Yes!
Mijn eerste Paris-Roubaix overleefd. Na een uurtje slapen in de auto in Roubaix en daarna nog een uurtje slapen in de bus richting de start, rond 4u30 vertrokken.
De aanloop naar de kasseistroken vond ik al heel leuk, met een mooi glooiend Frans landschap. Daarna de eerste kasseistroken vlotjes afgewerkt. Leve het stof!
Halfweg in de regen terechtgekomen, bij momenten echt niet te doen. Het bos van Wallers binnengereden terwijl het regende, bliksemde en donderde. Alle ingredienten waren dus aanwezig die de Hel nodig heeft. Wat lag het bos er slecht bij, ongelooflijk. Wel netjes op de kasseien blijven rijden.
Daarna weer eventjes een stralend zonnetje om later opnieuw in de regen terecht te komen. Tegen het einde waren de laatste kasseistroken alweer wat droger, maar toch nog vrij vettig. Ik was toch echt wel blij toen ook Hem achter de rug was.
En bij de finisch in Roubaix was ik niet langer in de Hel maar in de hemel ... Elke kasseimeter netjes op de kasseien afgelegd. De legendarische douches achteraf waren ook meer dan de moeite waard.
Bedankt voor de vele tips iedereen de afgelopen weken en maanden.
Mijn handgespaakte wielset en Continental 25mm 4 seasons hebben meer dan hun werk gedaan (niet lek gereden). Alleen jammer dat ik zo dom geweest ben om geen handschoenen mee te nemen, wat heb ik afgezien zeg!
Hiervan blijf ik nog lang nagenieten, dat is zeker.
Toerversie Parijs-Roubaix 6 juni 2010
-
bianchisl3
- Forum-lid
- Berichten: 2823
- Lid geworden op: 29 okt 2005 22:48
Tijd voor de eerste foto's! Op zaterdagochtend ben ik met mijn gezin vertrokken richting Frankrijk. Het plan was er een rustig dagje van te maken met als eerste een stop bij het Bos van Wallers zodat mijn vrouw en zoons een beetje een indruk zouden krijgen van wat mij zondag te wachten stond.
Mijn vrouw en oudste zoon hadden een setje wielerkleding meegenomen om in het Bos van Wallers een stukje te fietsen. Ze vonden het een schokkende ervaring. De jongste zoon houdt deze ervaring nog tegoed, mijn Gios is nog een paar maten te groot voor hem en zijn Cervélo paste er echt niet meer bij in de auto.
Mooi in het midden en goed druk houden had ik als tip meegegeven. Er zat nog best vaart in ook!
Best stoer zo'n foto van jezelf als je 14 bent (ook als je 48 bent maar daarover later meer).
Normaal is hij meer van de carbon Pinarello's maar voor deze ene keer wilde hij ook wel even op de foto met de ouwe meuk van pa.
"Ik wil hier graag een keer op mijn stalen Coppi rijden" Kijk, daar komt weer een projectje aan
Het smaakt naar meer maar 255km? Nooit!
Op naar de Carrefour in Aulnoy-lez-Valenciennes. GROOT!
Na 4 foto's kreeg ik al een discussie met de bedrijfsleider, geen foto's svp! Maar goed, de kar zat al redelijk vol en het was schitterend weer, naar buiten dus!
Op naar Cambronne waar je op vertoon van je inschrijvings-recu de startkaart op kon halen. Inmiddels had ik telefonisch contact gehad met Serge die nog onderweg was. "Haal onze kaarten ook even op".
Hier doe ik een poging om zonder recu de startkaarten van Serge, Ingmar en Gerard los te krijgen..
...en nadat mijn vrouw het gesprek had overgenomen hadden we de 4 startkaarten binnen.
Alle hotels en horeca in een straal van 30km rond Compiegne hadden hun handen vol aan de vele fietsers. Heerlijk weer!
Op verschillende locaties waren tijdelijke terreinen ingericht om campers te parkeren.
We hadden maar 1 zorg, het weer zou zondag toch niet te warm zijn? Volgens de man van de locale benzinepomp zou het de hele dag droog blijven bij een graad of 25. Prima dus!
