Pedala lezeres Astrid test het komende halfjaar een Sensa Emilia Comp, waar ze ook de Alpe d’HuZes mee gaat beklimmen. Met haar blogs deelt ze haar bevindingen en vertelt ze alles over de nieuwste Sensa.

Eindelijk uit de winterslaap! Laten we eerlijk zijn: het was een zeldzaam slechte winter om eens lekker door de bossen te scheuren. Niet dat ik vies ben van een beetje modder maar ik heb zo m’n grenzen. En het wordt tijd want ik moet flink aan de bak de komende maanden. 

Vorig jaar heb ik voor Pedala Magazine de Sensa Emilia getest en er een aantal blogs over geschreven. De bedoeling was om haar aan het einde van het seizoen weer in te leveren. Onlangs kwam ik met Sensa in contact en al pratende leek het ons beiden wel leuk om verder te bloggen maar dan over de nieuwe Sensa Emilia Comp. In juni doe ik met een groep vrienden mee aan de Alpe d’HuZes en dat biedt genoeg stof om over te schrijven. Over het trainen, voeding en allerlei andere voorbereidingen waarmee je te maken krijgt. Een goede fiets mag dan natuurlijk niet ontbreken.

Showroom
Zo toog ik een tijdje geleden naar Almelo, waar de Sensafabriek staat, om de nieuwe beauty op te halen. Ik stond wel even met kwijl in m’n mond daar in die showroom. Henry van Dijk ontving me met open armen en leidde me trots de assemblagewerkplaats rond.

Het grote verschil met de “oude” Emilia is dat er een Shimano 105 groep op zit

Het ontwerp van de fietsen vindt plaats in Almelo, de fabricage in het verre oosten en daarna komen ze per boot weer terug om vervolgens in Twente afgemonteerd te worden. Er zitten dus al aardig wat kilometertjes op voordat ze kennis maken met het asfalt. Ondanks dat Sensa circa 30 jaar geleden de eerste MTB’s importeerde, zijn ze nu gespecialiseerd in het vervaardigen van (customized) racefietsen.

Door het weer liet m’n eerste proefrit nog even op zich wachten, maar toen was ie daar: die prachtige eerste zonnige wel ietwat koude dag van 2018. Het risico op ijspegels aan m’n neus nam ik voor lief en ik tufte pakweg zo’n 50 km door het schone Twenteland. Het grote verschil met de “oude” Emilia is dat er een Shimano 105 groep op zit.

De kleurstelling van het frame is vrouwelijk stoer, maar niet te meisjesachtig

Stoer en comfortabel
Onder andere daardoor is ze wat lichter – scheelt bijna een kilo. Daarnaast werd me geadviseerd om een kleinere framemaat te kiezen. Had ik 56cm kon ik toch beter 54cm nemen en dat was een prima advies want het zat een stuk compacter. Omdat het oog ook wat wil is er een minuscule verandering doorgevoerd in de kleurstelling van het frame. Vrouwelijk stoer maar niet te meisjesachtig en ook weer niet zo dat vriendlief eens zou kunnen bedenken om er een tocht mee te gaan maken. Dat alles maakte mijn eerste ritje comfortabel en geslaagd.

Ondertussen ben ik druk bezig om uit te puzzelen wat het beste trainingsschema voor me is, welke sportvoeding ik wel of niet moet nemen en wat nu een realistisch doel is als ik daar straks die Alpe d’Huez moet gaan bedwingen.

Wordt vervolgd.