
). Gisteren heb ik vol verwachting mijn eerste tocht met de Rox gemaakt. Meteen bij het wegrijden kreeg ik al een '180 graden terug pijl' te zien met de boodschap Wrong direction ! Hé, iets fout gedaan? Nou nee hoor, maar mijn route begon en eindigde uiteraard in de straat waar ik woon en dat bracht het computertje waarschijnlijk even in verwarring . Toen ik de wijk uit was en op een bredere weg reed met aan beide zijden een fietspad, zag ik keurig twee parallel lopende lijntjes op het scherm en kwam de mededeling You are on the track. Het apparaat geeft trouwens ook piepjes (toets- en systeemgeluiden). Tenminste, mijn vrouw roept voortdurend 'hij piept'. Maar door mijn vanwege m'n leeftijd verminderde gevoeligheid voor hoge tonen en een chronische gehoorbeschadiging (tinnitus) hoor ik die piepjes niet en heb ik ze dus maar uitgeschakeld. Het zijn ook wel erg zachte piepjes, die je eenmaal in het verkeer en met rijwind rond je oren volgens mij sowieso niet goed zult horen...Maar verder gaat het navigeren perfect. Je ziet 100 m van de route vooruit en als je van richting moet veranderen of als het fietspad wisselt van bijvoorbeeld de rechterzijde naar de linkerzijde van de weg, zoomt de Rox automatisch (kun je uitschakelen) in naar 50 m. Als je dus je route nauwkeurig hebt voorbereid of een goed gedetailleerde route hebt ge-download (fraai Nederlands
), moet het navigeren volgens mij geen problemen opleveren. Het schermpje is overigens goed af te lezen, ook in de volle zon (ik heb de computer wel enigszins gekanteld gemonteerd). En als er wat minder licht is, schakel je gewoon de schermverlichting in (kan continue of voor een vooraf in te stellen vaste tijd). Onder hoge bomen met een dik bladerdek is het apparaat soms even de kluts kwijt, maar 't herstelt zich snel. Ik geloof dat alle GPS-systemen daar last van hebben. Tijdens het navigeren heeft het voor mij in elk geval geen onduidelijk situaties opgeleverd. De snelheidsaanwijzing varieert onder de bomen nog wel behoorlijk, terwijl je toch zelf het gevoel hebt dat je met constante snelheid aan 't trappen bent. Ook dat middelt zich wel weer vlot en dan klopt de aangeven waarde weer met wat hij ook zou moeten zijn.Wat ik gaandeweg de rit wel merkte, was dat ik gisteren hele slechte benen had. In 't begin draaide ik nog wel aardig, maar halverwege de trip liep het voor geen meter meer. Daar waar ik op de hellingen hier op de Veluwe (maximaal zo'n 4 procent) doorgaans even flink kan doortrekken, viel ik nu bijna stil. Even heb ik er nog aan gedacht de rit maar wat in te korten tot 80 km. Omdat zoiets niet bij mijn karakter past, toch maar doorgezet. Volgens mijn vrouw ben ik de afgelopen dagen veel te druk geweest met allerlei zaken en zat ik daardoor niet voldoende ontspannen op m'n Planet X...
De klim over de N344 van Nieuw Milligen naar de Aardhuisweg had ik ook nog eens de wind tegen en die klim sloeg mij natuurlijk helemaal in de benen. Weg hoop om er toch nog een enigszins acceptabel gemiddelde uit te persen. Op de klim in de Alverschotense weg van Assel naar Hoog Buurlo kwam er nog een racefietser even naast mij rijden. Hij groette netjes, reed door, maar ik kon gelukkig zijn wiel wel houden. Toen we het viaduct over de A1 eenmaal gepasseerd waren, kon ik zelf op kop gaan rijden en even door trekken. Of ik hem er nu toch afgereden heb, of dat hij richting Kootwijk gegaan is, ik weet 't niet, maar ik heb hem niet meer gezien. Daar ging het dus even wat beter.
Thuisgekomen eerst natuurlijk mijn enthousiasme over de Rox met mijn vrouw gedeeld en na het douchen en 't smullen van de door mijn vrouw zelfgemaakte lasagne (Mmmm...) heb ik mijn ritgegevens uiteraard in het Data Center opgeslagen en gelijk maar eens geprobeerd hoe het uploaden naar Strava zou gaan. 't Duurt even, want er moet eerst een FIT-file aangemaakt worden, maar geeft op zich geen problemen. In het Data Center kun je trouwens offline je rit helemaal analyseren, compleet met diagrammen en de mogelijkheid om allerlei waardes te vergelijken. Maar, zoals gezegd, ik zit nog in het leerproces en moet nog veel dingen uitproberen en na zo'n eerste rit kan ik natuurlijk niet veel meer dan een eerste indruk geven. En die is wat mij betreft erg positief! Het is ook een apparaat dat zuinig met energie omspringt lijkt mij. Na zo'n rit van een dikke 100 km en af en toe de verlichting aan (om te proberen
), gaf het apparaat bij het koppelen aan mijn computer aan dat de batterij nog voor 80% geladen was.*) Voor mijn meelezende en misschien op fietsgebied niet zo onderlegde vrienden: een Rox 10.0 is een GPS-fietscomputer. Deze geeft, naast het vastleggen van allerleide waardes zoals snelheid, afstand, tijd, hoogte etc. etc., ook de mogelijkheid om m.b.v. een vooraf geladen route via een zogeheten 'kruimelspoor' (een streepje op het schermpje) die route te volgen.