Mijn vrouw en oudste zoon hadden een setje wielerkleding meegenomen om in het Bos van Wallers een stukje te fietsen. Ze vonden het een schokkende ervaring. De jongste zoon houdt deze ervaring nog tegoed, mijn Gios is nog een paar maten te groot voor hem en zijn Cervélo paste er echt niet meer bij in de auto.
Mooi in het midden en goed druk houden had ik als tip meegegeven. Er zat nog best vaart in ook!
Best stoer zo'n foto van jezelf als je 14 bent (ook als je 48 bent maar daarover later meer).
Normaal is hij meer van de carbon Pinarello's maar voor deze ene keer wilde hij ook wel even op de foto met de ouwe meuk van pa.
"Ik wil hier graag een keer op mijn stalen Coppi rijden" Kijk, daar komt weer een projectje aan
Het smaakt naar meer maar 255km? Nooit!
Op naar de Carrefour in Aulnoy-lez-Valenciennes. GROOT!
Na 4 foto's kreeg ik al een discussie met de bedrijfsleider, geen foto's svp! Maar goed, de kar zat al redelijk vol en het was schitterend weer, naar buiten dus!
Op naar Cambronne waar je op vertoon van je inschrijvings-recu de startkaart op kon halen. Inmiddels had ik telefonisch contact gehad met Serge die nog onderweg was. "Haal onze kaarten ook even op".
Hier doe ik een poging om zonder recu de startkaarten van Serge, Ingmar en Gerard los te krijgen..
...en nadat mijn vrouw het gesprek had overgenomen hadden we de 4 startkaarten binnen.
Alle hotels en horeca in een straal van 30km rond Compiegne hadden hun handen vol aan de vele fietsers. Heerlijk weer!
Op verschillende locaties waren tijdelijke terreinen ingericht om campers te parkeren.
We hadden maar 1 zorg, het weer zou zondag toch niet te warm zijn? Volgens de man van de locale benzinepomp zou het de hele dag droog blijven bij een graad of 25. Prima dus!
-
bianchisl3
- Forum-lid
- Berichten: 2823
- Lid geworden op: 29 okt 2005 22:48
Starten was mogelijk vanaf 4:00uur. Ons plan was om vroeg te starten om vrij snel bij de dan nog rustige kasseistroken te arriveren. Na een heerlijk ontbijt op de startlocatie georganiseerd door de vader van Serge (hulde!) vertrokken wij om 4:30uur.
Het was een mooi moment om in het donker met z'n allen daar te ontbijten.
Een laatste controle, het materiaal krijgt het zwaar te verduren zoals bekend.
Reserve fietsen, extra wielen, bergen gereedschap, we hadden het allemaal bij ons.
Een laatste foto voor vertrek..
..van links naar rechts: Serge, Ingmar, Hans en Gerard. Denk ik.
De route staat 'met gele pijlen op het asfalt. Het eerste uurtje is dat erg lastig want het is niet overal even zichtbaar. Heel wat "à gauche! NON, NON, à droite!!" gehoord de eerste kilometers.
Het dragen van fluorvestjes is verplicht, zonder vestje en werkende verlichting krijg je geen startstempel. Uiteraard mogen de vestjes uit als het licht geworden is.
De eerste 100km is het kilometers maken en proberen in een groepje lekker uit de wind mee te rijden. Helaas bleken wij steeds op kop van zo'n groep te rijden en als je dan je benen stil hield, hielden 100 man de benen stil. Hier raapt Ingmar weer een nog vroeger gestarte deelnemer op.
Deze Belgen hadden een andere oplossing gevonden om fris bij de eerste stroken aan te komen. Beetje flauw.
Alle dorpjes zijn stil en verlaten zo vroeg.
Dit is dan zo ongeveer wat je achter je aan krijgt als je een beetje tempo op kop rijdt.
Op een gegeven moment had Ingmar de oplossing gevonden om een ander op kop te laten rijden: Je rijdt bewust een afslag voorbij, laat de groep rustig keren, e voilà, je rijdt daarna gewoon achteraan.
Helaas valt het tempo dan zo ver terug dat je in no time weer vooraan rijdt en dan begint het spelletje weer opnieuw.
Het was een mooi moment om in het donker met z'n allen daar te ontbijten.
