In Fiets nr.5 hebben we veel nieuws uit Italië, logisch zo vlak voor de start van de Giro. We schrijven er onder meer over de Bond, een fiets uit de stal van de Italiaanse sprintlegende Mario Cipollini. De complete test inclusief meetwaardes en meer beeld vind je in het magazine, dat vanaf vandaag in de winkels ligt en online te bestellen is zonder verzendkosten.

Tekst: Menno Grootjans/ Foto’s: Remco Veurink

Uiteraard maakt hij de frames niet zelf, dat laat hij over aan Diamant, ook de firma die DMT-schoenen maakt). Een frame van Cipo legt een hele weg af voordat het er is. Research & Development is in Verona, de mallen worden in Padova gemaakt, de frames zelf in Florence en het lakwerk gebeurt in Pisa. Er zijn vijf frames: de RB1000, de RB800, de Logos, de Speed en deze Bond. De naam is geen verwijzing naar James Bond, maar slaat op de productiewijze: het frame is geen pure monocoque zoals de andere modellen, maar bestaat uit de voorste driehoek die met de achtertrein is verbonden (bonding).
Het materiaal is T700 composiet. De ’buizen’ zijn geovaliseerd, de staande buis heeft een ‘vin’ aan de achterzijde, de zadelpen is een specifiek bij het frame passend model, de balhoofdbuis is heel stevig met twee maten lagers, de voorvork is een volledig carbon model met rechte vorkpoten en een lekker ‘bol’ uiterlijk. Maar de blikvanger is de achtervork: die is samen met het bracket uit één stuk ‘gegoten’, wat goed zichtbaar is; vooral aan de linkerzijde. Geen lagers, maar een BB386 (FSA) model dat via adapters diverse crankstellen kan herbergen. De derailleurkabels gaan links en rechts de onderbuis in en komen pas vlak bij de derailleurs weer naar buiten. De Bond is Di2 en EPS compatibel en het frame is goedgekeurd door de UCI. Dat moet ook, omdat de coureurs van Bardiani-CSF met Cipollini-fietsen rijden. Er is dan ook een Yellow Flu Team Edition met Dura-Ace, Ursus en FSA. Deze testfiets is er een in white. Afgemonteerd met Campagnolo Athena 11-speed, Fulcrum en 3T.

Méér dan een fietsHet frame weegt, afhankelijk van de maat, tussen de 1000 en 1300 gram, de torsiestijfheid is heel netjes, de bracketstijfheid is prima geschikt voor het trekken van sprintjes en de geometrie is heerlijk neutraal. Op de weg gedraagt de Bond zich zeer voorspelbaar. Knalhard is hij niet, ondanks de platte zadelpen, en de Bond is zeker niet uitsluitend een fiets voor sprintkanonnen als John, Marcel, Mark of Andre. Stiekem is het gewoon een heel goede, zeer strak aanvoelende racefiets voor iedereen die a. fan is van Italiaans en b. fan van Mario en c. dat wil en kan betalen. Want – uiteraard- een frame dat in Italië is gemaakt, is een stuk prijziger dan een dat in China is vervaardigd. Maar je moet ook iets verder kijken dan de adviesprijs. Want: de Bond is méér dan een fiets. Hij is mooi, opvallend en goed geproduceerd. Maar dat is niet alles. Zodra je met de Bond aan de start verschijnt, heb je aansluiting. De meeste mannen kijken enigszins jaloers naar jouw fiets. En misschien lijkt het alleen zo, maar de roem van Mario straalt toch ook op jou af. Het is alsof je als eenvoudig hardwerkend kantoormeisje door een Gucci outfit en D & G tas je net wat meer glamorous voelt dan… Ja, dan wat eigenlijk? Ach, mooie dingen maken het leven aangenamer. La Grande Bellezza. Laten we het daar maar op houden.