60 x Ventoux
-
DeletedUser01
- Forum-lid
- Berichten: 3500
- Lid geworden op: 30 nov 2008 14:11
Succes met je Rox, ik ga je volgen op Strava!
-
Le Grimpeur
- Forum-lid
- Berichten: 2623
- Lid geworden op: 24 nov 2009 14:37
Le Grimpeur
20 mei 2014 18:21
Een beetje klimmen in het Nationaal Park Veluwezoom
Viel in mijn vorige verslag te lezen dat ik met mijn nieuw verworven GPS-fietscomputer het 'navigeren' heb uitgeprobeerd, gisteren wilde ik eens kijken hoe het zit met allerlei aanwijzingen en schermpjes die voor een klimmer interessant zijn... Dan moet er dus wel iets te klimmen zijn, dus een rit gepland richting Nationaal Park Veluwezoom in het zuidoosten Veluwe. Een track volgen is voor mij daarbij niet nodig, ik weet er zo de weg wel.
Na een meer uitgebreide lunch dan gewoonlijk (= een groter aantal boterhammen
) de fiets gepakt, GPS-computer ingeklikt, hoogte gecalibreerd en hup, op de fietse zoals ze hier op t'platteland zeggen .
Ho, ho, na een paar trappen zag ik een pop-up op het schermpje van de Rox 10.0 met de tekst Speed detected! press START!. Oeps, vergeten de training te starten
. Onwennigheid zullen we maar zeggen. Waarschijnlijk krijg je ook wel een piepje te horen, maar de piepjes heb ik uitgeschakeld, omdat ik die toch niet hoor (zie vorige verslag). Voor mijn ritje van vandaag (verslagje volgt nog) heb ik trouwens eens goed opgelet en gezien dat je al een waarschuwing krijgt als je ook maar een klein beetje beweegt, dus nog voordat je op de fiets zit.
Via Ugchelen, Beekbergen, Hoenderloo en Loenen naar Laag Soeren gefietst. Leuk om te zien is dat allerlei 'bultjes' in je parcours soms toch al met 3% (of meer) omhoog gaan. De eerste 'echte' klim was de Schaapsallee (de weg richting Lange Juffer). Het eerste steile deel van de Schaapsallee klimt 4% (50x19). Daarna vlak het wat af en volgt er een weer iets steiler gedeelte van 3%. Vlak voor je op de Lange Juffer uitkomt, gaat het nog een keer met 4% omhoog en het hellinkje in de Lange Juffer wat dan volgt loopt op tot 6%. Maar het is allemaal niet dramatisch, want kenners weten dat het maar korte steile stukjes zijn. Na deze 'hindernissen' rijd ik verder onder en tussen het frisse lentegroen en volgt de aflag naar de Burgemeester Bloemersweg, een heel mooi deel van het parcours door dit natuurgebied. Op 't computertje heb ik nu trouwens gezien dat het aan 't begin van een klim even duurt voordat het hellingspercentage zich aanpast, maar als je eenmaal aan het klimmen bent, krijg je snel te zien hoe de klim verloopt.
In het Nationaal Park Veluwezoom (langs de Burgemeester Bloemersweg):
Ik schakel maar eens over op de grafische weergave van de klim, met linksboven de weergave van het hellingspercentage (via 'favorieten' heb ik dat - voorlopig - zo ingesteld). Op de Beekhuizenseweg ga ik richting Zijpenberg en pak ik de afdaling naar de Arnhemsestraatweg. Op 't schermpje zie ik ook hoe ik naar beneden suis. Langs de Arnhemsestraatweg weg fiets ik naar 't oosten om de klim naar de Posbank 'aan te vallen'.
Als ik aan het laatste en steilste stukje van deze klim begin, geeft mijn computer aan dat het daar met 7% stijgt. Nog even wat toeren maken om feilloos naar het binnenblad te kunnen schakelen. Snel loopt op het scherm het hellingspercentage op, tot wel 10%. Maar dat klopt natuurlijk niet, want ik trap met 34x19 en dat red ik niet bij 10%. Doch die 10% verschijnt maar even in beeld en pas helemaal op het einde van de klim komt de 9% in beeld. Dat zou kunnen, want dat is een gemeen steile passage.