Een laatste controle, het materiaal krijgt het zwaar te verduren zoals bekend.
Reserve fietsen, extra wielen, bergen gereedschap, we hadden het allemaal bij ons.
Een laatste foto voor vertrek..
..van links naar rechts: Serge, Ingmar, Hans en Gerard. Denk ik.
De route staat 'met gele pijlen op het asfalt. Het eerste uurtje is dat erg lastig want het is niet overal even zichtbaar. Heel wat "à gauche! NON, NON, à droite!!" gehoord de eerste kilometers.
Het dragen van fluorvestjes is verplicht, zonder vestje en werkende verlichting krijg je geen startstempel. Uiteraard mogen de vestjes uit als het licht geworden is.
De eerste 100km is het kilometers maken en proberen in een groepje lekker uit de wind mee te rijden. Helaas bleken wij steeds op kop van zo'n groep te rijden en als je dan je benen stil hield, hielden 100 man de benen stil. Hier raapt Ingmar weer een nog vroeger gestarte deelnemer op.
Deze Belgen hadden een andere oplossing gevonden om fris bij de eerste stroken aan te komen. Beetje flauw.
Alle dorpjes zijn stil en verlaten zo vroeg.
Dit is dan zo ongeveer wat je achter je aan krijgt als je een beetje tempo op kop rijdt.
Op een gegeven moment had Ingmar de oplossing gevonden om een ander op kop te laten rijden: Je rijdt bewust een afslag voorbij, laat de groep rustig keren, e voilà, je rijdt daarna gewoon achteraan.
Helaas valt het tempo dan zo ver terug dat je in no time weer vooraan rijdt en dan begint het spelletje weer opnieuw.
lange mooie dag gehad, maar 03.00 uur op en 01.00 thuis is wel een hele lange dag.
rond 4.30 gestart en rond 17.00 uur was ik binnen. we waren met 4 man en 1 lekken band, een eigenwijze Fries met 23 mm bandjes. de 4s bandjes zijn uitstekend. bakken met regen gehad, maakte er een echte HEL van. al mijn spieren herrinneren me er nog aan. na krap 200 km brak de cup in de crank af , met een been fietsen viel tegen. ff met Roeof gebeld onze chauffeur, en binnen 30 minuten zat ik op mijn Look, die weldra onherkenbaar was.
regelmatig kwamen we onze simpateke Rotterdamse forum gang tegen, leuk!
later foto's
rond 4.30 gestart en rond 17.00 uur was ik binnen. we waren met 4 man en 1 lekken band, een eigenwijze Fries met 23 mm bandjes. de 4s bandjes zijn uitstekend. bakken met regen gehad, maakte er een echte HEL van. al mijn spieren herrinneren me er nog aan. na krap 200 km brak de cup in de crank af , met een been fietsen viel tegen. ff met Roeof gebeld onze chauffeur, en binnen 30 minuten zat ik op mijn Look, die weldra onherkenbaar was.
regelmatig kwamen we onze simpateke Rotterdamse forum gang tegen, leuk!
later foto's
Funny the way it is
-
bianchisl3
- Forum-lid
- Berichten: 2823
- Lid geworden op: 29 okt 2005 22:48
Na een kilometer of 85 is de eerste stempelpost. Het is dan goed licht en kun je bij de volgauto's je fluorhesje en verlichting afgeven.
Vergis je niet in de eerste 100km. Die zijn gehoorlijk glooiend en 'ongemerkt' pak je zo heel wat hoogtemeters mee.
Serge en ik komen aan bij de eerste stempelpost..
..gevolgd door Ingmar en Gerard. Let op onze gezichten, we hebben nu nog 173km te gaan met daarin alle kassei stroken. Die eerste kilometers kosten wel wat energie.
Onze volgauto's puilden uit van allerlei lekkers maar als je de tocht ooit wil gaan rijden maak je dan geen zorgen over de bevoorrading door de organisatie. Die is fenomenaal.
Er is keus uit veel zoets maar een broodje kip, ham of tonijn kan ook.
Ook Gerard die toch al heel wat PR's achter de rug heeft blijft zich verbazen over zoveel lekkers.
