De Madone vormt al sinds 1997 het moederschip van het aanbod aan racefietsen van Trek. De naam refereert aan de Col de Madone, een klim bij Nice. Tussen 1997 en nu is de Madone regelmatig vernieuwd. De nieuwe Madone is er sinds 2015 en sinds kort is er nu ook een Madone Disc.
Aero en comfort
Beginnend bij een kleine 4000 euro voor de SL6 tot aan de SLR9 P1 van 12.099 euro. P1 staat voor Project One. Dit is de SLR 6 Disc. Platte onderbuis, platte staande buis, licht gebogen bovenbuis en een nauwelijks zichtbare overgang tussen voorvork, balhoofdbuis en stuurpen. En natuurlijk de IsoSpeed decoupler, die ervoor zorgt dat de zitbuis onafhankelijk van de verbinding tussen de staande achtervork en de bovenbuis iets kan roteren. Als je gaat zitten, dan voel en zie je de staande buis wat doorbuigen. Aero en comfort dus.
Geen ‘kombuispoortjes’ meer bij de balhoofdbuis; de remleiding van de schijfrem loopt deels door de voorvork. Daarbinnen is het behoorlijk ‘druk’; de kabels lopen binnendoor, het stuur rust via een viertal deelbare spacers op de balhoofdbuis. De zithouding is redelijk dwingend sportief, ook al is die gebouwd volgens de H2 geometrie. De SLR 6 heeft een Ultegra 8000 11 speed en verder veel Bontragerdelen, inclusief de 55 millimeter hoge Aeolus Prowielset. Een absolute voorwaarde, zo’n aero set. Het OCLV stuur kun je wel verstellen, maar slechts beperkt. Dat is niet erg: een aero stuur past gewoon mooi bij dit soort fietsen.
Stoer
Eigenlijk is er weinig verschil met de ‘oude’ Madone. Alleen remt deze SLR 6 Disc wel gewoon precies wanneer jij dat wilt. Wat rijdt ie lekker! Heel erg stijf is ie niet, hij stuurt wel heerlijk scherp en je voelt je al snel in je element als je wielrennertje wilt spelen. Daarnaast is hij ook gewoon móói. Lekker stoer ook, met die megagrote letters op de onderbuis. Nadeel is dat de fiets met bijna 8,50 kilo niet licht is. Wil je een lichte Trek, dan kun je dus beter voor de Émonda gaan. Maar hangen in de wind? Kom maar op.