Verder gaat het, richting De Kaap en vervolgens over de Holleweg en het Rozenbos terug naar de Arnhemsestraatweg, die ik nu in westelijke richting ga rijden, tot ik in Velp (de weg heet inmiddels N785) de Pinkenbergeseweg richting Rozendaal kies. Over de klinkertjes van deze weg loopt het voor geen meter en als ik op de Kluizenaarsweg kom trilt de boel nog erger... Het begint hier ook serieus te stijgen en ik ga weer naar het binnenblad. Nog even en ik kan rechtsaf naar de Emmapyramide, dalen naar Beekhuizen en aan de leuke, want bochtige, klim naar de Zijpenberg beginnen. 't Is heel leuk fietsen hier. Vanaf de Zijpenberg ga ik richting de brandtoren die aan de rand van het Rozendaalse Veld staat. Even een foto maken van het mooi gerenoveerde fietspad hier. Een paar verslagen terug schreef ik al over de fietspaden die in een deel van dit nationaal park zo fraai vernieuwd zijn.
Gerenoveerd fietspad in het Nationaal Park Veluwezoom:
Terwijl ik sta te fotograferen, hoor ik in de verte dat een koekoek het met dit fraaie weer ook erg naar zijn zin heeft. O ja, ik heb ook een paar plaatjes geschoten van de zwarte snelspanners die ik een poosje geleden gekocht heb voor mijn Scirocco wielen. De originele snelspanners heb ik destijds vervangen door Centaur snelspanners ('oude' type met verchroomde hendeltjes en grijs kunststof kapje op de stelmoer). Die dingen klemmen prima hoor, daar niet van, maar ik vond zwarte mooier staan bij het 'totaalplaatje'. Ik had wel wat twijfels bij de nieuwe exemplaren, want ze voelen nog al 'week' aan bij het vestzetten en ik was bang dat vooral mijn achterwiel niet goed vast zou zitten. De titanium achterpatten zijn uiteraard nog al hard en daar 'pakt' niet elke snelspanner even goed. Maar ik heb er nu al ruim 600 km mee gefietst en het achterwiel zit nog keurig recht, dus...
Nieuwe snelspanners voor mijn Scirocco wielen:
Verder gaat het weer, richting de A50 en Terlet. Vlak voor het wildrooster aan het einde van het fietspad staat zo'n enorme Schotse Hooglander pal naast het fietspad met z'n achterste naar mij toe. Voorzichtig fiets ik er langs. Je weet maar nooit hoe zo'n dier zal reageren als hij schrikt...
Over de parallelweg langs de A50 fiets ik via Groenendaal, de Woeste Hoeve, Hoenderloo, Beekbergen en Ugchelen weer naar huus, eh, naar huis. Kijk op Strava voor het complete parcours.
Viel in mijn vorige verslag te lezen dat ik met mijn nieuw verworven GPS-fietscomputer het 'navigeren' heb uitgeprobeerd, gisteren wilde ik eens kijken hoe het zit met allerlei aanwijzingen en schermpjes die voor een klimmer interessant zijn... Dan moet er dus wel iets te klimmen zijn, dus een rit gepland richting Nationaal Park Veluwezoom in het zuidoosten Veluwe. Een track volgen is voor mij daarbij niet nodig, ik weet er zo de weg wel
. Na een meer uitgebreide lunch dan gewoonlijk (= een groter aantal boterhammen
) de fiets gepakt, GPS-computer ingeklikt, hoogte gecalibreerd en hup, op de fietse zoals ze hier op t'platteland zeggen .Ho, ho, na een paar trappen zag ik een pop-up op het schermpje van de Rox 10.0 met de tekst Speed detected! press START!. Oeps, vergeten de training te starten
. Onwennigheid zullen we maar zeggen. Waarschijnlijk krijg je ook wel een piepje te horen, maar de piepjes heb ik uitgeschakeld, omdat ik die toch niet hoor (zie vorige verslag). Voor mijn ritje van vandaag (verslagje volgt nog) heb ik trouwens eens goed opgelet en gezien dat je al een waarschuwing krijgt als je ook maar een klein beetje beweegt, dus nog voordat je op de fiets zit.Via Ugchelen, Beekbergen, Hoenderloo en Loenen naar Laag Soeren gefietst. Leuk om te zien is dat allerlei 'bultjes' in je parcours soms toch al met 3% (of meer) omhoog gaan. De eerste 'echte' klim was de Schaapsallee (de weg richting Lange Juffer). Het eerste steile deel van de Schaapsallee klimt 4% (50x19). Daarna vlak het wat af en volgt er een weer iets steiler gedeelte van 3%. Vlak voor je op de Lange Juffer uitkomt, gaat het nog een keer met 4% omhoog en het hellinkje in de Lange Juffer wat dan volgt loopt op tot 6%. Maar het is allemaal niet dramatisch, want kenners weten dat het maar korte steile stukjes zijn. Na deze 'hindernissen' rijd ik verder onder en tussen het frisse lentegroen en volgt de aflag naar de Burgemeester Bloemersweg, een heel mooi deel van het parcours door dit natuurgebied. Op 't computertje heb ik nu trouwens gezien dat het aan 't begin van een klim even duurt voordat het hellingspercentage zich aanpast, maar als je eenmaal aan het klimmen bent, krijg je snel te zien hoe de klim verloopt.