Gerard had voor de volgauto's een mooie route gemaakt die langs alle stempelposten kwam maar ook langs de meest aansprekende stroken zoals het einde van het Bos van Wallers en het Carrefour de l'arbre.
Op weg naar stempelpost 2. Foto's vanuit de volgauto's zijn altijd leuk.
Hier kunnen we nog lachen..
Lekker weer en goed gezelschap, wat wil een mens nog meer?
Vergis je niet in de eerste 100km. Die zijn gehoorlijk glooiend en 'ongemerkt' pak je zo heel wat hoogtemeters mee.
Serge en ik komen aan bij de eerste stempelpost..
..gevolgd door Ingmar en Gerard. Let op onze gezichten, we hebben nu nog 173km te gaan met daarin alle kassei stroken. Die eerste kilometers kosten wel wat energie.
Onze volgauto's puilden uit van allerlei lekkers maar als je de tocht ooit wil gaan rijden maak je dan geen zorgen over de bevoorrading door de organisatie. Die is fenomenaal.
Er is keus uit veel zoets maar een broodje kip, ham of tonijn kan ook.
Ook Gerard die toch al heel wat PR's achter de rug heeft blijft zich verbazen over zoveel lekkers.
Gerard had voor de volgauto's een mooie route gemaakt die langs alle stempelposten kwam maar ook langs de meest aansprekende stroken zoals het einde van het Bos van Wallers en het Carrefour de l'arbre.
Op weg naar stempelpost 2. Foto's vanuit de volgauto's zijn altijd leuk.
Hier kunnen we nog lachen..
Lekker weer en goed gezelschap, wat wil een mens nog meer?
-
bianchisl3
- Forum-lid
- Berichten: 2823
- Lid geworden op: 29 okt 2005 22:48
Ingmar komt aan bij een volgende stempelpost. Nog steeds veel hoogte verschillen.
En de rest zit er niet ver achter. Serge en ik nog in het lang.
Vlak na het vertrek was er klein probleem met de fiets van Ingmar.
Het kon door Serge met het boordgereedschap hersteld worden en we waren snel weer onderweg. Ik had net mijn jasje en beenstukken afgegeven bij de auto. Achteraf niet zo handig want het begon toen een heel klein beetje te druppelen..
Ik heb maar een paar foto's gemaakt met mijn telefoon. Deze zijn wel de moeite waard, vind ik.
Serge in de spaarstand.
[img=http://img710.imageshack.us/img710/4878/image090x.jpg]
Wederom Serge. Net gefinisht.
[img=http://img704.imageshack.us/img704/3149/image093u.jpg]
De mooiste douches ter wereld. Het hokje van Henri Cornet was voor mij. Die dikke die daar nu op de foto staat ben ik overigens niet.
[img=http://img15.imageshack.us/img15/8523/image097z.jpg]
Ik momenteel op mijn werk achter mijn bureau dingen te doen die weinig met werk te maken hebben. Ik voel me enigszins geradbraakt, maar wat een mooie ervaring. En aan de finish kan geen andere tourtocht tippen.
Serge in de spaarstand.
[img=http://img710.imageshack.us/img710/4878/image090x.jpg]
Wederom Serge. Net gefinisht.
[img=http://img704.imageshack.us/img704/3149/image093u.jpg]
De mooiste douches ter wereld. Het hokje van Henri Cornet was voor mij. Die dikke die daar nu op de foto staat ben ik overigens niet.
[img=http://img15.imageshack.us/img15/8523/image097z.jpg]
Ik momenteel op mijn werk achter mijn bureau dingen te doen die weinig met werk te maken hebben. Ik voel me enigszins geradbraakt, maar wat een mooie ervaring. En aan de finish kan geen andere tourtocht tippen.
Helemaal mee eens. Het applaus en de bravo's van de mensen maken van het opdraaien van de velodrome een kippenvel moment voor mij. Wat een prachtige tocht. Zeer zwaar door de bakken regen die er op zeker moment vielen en de stroken met slijk bedekten. Met name Mons-en-Pevele was zeer lastig te nemen daardoor. Ben zeer moe maar ook zeer voldaan na het volbrengen van deze tocht.
