Een weekje fietsen op Mallorca? Dat klinkt veel van ons als muziek in de oren. Kilometers maken in het zonnetje, heuvels, echte bergen en s’avonds een buffet. En veel van ons zijn in het verleden naar ‘Fred’ geweest.  Fred Rompelberg, 268 kilometer per uur. Nu nog steeds, al zijn er veel meer aanbieders van fiets reizen op Mallorca. Om zijn gasten anno 2016 iets extra’s te bieden heeft Fred nu ook carbon racefietsen in het programma.

Transonic 2.1

Onder andere de Fuji Transonic. We reden een paar dagen met deze racer. Sinds dit seizoen is Rompelberg in zee gegaan met Fuji als leverancier. Fuji is nog steeds niet zo’n merk dat bij de meeste liefhebbers bekend zal zijn. Niet als Trek, Specialized of Cannondale. Dat lijkt wel langzaam aan het veranderen. Ook door de sponsoring van wielerploegen (oa Caja Rural). Ben je in beeld bij de profs, dan wordt je herkend. Echter, dat schept ook verplichtingen als merk. Met de Altamira SL heeft Fuji een prima lichtgewicht racer (zie ook de test in FIETS 12) en er is een echte Aero racer: de Transonic. En de fiets is dan wel ontwikkeld voor de profs, hij is er niet alleen in de extra dure uitvoeringen: ook wij kunnen voortaan snel door de wind. Dit is de 7, 9 kilo lichte 2.1. Zelfde vorm als de duurdere 1.1, maar die is uit C 10 Ultra HM composiet gebouwd, dit is C5 HM-carbon. Vooral heel donker met twee kleuren zwart en een streep ‘sunburst’ oranje. Even goed kijken: een flinke, deels platte onderbuis waar de derailleur kabels in zijn geheel doorheen (kunnen) lopen, aero staande buis met extra inkeping voor het achterwiel, een platte bovenbuis met de remkabel door de buis en een naadloos aansluitende voorvork met boven 1 1/8 inch lagers en beneden 1,5 inch en eigen platte zadelpen met interne wedge klem. We hebben de Transonic ook in FIETS 10 in 2014 getest: het M/L frame weegt 1070 gram, de voorvork 420 gram, de torsiestijfheid is 107 Nm en de bracketstijfheid 46. De 2.1 is afgemonteerd met veel Oval delen, Ultegra 11-speed Di2 en de in de achtervork en voorvork ‘vallende’ Direct Mount remmen. Voordeel: iets meer aerodynamica, maar zeker ook iets meer remkracht en de remmen kunnen banden tot 28 mm herbergen. 28 mm? Die ga je toch niet in een Aero fiets ‘hangen’? Aero hoeft niet perse oncomfortabel te betekenen. Deze 2.1 heeft trouwens redelijk ‘bolle’ 25 mm Vittoria banden om de halfhoge Oval Aero wielen. Voor heeft het crankstel 52/36 en achter 11/28. Dat moet je wel liggen natuurlijk! Een klim als de Soller of de Oriënt… ai… Schakelen gaat natuurlijk als een zonnetje met de Di2….

Lekker jagen

De Transonic oogt wel snel en plat, en hij is het ook als je goed aan het jagen bent op de kustweg van San Arenal naar Cap Blanc, het wil absoluut niet zeggen dat je opgekropt achter het stuur zit. De Oval componenten zijn zeer allround. Zo is het stuur er eentje met een ergo bocht en heeft het zadel voldoende ‘padding’. Nu is het asfalt niet overal even egaal op Mallorca en we waren benieuwd of we problemen zouden ondervinden gedurende de 580 kilometer die we aflegden met de Transonic. We moesten één keer het balhoofdstel (laten) afstellen – de Transonic heeft een full carbon voorvork met interne ‘strop’ en die kan wat los komen te staan- en de Di2 ‘on the spot’ bijstellen. Rompelberg heeft wel slechts acht Transonic modellen en daar is flink vraag naar. Logisch, zo’n carbon racer is net wat sensibeler dan de stevige alu huur racers van Isaac. De meerprijs ten opzichte van een alu racer is zo’n 25 euro per week (afhankelijk van de periode). Maar je krijgt voor dit geld wel een stuk meerwaarde. Tevens is het ideaal om een keer Di2 te proberen. Nog wel een beetje slordig: op de website staat dat de Transonic met 50/34 is afgemonteerd. www.fredrompelberg.com