In het Nationaal Park Veluwezoom (langs de Burgemeester Bloemersweg):
Ik schakel maar eens over op de grafische weergave van de klim, met linksboven de weergave van het hellingspercentage (via 'favorieten' heb ik dat - voorlopig - zo ingesteld). Op de Beekhuizenseweg ga ik richting Zijpenberg en pak ik de afdaling naar de Arnhemsestraatweg. Op 't schermpje zie ik ook hoe ik naar beneden suis. Langs de Arnhemsestraatweg weg fiets ik naar 't oosten om de klim naar de Posbank 'aan te vallen'.
Als ik aan het laatste en steilste stukje van deze klim begin, geeft mijn computer aan dat het daar met 7% stijgt. Nog even wat toeren maken om feilloos naar het binnenblad te kunnen schakelen. Snel loopt op het scherm het hellingspercentage op, tot wel 10%. Maar dat klopt natuurlijk niet, want ik trap met 34x19 en dat red ik niet bij 10%. Doch die 10% verschijnt maar even in beeld en pas helemaal op het einde van de klim komt de 9% in beeld. Dat zou kunnen, want dat is een gemeen steile passage.
Verder gaat het, richting De Kaap en vervolgens over de Holleweg en het Rozenbos terug naar de Arnhemsestraatweg, die ik nu in westelijke richting ga rijden, tot ik in Velp (de weg heet inmiddels N785) de Pinkenbergeseweg richting Rozendaal kies. Over de klinkertjes van deze weg loopt het voor geen meter en als ik op de Kluizenaarsweg kom trilt de boel nog erger... Het begint hier ook serieus te stijgen en ik ga weer naar het binnenblad. Nog even en ik kan rechtsaf naar de Emmapyramide, dalen naar Beekhuizen en aan de leuke, want bochtige, klim naar de Zijpenberg beginnen. 't Is heel leuk fietsen hier
. Vanaf de Zijpenberg ga ik richting de brandtoren die aan de rand van het Rozendaalse Veld staat. Even een foto maken van het mooi gerenoveerde fietspad hier. Een paar verslagen terug schreef ik al over de fietspaden die in een deel van dit nationaal park zo fraai vernieuwd zijn.Gerenoveerd fietspad in het Nationaal Park Veluwezoom:
Terwijl ik sta te fotograferen, hoor ik in de verte dat een koekoek het met dit fraaie weer ook erg naar zijn zin heeft. O ja, ik heb ook een paar plaatjes geschoten van de zwarte snelspanners die ik een poosje geleden gekocht heb voor mijn Scirocco wielen. De originele snelspanners heb ik destijds vervangen door Centaur snelspanners ('oude' type met verchroomde hendeltjes en grijs kunststof kapje op de stelmoer). Die dingen klemmen prima hoor, daar niet van, maar ik vond zwarte mooier staan bij het 'totaalplaatje'. Ik had wel wat twijfels bij de nieuwe exemplaren, want ze voelen nog al 'week' aan bij het vestzetten en ik was bang dat vooral mijn achterwiel niet goed vast zou zitten. De titanium achterpatten zijn uiteraard nog al hard en daar 'pakt' niet elke snelspanner even goed. Maar ik heb er nu al ruim 600 km mee gefietst en het achterwiel zit nog keurig recht, dus...
Nieuwe snelspanners voor mijn Scirocco wielen:
Verder gaat het weer, richting de A50 en Terlet. Vlak voor het wildrooster aan het einde van het fietspad staat zo'n enorme Schotse Hooglander pal naast het fietspad met z'n achterste naar mij toe. Voorzichtig fiets ik er langs. Je weet maar nooit hoe zo'n dier zal reageren als hij schrikt...
Over de parallelweg langs de A50 fiets ik via Groenendaal, de Woeste Hoeve, Hoenderloo, Beekbergen en Ugchelen weer naar huus, eh, naar huis
. Kijk op Strava voor het complete parcours.
Laatst gewijzigd door Le Grimpeur op 20 mei 2014 20:17, 1 keer totaal gewijzigd.