L'enfer, c'est les autres
andromeda
07 jun 2010 15:02
Was een grandioze dag gisteren, begeleiding en de fietsmaten waren onmisbaar op zo'n zware tocht.
Hier en daar wat gesmokkeld op de stroken (niet dat het makkelijker was om de shit te rijden dan op het midden van de stenen) om de trillingen, als was het maar voor even, weg te nemen.
Mons en Pevele en Carrefour waren vreselijk slecht naar mijn mening maar de mensen en het applaus aan het einde van Carrefour deden je weer alles doen vergeten.
Het Velodrome blijft voor mij een van de mooiste plekken om binnen te rijden op de fiets, zeker met een fiets die er uit ziet als een kasseistrook zelf en een dikke plak opgedroogde klei op je benen.
Het douchen in de "douche de douches" wordt daardoor natuurlijk wel erg fijn.
Schitterend om te zien dat echt alles en iedereen er hetzelfde uitziet na zo'n rit en om de verhalen te horen (alle talen door elkaar met woord en gebaar) die je herkent van je eigen avontuur.
Voor mij een onvergetelijke dag die ik, mede door het weer, later graag tot in den treure aan mijn kleinkinderen wil vertellen.
..."Heeft Opa ooit wel eens verteld van die dag in de Hel".....
Hier en daar wat gesmokkeld op de stroken (niet dat het makkelijker was om de shit te rijden dan op het midden van de stenen) om de trillingen, als was het maar voor even, weg te nemen.
Mons en Pevele en Carrefour waren vreselijk slecht naar mijn mening maar de mensen en het applaus aan het einde van Carrefour deden je weer alles doen vergeten.
Het Velodrome blijft voor mij een van de mooiste plekken om binnen te rijden op de fiets, zeker met een fiets die er uit ziet als een kasseistrook zelf en een dikke plak opgedroogde klei op je benen.
Het douchen in de "douche de douches" wordt daardoor natuurlijk wel erg fijn.
Schitterend om te zien dat echt alles en iedereen er hetzelfde uitziet na zo'n rit en om de verhalen te horen (alle talen door elkaar met woord en gebaar) die je herkent van je eigen avontuur.
Voor mij een onvergetelijke dag die ik, mede door het weer, later graag tot in den treure aan mijn kleinkinderen wil vertellen.
..."Heeft Opa ooit wel eens verteld van die dag in de Hel".....
"Try not. Do or do not......there is no try"
ik vond het ook fantastisch. zon, regen, modder, onweer in het bos van wallers en leuk publiek: helemaal top. finish op de wielerbaan ook een uniek moment.
over de pave's ging het als de brandweer, gewoon rammen en in de modder lekker driften in de bochten :p was ook erg blij met m'n 44 binnenblad.
dankzij de tips van het forum en wat geluk, geen pech gehad! en: geen gootjes genomen
kon het hokje van knaven zo 1-2-3 niet vinden, maar van petegem vond ik ook een mooie. ik durf het niet zeker te zeggen, maar volgens mij sta ik op bovenstaande douche-foto. ik heb gerard namelijk in de douches herkend (dat krijg je van al die prachtige reportages hier op het forum). luid orerend tegen een teamgenootje van mij (dia al lang blij was dat-ie uberhaupt de finish had gehaald) dat hij meerdere keren per jaar over de kasseien kwam denderen. ik geloof niet dat jan de lol daarvan helemaal begrepen heeft, hehe
over de pave's ging het als de brandweer, gewoon rammen en in de modder lekker driften in de bochten :p was ook erg blij met m'n 44 binnenblad.
dankzij de tips van het forum en wat geluk, geen pech gehad! en: geen gootjes genomen
kon het hokje van knaven zo 1-2-3 niet vinden, maar van petegem vond ik ook een mooie. ik durf het niet zeker te zeggen, maar volgens mij sta ik op bovenstaande douche-foto. ik heb gerard namelijk in de douches herkend (dat krijg je van al die prachtige reportages hier op het forum). luid orerend tegen een teamgenootje van mij (dia al lang blij was dat-ie uberhaupt de finish had gehaald) dat hij meerdere keren per jaar over de kasseien kwam denderen. ik geloof niet dat jan de lol daarvan helemaal begrepen heeft, hehe