Ook wij hebben een archief. Deels op papier, deels op een harde schijf. En we hebben ook nog CD’s en USB-sticks. En dan duikt er soms een stick op met oud materiaal. Altijd leuk, zo aan het eind van het jaar om eens terug te blikken. En dan niet naar 2015, maar verder terug.

Lance Armstrong… wat je er ook van denkt en hoe dan ook – ook wij hebben er mee te maken gehad. Al was het maar omdat materiaalsponsor Trek begin van deze eeuw alles uit de kast haalde om de successen van de Amerikaan te koppelen aan de fietsen.

We hebben de man zelf eigenlijk nooit gesproken. Voor een eenvoudige redacteur was dat geen sinecure. Maar goed, we hebben wel de etappe gezien waar hij en Marco Pantani duelleerden om de overwinning op de Mont Ventoux bijvoorbeeld. Mooi!

We konden in de begin jaren ’00 wel beschikken over een aantal Trek-testfietsen, de OCLV-modellen. Die waren veelal in US Postal en Discovery Channel-uitvoering. We hebben zelfs nog eens een ombouw gedaan van alleen een rechter STI-hendel en links een buiscommandeur en losse remhendel – à la Lance…

We kregen Lance zelf pas te zien in de VS in juni 2007. Toen was hij gestopt en kon hij reclame maken voor ‘the all new Madone’. We deden testrit met een oude OCLV, kregen een indrukwekkende introductie in een museum en een rit met de nieuwe fiets. Naast Lance en andere journalisten met een paar Harley’s met zwaailichten. We probeerden nog een gesprekje aan te knopen via het onderwerp D. Overgaag, maar dat was een ‘no go’…

De nieuwe Madone spotten we een paar maanden later ook al op Mallorca. Astana was de ploeg. Afgemonteerd met SRAM Red en veel Bontrager spullen. Lance reed dat jaar niet in de ploeg, dat duurde tot begin 2009. In het voorjaar van 2009 konden we – Edwin Haan en ondergetekende – een tripje maken naar het Oostenrijkse Mayerhofen.

Daar was de finish van de 6e etappe van de Giro d’Italia. We kregen een uitnodiging van de plaatselijke VVV. Fotografie, een reisverhaal, ‘standplaats’. Wij daar naar toe en werkten een dag of twee in en rond Mayrhofen. En we maakten de finish van de etappe mee: die was hemelsbreed 500 meter van het hotel. Geen idee wat de naam van het statige hotel was, wel dat er een aantal ploegen in het hotel zouden verblijven. Mooi.

Ook Lance Armstrong zou er zijn. Alleen niemand wist ‘hoe en waar’. Er werd verteld dat hij ergens anders zou slapen. We hebben hem niet gespot, maar wel zijn fiets. Een gestippelde Trek Madone in Livestrong-kleuren.

Achter het hotel waren de mecaniciens van de  Italiaanse ploegen Acqua et Sapone en LPR- Farnese Vini bezig met het schoonmaken van de wonderschone De Rosa King fietsen. De kopman Danilo di Luca kwamen we nog tegen in de lift –klein menneke. Later zou hij uit de uitslag geschrapt worden. Ook de winnaar van die dag Michele Scarponi was nou ja, hmmm…

En wie won er de Giro? Juist, een zekere Dennis Menchov. Rabobank, Giant. Lance zou de Tour dat jaar niet winnen. De rest? ‘is history’ zoals men dat zo mooi stelt.

Voor Trek kwamen de onthullingen over Lance, het interview met Ophrah enzovoort heel hard aan. En nu nog hebben de Amerikanen het er moeilijk mee. Gelukkig draagt de onlangs geintroduceerde Trek-racer nog steeds de naam Madone.