60 x Ventoux
-
DeletedUser01
- Forum-lid
- Berichten: 3500
- Lid geworden op: 30 nov 2008 14:11
Zwart staat er inderdaad mooier bij. Zomerse plaatjes, mooi!
-
Le Grimpeur
- Forum-lid
- Berichten: 2623
- Lid geworden op: 24 nov 2009 14:37
Le Grimpeur
20 mei 2014 20:39
Een 'hersteltraining', of toch niet...?
Het was mijn bedoeling om vanmorgen eerst even mijn fiets de gebruikelijke 'poetsbeurt na een rit' (die van gisteren dus) te geven, daarna het verslag van die rit te maken (kost toch de nodige tijd) en dan 's middags nog wat te gaan fietsen. Toen ik echter vanmorgen om 10 uur zag dat het al ruim 20 graden was en er
's middags een lokale (onweers)bui zou kunnen ontstaan, heb ik m'n planning maar aangepast. Nu kun je natuurlijk op het lichte ontbijtje dat ik 's morgens genuttigd had (een beschuitje met kaas en een kop thee) niet een eind gaan fietsen. Dus toen ik mijn spullen bij elkaar aan 't rapen was had mijn vrouw inmiddels een flinke stapel boterhammen plus wat fruit klaargezet en kon het 'schransen' beginnen. Daarna met een volle maag op de fiets!
Ik was vandaag van plan om een soort 'hersteltraining' te doen in het gebied tussen Klarenbeek, Zutphen en Voorst. Het is daar in het coulissenlandschap altijd goed toeven, want erg groen, open (kun je 't weer goed in de gaten houden), relatief rustig qua verkeer en een mooie fietsomgeving. Bovendien is het er vlak, dus uitermate geschikt voor zo'n hersteltraining.
Vol goede moed op weg dus. Begonnen aan de rand van Apeldoorn ging het via Ugchelen, Beekbergen en Lieren naar Klarenbeek en van daaruit zig-zag het genoemde gebied in. Dan weer met de wind op kop, dan weer een beetje in de rug. Er zijn daar veel wegen, waardoor je mooi kris-kras je route kunt kiezen. Prima weer, met af en toe wel een (brede) band bewolking die de zon tijdelijk deed verdwijnen, maar over het algemeen toch mooi lenteweer. Wat wel tegenviel was de wind. Ik had op hooguit 3 Bft gerekend, doch dat bleek uiteindelijk 4 Bft te worden. En dat viel dus niet mee! Geen echte hersteltraining dus, want ik wilde wel een 'fatsoenlijk' aantal kilometers wegtrappen, dus moest ik 'buffelen'.
Gelukkig had ik voldoende 'proviand' bij mij, anders had ik mooi een pauze in kunnen lassen bij de onlangs geopende en tussen Zutphen en Brummen gelegen pannenkoekbakkerij:
Na een lusje door het zuidelijke nieuwbouwgedeelte van de Zutphense wijk De Hoven (aan de westzijde van de IJssel) ben ik terug gereden naar Brummen en via Oeken richting Hall gegaan. Net voor dit dorpje ging het rechtsaf naar Klarenbeek. En omdat ik vanaf Hall de wind min of meer vol in de rug had, kon ik mooi snelheid maken (33 à 34 km/u, hetgeen voor iemand met mijn 'leeftijdshandicap' toch een nette snelheid is
). In Klarenbeek ben ik richting het Apeldoorns Kanaal gefietst en daar wilde ik over het fietspad langs het kanaal naar Apeldoorn rijden. Doch dat ging niet door, want het fietspad was afgesloten. Dan maar doorrijden naar Loenen, verder naar Beekbergen en via Ugchelen en 't Leesten terug naar het startpunt. Ook deze rit is weer op Strava te bekijken.
Het was mijn bedoeling om vanmorgen eerst even mijn fiets de gebruikelijke 'poetsbeurt na een rit' (die van gisteren dus) te geven, daarna het verslag van die rit te maken (kost toch de nodige tijd) en dan 's middags nog wat te gaan fietsen. Toen ik echter vanmorgen om 10 uur zag dat het al ruim 20 graden was en er
's middags een lokale (onweers)bui zou kunnen ontstaan, heb ik m'n planning maar aangepast. Nu kun je natuurlijk op het lichte ontbijtje dat ik 's morgens genuttigd had (een beschuitje met kaas en een kop thee) niet een eind gaan fietsen. Dus toen ik mijn spullen bij elkaar aan 't rapen was had mijn vrouw inmiddels een flinke stapel boterhammen plus wat fruit klaargezet en kon het 'schransen' beginnen. Daarna met een volle maag op de fiets!
