Fel gekleurde racers, puik presterende e-bikes en een gigantisch aanbod aan trekking fietsen. Merida is al een tijd lekker bezig. Ook op mountainbikegebied gebeurt er van alles. Toch bleef het vlaggenschip van de collectie, de Ninety-Six verdacht lang op een zijspoor staan. Nu is er een opvolger. En die mag er zijn.

De ‘oude’ Ninety-Six hebben we hier al eens getest. Een vinnige en prima full suspension racer. Maar wel eentje die best eens opfrisbeurt zou mogen hebben. Modernere geometrie. Progressiever veersysteem. Dedicated 1x schakelsetup, ruimte voor bredere banden. Nu, dat alles is wat we zien bij de nieuwe Ninety-Six. Als tussenstap is de in 2017 geïntroduceerde One-Twenty in RC uitvoering (test) op de markt gebracht. Een fiets met alle bovenstaande eisen, maar zonder dat heel sportieve karakter. Het blijft immers een getunede trailbike.

Reuzensprongen

Merida zelf steekt ook niet onder stoelen of banken dat het ‘wel eens tijd werd’ voor een update. De vernieuwingen zijn dan ook groot. Goed om te weten is dat de fiets beschikbaar komt in RC uitvoering, met 100 millimeter voor én achter. Maar ook in normale versie met 120 millimeter veerweg. Hiermee volgen ze de trend die bijvoorbeeld ook Mondraker, Orbea, Kona, Cannondale en Specialized al hebben. Downcountry word het ook wel genoemd. Rappe XC fietsen die klimmen als de beste, maar berg af aanvoelen als een vederlichte trailbike.

Met name door grote wijzigingen te maken in de geometrie haakt Merida zijn wagonnetje weer aan in de kopgroep. Zo groeit de reach in maat L van 449 naar 473. De snelle rekenaar weet dat de voorkant hiermee haast 2,5 centimeter (!) langer is geworden. Ook de vorkhoek is flink luier geworden. 3 graden zelfs. Waar normaal het cijfer achter de komma van betekenis zakt Merida van 70 naar 67 graden bij de standaard versie en tot 68,5 voor de RC-variant. Als laatste de zitbuis, deze kruipt in RC-variant tot 76 graden. Daar waar 75 momenteel een beetje de standaard is in ‘progressieve geometrie’ termen.

Buiten een hoop cijfertjes, die zorgen voor een groot deel van de rijeigenschappen is er ook in het carbon, de frameconstructie en het veersysteem een hoop veranderd. Zo lopen de kabels niet alleen binnendoor. Merida heeft fraaie tunnels in het carbon gelamineerd waardoor het doorvoeren van kabels een fluitje van een cent wordt. Handig, een koersfiets als deze wordt op het hoogste niveau gebruikt, en dan is de onderhoudsinterval toch net even wat hoger.

Er is voor gekozen om de kabels niet door het carbon, maar al bij het balhoofdkapje het frame in te laten lopen. Hierdoor is er nog minder kabel zichtbaar en ontstaat er een zeer chique look. Onlangs zagen we dit ook al bij de nieuwe Focus mountainbikes gebeuren.

Aan details geen gebrek bij de Ninety-Six. Er is voor gekozen om een Sram UHD derailleurhanger te monteren. Handig, steeds meer merken doen dit. Zo lijkt er eindelijk een standaard in derailleurhanger land te ontstaan.
Ook een eigen geïntegreerde kettinggeleider en de ‘trailmount’ een extra setjes boutjes in het frame om binnenband en pompje te monteren zijn fraaie, lichte oplossingen om kleine ergernissen te voorkomen.

Copy Paste

We kunnen het niet onvermeld laten. Net als bij de racefietsen, waar een Cannondale, Scott, Specialized en noem maar op allemaal praktisch 1 op 1 hetzelfde silhouet hebben gekregen lijkt dat ook bij de mountainbikes te gebeuren. Waar het in de racerij met name te danken is aan de windtunnel en computersimulaties is het in de mountainbike scene vooral toe te schrijven aan de veersystemen. Deze lijken meer en meer op elkaar omdat dit steeds verder uitgedokterd wordt. Natuurlijk zijn er meerdere mogelijkheden om tot een goed veersysteem te komen. Maar het beproefde 4 punts systeem (waarbij het scharnierpunt bij de achternaaf inmiddels vervangen is door flex in het carbon) lijkt nog altijd een goede keuze.

Zo denken we bij het zien van de Ninety-Six direct aan de Kona HeiHei. Nagenoeg zelfde looks, ook progressief, ook 120 millimeter. Merida heeft de positie van de demper aangepast. Ook is de link compacter geworden Hierdoor word het systeem flink progressiever en neemt de gevoeligheid aan het begin van de veerweg toe. Zo worden kleine oneffenheden als remkuilen sneller en beter uitgevlakt

Meer moois

Merida is niet over één nacht ijs gegaan. Zo is het nu mogelijk om twee bidonhouders te monteren. Ook kiezen ze er voor de luxe Rockshox Twistloc op diverse modellen aan te bieden. Een ‘gripshift’ lockout hendel. Clean en makkelijk in gebruik. Minimalistische flatmount remmen en haast natuurlijk een dropperpost ronden de lijst met fraaie features af. We hebben nog niet met de Ninety-Six kunnen rijden, maar dat lijkt een kwestie van tijd. Zodra we het bos in zijn geweest lees je onze bevindingen met deze luxe racer in het magazine.