Het is een raar gevoel om  te omschrijven. Volgens je hartslagmeter rij je relatief rustig, maar je benen doen geloven dat  je een fikse inspanning levert. Je hoofd voelt aan alsof je de avond ervoor met de nodige glazen alcohol bent doorgezakt. Een stemmetje fluistert: ”Oh, nee, rustig aan. Rustig aan alstjeblieft”. Het peloton lijkt het allemaal niet te horen. Onverschrokken rijdt het ronde na ronde over dat eigenlijk helemaal niet zo zware klimmetje. De groep ploegt voort en ik daarom ook. Loslaten is geen optie. Vreemd genoeg zijn de benen beter dan ze aanvoelen.

Redacteur Edwin Driessen ziet zichzelf als het prototype van een anti-klimmer. Toch probeert hij met coach Adrie van Diemen van webtrainer.com zijn klimmerscapaciteiten te verbeteren. In januari tikte hij op de weegschaal 95,5 kilo aan. In september en oktober waagt hij zich aan twee cyclo’s in de Alpen. Hij blogt over zijn ervaringen in Van Bakbeest tot Klimgeit.

Ik heb de afgelopen 5 dagen veel kilometers gemaakt. Werken aan het duurvermogen is de opdracht. Tussen dinsdag en zondag heb ik in totaal 17 uur op de fiets gezeten. Bijna al deze uren heb ik in lagere hartslagzones gereden, de zogeheten D1 en D2 zones. Afgelopen zaterdag, tijdens een clubwedstrijdje in Amersfoort, zat daar bij elkaar opgeteld een minuut of 8 D3 bij. Op zondag, tijdens een wedstrijdje op het wielercircuit De Nedereindse berg, kwam ik tot 5 minuten D3. Ik heb me dus netjes ingehouden.

foto Zaterdag ging het koersje in Amersfoort nog relatief makkelijk, ondanks een lekke band in de tweede ronde. Een veiligheidsspeld had zich in mijn achterband gehecht. Zondag voelde ik in Utrecht de vermoeidheid. Gelukkig zijn er altijd mensen die je gezelschap willen houden als je een tocht gaat maken. Zondag heb ik samen met Teun Kruijff nog lekker een paar uurtjes door de provincie Utrecht gereden.

De doelen voor komend jaar worden steeds concreter. Vanuit de redactie kwam het verzoek om in september mee te doen aan ‘de zwaartse cyclo ter wereld’. Zo noemt de Endura Alpentraum zich. 252 kilometer van Duitsland, door de Oostenrijkse Alpen naar Italie. 6.000 hoogtemeters. ”Niemand wil de langste afstand rijden, het lijkt me wel iets voor jou”.

De komende week ligt het accent nog steeds op duurkilometers maken. Ik heb twee vrije dagen opgenomen. Woensdag om 8 uur op de fiets voor drie of vier uurtjes en donderdag een dagtocht maken. Vertrek: 8 uur. Tempo: rustig. Bestemming: het oosten van het land. Het weerbericht spreekt van wind uit het oosten. Kan ik de laatste uurtjes in ieder geval met de wind in de rug naar huis. Liefhebbers kunnen meerijden!

Volg Edwin via Fiets.nl, Strava of Twitter: @edwindriessen.