Ik was vandaag van plan om een soort 'hersteltraining' te doen in het gebied tussen Klarenbeek, Zutphen en Voorst. Het is daar in het coulissenlandschap altijd goed toeven, want erg groen, open (kun je 't weer goed in de gaten houden
), relatief rustig qua verkeer en een mooie fietsomgeving. Bovendien is het er vlak, dus uitermate geschikt voor zo'n hersteltraining.Vol goede moed op weg dus. Begonnen aan de rand van Apeldoorn ging het via Ugchelen, Beekbergen en Lieren naar Klarenbeek en van daaruit zig-zag het genoemde gebied in. Dan weer met de wind op kop, dan weer een beetje in de rug. Er zijn daar veel wegen, waardoor je mooi kris-kras je route kunt kiezen. Prima weer, met af en toe wel een (brede) band bewolking die de zon tijdelijk deed verdwijnen, maar over het algemeen toch mooi lenteweer. Wat wel tegenviel was de wind. Ik had op hooguit 3 Bft gerekend, doch dat bleek uiteindelijk 4 Bft te worden. En dat viel dus niet mee! Geen echte hersteltraining dus, want ik wilde wel een 'fatsoenlijk' aantal kilometers wegtrappen, dus moest ik 'buffelen'
.Gelukkig had ik voldoende 'proviand' bij mij, anders had ik mooi een pauze in kunnen lassen bij de onlangs geopende en tussen Zutphen en Brummen gelegen pannenkoekbakkerij:
Na een lusje door het zuidelijke nieuwbouwgedeelte van de Zutphense wijk De Hoven (aan de westzijde van de IJssel) ben ik terug gereden naar Brummen en via Oeken richting Hall gegaan. Net voor dit dorpje ging het rechtsaf naar Klarenbeek. En omdat ik vanaf Hall de wind min of meer vol in de rug had, kon ik mooi snelheid maken (33 à 34 km/u, hetgeen voor iemand met mijn 'leeftijdshandicap' toch een nette snelheid is
). In Klarenbeek ben ik richting het Apeldoorns Kanaal gefietst en daar wilde ik over het fietspad langs het kanaal naar Apeldoorn rijden. Doch dat ging niet door, want het fietspad was afgesloten. Dan maar doorrijden naar Loenen, verder naar Beekbergen en via Ugchelen en 't Leesten terug naar het startpunt. Ook deze rit is weer op Strava te bekijken.60 x Ventoux
-
Le Grimpeur
- Forum-lid
- Berichten: 2623
- Lid geworden op: 24 nov 2009 14:37
Le Grimpeur
26 mei 2014 12:10
Over de heide...
Als m'n vrouw en ik binnenkort weer naar 't zuiden rijden, komen we op het stukje van de A50 tussen Knooppunt Grijsoord en de afslag naar Renkum weer langs een rechts van de weg gelegen fietspad. Het lijkt mij leuk om daar ook eens te fietsen en steevast zeg ik als we daar dan rijden, tegen mijn vrouw: 'Daar wil ik toch nog eens een keer gaan fietsen'. Alhoewel ik er niet eens zo ver vandaan woon, kom ik nooit in die contreien. Waarschijnlijk omdat je daar al snel in een bebouwde kom terecht komt, of over (redelijk) drukke fietspaden langs doorgaande wegen rijdt. Doch gisteren is het er dan toch van gekomen. Via Hoenderloo, Otterlo en langs Ede ben ik eerst over de Ginkelse Heide gefietst.
De zuidzijde van de Ginkelse Heide (ten oosten van Ede):
De zuidzijde van het gebied is militair oefenterrein. 't Is echter wel vrij toegankelijk, mits je, staat er, 'de oefeningen niet verstoort'. Op zondag wordt er sowieso niet geoefend, dus hoefde ik niet bang te zijn de boel daar te verstieren
. Na de Ginkelse Heide fiets je door het bos van Planken Wambuis alvorens de afslag naar Wolfheze zich aandient. In Wolfheze het spoor over en dan op de weg naar Oosterbeek meteen rechtsaf de Heelsumseweg op. Eerst een stukje door een soort villawijk en daar waar het 'gewone' verkeer niet verder kan, begint het door mij gezochte fietspad. Het is niet zo'n lang fietspad en soms van goede kwaliteit, soms wat hobbelig, maar niet echt slecht. Je fietst er langs de Doorwertsche Heide.
De Doorwertsche Heide (tussen Wolfheze en Heelsum):
Aangezien ik geen gelegenheid had kunnen vinden om nog snel, snel, even een leuke route uit te stippelen en in mijn Rox 10.0 te zetten, ben ik met de 'kaart in mijn hoofd' maar op de bonnefooi na Heelsum nog verder gereden. Ik wilde namelijk de Italiaanseweg wel eens een keertje doen. Daar ben ik dus ook nog nooit geweest . Omdat ik er nu dus toch in de buurt was, moest dat er ook maar eens van komen. 't Is trouwens wel leuk fietsen in die omgeving. Eerst langs melkveebedrijf en SVR-camping De Boersberg, naar beneden richting Nederrijn en daarna de Italiaanseweg opzoeken. Tussen het groen verscheen Kasteel Doorwerth. Een volgende keer daar ook maar eens gaan kijken. Fietsend over de Fonteinallee zag ik op een gegeven moment links een weggetje het bos in gaan, tegen de helling op. Dat moest het dus zijn? Geen naambordje of zo. Ik twijfelde, dus nog even verder gereden over de Fonteinallee. De stuw bij Driel kwam ook in zicht en ik had zo het gevoel dat het bewuste weggetje toch ècht de Italiaanse weg moest zijn. Aan het einde van de Fonteinallee heb dan ook maar rechtsomkeert gemaakt. Bij 'het weggetje' staat zo'n bordje met ge- en verbodsregels, maar geen naambordje. Ik las daar wel dat je er niet met loslopende honden, maar ook niet met fiets of bromfiets mag verkeren. Vreemd! Terwijl ik besluit toch maar omhoog te gaan, scheurt er een mountainbiker
rakelings langs mij het weggetje op. En net voordat ik er ook aan begin gaat er een tweede MTB-er omhoog. Op het moment dat ik die laatste (met 34x19) wil passeren, zwenkt hij helemaal naar links. Oei! Hij trapt waarschijnlijk iets te zwaar. 'Sorry' klinkt 't. Meteen maar eens vragen of dit de Italiaanse weg is. Er komt een bevestiging en ook nog de opmerking dat het er 'prachtig is, compleet met haarspeldbochten en zo'. Ik bedank hem en ga, staand op de pedalen, verder. Wat hogerop ga ik weer zitten en met 34x21 is het eigenlijk een peuleschilltje. Ik had gedacht dat het een lastiger te bedwingen helling zou zijn.
Omdat ik geen route heb uitgezet en er inmiddels een dikke 50 km op heb zitten, rijd ik met een lusje weer terug naar het fietspad Heelsum - Wolfheze en daarna verder richting Papendal. Daar ga ik de Koningsweg op, passeer Schaarsbergen en besluit om nog even bij een volgend heide, de Terletse Heide te gaan kijken.
Ik blijf hier niet al te lang plakken, want dan krijg ik als ex-zweefvlieger weer een (beetje) heimwee.
Blik over een deel van de Terletse Heide:
Verder maar weer, over het fietspand langs de parallelweg van de A50. Bij Groenendaal komt mij een 'peloton' tegemoet. Er naast rijdt, als de sergeant naast zijn peloton, een renner die in gesprek is met een van de fietsers in de groep en daardoor niet voor zich uit kijkt. Ik nader en de 'sergeant' komt mij toch iets te veel in mijn richting, dus geef ik maar een flinke 'brul'. 't Helpt, hij kijkt en geeft mij voldoende ruimte. Het blijken deelnemers aan de clinic van Henk Lubberding te zijn. En de renner voor wie de 'brul' bedoeld was, juist, dat was de maestro himself
. Langs de Woeste Hoeve, naar Hoenderloo, Beekbergen etc. etc. rijd ik mijn min of meer vaste route terug naar huis. En zo heb ik toch weer een leuke 105 km gefietst op deze fraaie zondag. Bekijk de gehele route op Strava.
Als m'n vrouw en ik binnenkort weer naar 't zuiden rijden, komen we op het stukje van de A50 tussen Knooppunt Grijsoord en de afslag naar Renkum weer langs een rechts van de weg gelegen fietspad. Het lijkt mij leuk om daar ook eens te fietsen en steevast zeg ik als we daar dan rijden, tegen mijn vrouw: 'Daar wil ik toch nog eens een keer gaan fietsen'. Alhoewel ik er niet eens zo ver vandaan woon, kom ik nooit in die contreien. Waarschijnlijk omdat je daar al snel in een bebouwde kom terecht komt, of over (redelijk) drukke fietspaden langs doorgaande wegen rijdt. Doch gisteren is het er dan toch van gekomen
. Via Hoenderloo, Otterlo en langs Ede ben ik eerst over de Ginkelse Heide gefietst.De zuidzijde van de Ginkelse Heide (ten oosten van Ede):
De zuidzijde van het gebied is militair oefenterrein. 't Is echter wel vrij toegankelijk, mits je, staat er, 'de oefeningen niet verstoort'. Op zondag wordt er sowieso niet geoefend, dus hoefde ik niet bang te zijn de boel daar te verstieren
. Na de Ginkelse Heide fiets je door het bos van Planken Wambuis alvorens de afslag naar Wolfheze zich aandient. In Wolfheze het spoor over en dan op de weg naar Oosterbeek meteen rechtsaf de Heelsumseweg op. Eerst een stukje door een soort villawijk en daar waar het 'gewone' verkeer niet verder kan, begint het door mij gezochte fietspad. Het is niet zo'n lang fietspad en soms van goede kwaliteit, soms wat hobbelig, maar niet echt slecht. Je fietst er langs de Doorwertsche Heide.De Doorwertsche Heide (tussen Wolfheze en Heelsum):
Aangezien ik geen gelegenheid had kunnen vinden om nog snel, snel, even een leuke route uit te stippelen en in mijn Rox 10.0 te zetten, ben ik met de 'kaart in mijn hoofd'
maar op de bonnefooi na Heelsum nog verder gereden. Ik wilde namelijk de Italiaanseweg wel eens een keertje doen. Daar ben ik dus ook nog nooit geweest . Omdat ik er nu dus toch in de buurt was, moest dat er ook maar eens van komen. 't Is trouwens wel leuk fietsen in die omgeving. Eerst langs melkveebedrijf en SVR-camping De Boersberg, naar beneden richting Nederrijn en daarna de Italiaanseweg opzoeken. Tussen het groen verscheen Kasteel Doorwerth. Een volgende keer daar ook maar eens gaan kijken. Fietsend over de Fonteinallee zag ik op een gegeven moment links een weggetje het bos in gaan, tegen de helling op. Dat moest het dus zijn? Geen naambordje of zo. Ik twijfelde, dus nog even verder gereden over de Fonteinallee. De stuw bij Driel kwam ook in zicht en ik had zo het gevoel dat het bewuste weggetje toch ècht de Italiaanse weg moest zijn. Aan het einde van de Fonteinallee heb dan ook maar rechtsomkeert gemaakt. Bij 'het weggetje' staat zo'n bordje met ge- en verbodsregels, maar geen naambordje. Ik las daar wel dat je er niet met loslopende honden, maar ook niet met fiets of bromfiets mag verkeren. Vreemd! Terwijl ik besluit toch maar omhoog te gaan, scheurt er een mountainbiker rakelings langs mij het weggetje op. En net voordat ik er ook aan begin gaat er een tweede MTB-er omhoog. Op het moment dat ik die laatste (met 34x19) wil passeren, zwenkt hij helemaal naar links. Oei! Hij trapt waarschijnlijk iets te zwaar. 'Sorry' klinkt 't. Meteen maar eens vragen of dit de Italiaanse weg is. Er komt een bevestiging en ook nog de opmerking dat het er 'prachtig is, compleet met haarspeldbochten en zo'. Ik bedank hem en ga, staand op de pedalen, verder. Wat hogerop ga ik weer zitten en met 34x21 is het eigenlijk een peuleschilltje. Ik had gedacht dat het een lastiger te bedwingen helling zou zijn.
Omdat ik geen route heb uitgezet en er inmiddels een dikke 50 km op heb zitten, rijd ik met een lusje weer terug naar het fietspad Heelsum - Wolfheze en daarna verder richting Papendal. Daar ga ik de Koningsweg op, passeer Schaarsbergen en besluit om nog even bij een volgend heide, de Terletse Heide te gaan kijken.
Ik blijf hier niet al te lang plakken, want dan krijg ik als ex-zweefvlieger weer een (beetje) heimwee
.Blik over een deel van de Terletse Heide:
Verder maar weer, over het fietspand langs de parallelweg van de A50. Bij Groenendaal komt mij een 'peloton' tegemoet. Er naast rijdt, als de sergeant naast zijn peloton, een renner die in gesprek is met een van de fietsers in de groep en daardoor niet voor zich uit kijkt. Ik nader en de 'sergeant' komt mij toch iets te veel in mijn richting, dus geef ik maar een flinke 'brul'. 't Helpt, hij kijkt en geeft mij voldoende ruimte. Het blijken deelnemers aan de clinic van Henk Lubberding te zijn. En de renner voor wie de 'brul' bedoeld was, juist, dat was de maestro himself
. Langs de Woeste Hoeve, naar Hoenderloo, Beekbergen etc. etc. rijd ik mijn min of meer vaste route terug naar huis. En zo heb ik toch weer een leuke 105 km gefietst op deze fraaie zondag. Bekijk de gehele route op Strava.60 x Ventoux
-
Le Grimpeur
- Forum-lid
- Berichten: 2623
- Lid geworden op: 24 nov 2009 14:37
Le Grimpeur
26 mei 2014 14:40
Ja, het is daar inderdaad heel leuk. Ik ben dan ook vast van plan vaker dat hoekje in te duiken. De Holleweg moet er natuurlijk ook nog aan geloven en Kasteel Doorwerth wil ik ook wel eens van nabij bekijken .
.60 x Ventoux
