Zonder smaakmakers Peter Sagan en Alejandro Valverde wordt zaterdag voor de dertiende keer de Strade Bianche georganiseerd. Zorg er maar voor dat je klaar bent voor veel stof en spektakel, want daar staat de Strade elk jaar garant voor! Wij blikken vooruit.

Dertiende editie

In 2007 vond de allereerste editie van Strade Bianche plaats, toen nog onder de naam Monte Paschi Eroica. Huh? Koersen over grindwegen.. is dat niet iets voor veldrijders? Aanvankelijk moest het peloton wennen aan het nieuwe concept, maar na de door Alexandr Kolobnev gewonnen editie was de meerderheid om. Toen een jaar later Fabian Cancellara als eerste aankwam in Siena kreeg de koers nog meer status en kreeg de Strade Bianche – ondanks de korte geschiedenis – al binnen no-time de status van semi-klassieker.

Alexandr Kolobnev 2007
Kolobnev won de eerste editie van Monte Paschi Eroica.

De erelijst liegt er niet om. Behalve Cancellara (recordhouder met drie overwinningen) pronken ook de namen van Maxim Iglinskiy, Philippe Gilbert,Moreno Moser, Michal Kwiatkowski, Zdenek Stybar en Tiesj Benoot op het palmares. In 2015 werd de Strade Bianche geüpgraded van UCI 1.1 naar UCI 1.HC. Een jaar later maakte het al deel uit van de WorldTour-kalender en kon niemand meer om de Italiaanse koers heen. Veel renners kijken, net als wij, al weken uit naar de dag dat de Strade Bianche verreden wordt.

Wist je dat het trouwens ook mogelijk is om de toerversie te rijden? Binnenkort verschijnt in het blad Fiets en op deze site een mooi verhaal! Misschien leuk voor je bucketlist..

Parcours

De Piazza del Campo, doet die naam een belletje rinkelen? Op een normale doordeweekse dag gebeurt er weinig op het stadsplein midden in het centrum van Siena. Er vindt één keer in het jaar een paardenrace plaats, maar verder is het dorpje typisch Italiaans. Vroeger leefde de stad soms op als voetbalclub AC Siena successen vierde, maar sinds het faillissement in 2014 is daar ook weinig reden tot juichen voor.

Strade Bianche 2019

Eén keer in het jaar staat het plein vol met teambussen, renners, toegestroomde pers en vrachtwagens met satellietschotels op het dak. Die dag breekt zaterdag weer aan. De start wordt om 10:45 uur gegeven bij het stadion van AC Siena, dat na een doorstart uitkomt in een lagere klasse. De eerste kilometers zijn heuvelachtig, maar wel op ‘gewoon’ asfalt. Dat duurt niet lang: na 17 kilometer duikt de eerste grindstrook al op. Het parcours ten opzichte van vorig jaar is onveranderd. Van de 184 af te moeten leggen kilometers gaan er liefst 63 off-road. In combinatie met typische, steile Italiaanse klimmetjes maakt het een waar slagveld voor de bijna 150 deelnemers.

In totaal liggen er elf grindstroken te wachten op de renners. Sommige stroken halverwege de wedstrijd zijn langer dan tien kilometer, in de slotfase schommelen ze rond de kilometer. Kort maar krachtig, zeg maar. De finale is erg lastig met stijgingspercentages om duizelig van te worden. Op de Via Delle Terme krijgen de renners de laatste kans om heuvelop het verschil te maken. Als er eenmaal door de poorten van Siena is gereden, is de Piazza del Campo niet ver weg meer. Na wat bochtjes wacht heuvelaf de finishstreep en weten we wie de dertiende editie heeft gewonnen.

Vorig jaar

In 2018 waren alle ogen gericht op Wout van Aert. De Belg stond na een succesvolle crosswinter en Omloop Het Nieuwsblad met veel moraal aan de start van zijn eerste Strade Bianche. Met nog minder dan zestig kilometer te gaan ontstond er een elite-groepje met onder anderen Van Aert, Alejandro Valverde, Michal Kwiatkowski en Romain Bardet. De Fransman versnelde, waarna Van Aert in de achtervolging ging en snel het gat dichtreed. Benoot maakte ook de oversteek vanuit de kopgroep, waardoor de kopgroep met nog vijftien kilometer te rijden uit Bardet, Van Aert en Benoot bestond.


Als je goed kijkt, zie je Tiesj Benoot.

Op de laatste grindstrook liet de door het stof onzichtbare Benoot zijn medevluchters achter en reed hij als eerste de Piazza del Campo op. Bardet rekende in de lastige slotkilometer af met Van Aert en finishte op een halve minuut achterstand als tweede, de Belg werd knap derde.

Favorieten

De kans is aanwezig dat we dezelfde hoofdrolspelers krijgen als vorig jaar. Benoot verdedigt zijn titel, al zette zijn ploeg Lotto-Soudal pas woensdag het licht op groen. Benoot heeft last van een knieblessure, opgelopen bij een val in het openingsweekend, maar is op tijd hersteld. Van Aert is door zijn nieuwe ploeg Jumbo-Visma opgenomen in de selectie en hoopt het beter te doen dan zijn dertiende plek in De Omloop. Bardet staat niet op de voorlopige startlijst.


Wout van Aert, toen nog rijdend voor Veranda’s Willems-Crelan, werd vorig jaar derde.

Maar wie zijn de kanshebbers? Greg Van Avermaet toonde in De Omloop zijn klasse, maar moest zijn meerdere erkennen in Zdenek Stybar. De Tsjech speelde het slim, maar toonde zich ook de sterkste. Gezien zijn crossverleden is hij dé man om op de Toscaanse wegen in de gaten te houden. Samen met ploegmaat Julian Alaphilippe hoopt hij Deceuninck-Quick-Step opnieuw een mooie overwinning te bezorgen. Na winst in De Omloop (Stybar), Kuurne-Brussel-Kuurne (Jungels) en Le Samyn (Sénéchal) ziet manager Patrick Lefevere graag de Strade Bianche toegevoegd worden aan de imposante lijst met overwinningen.

Het leuke van de Strade Bianche is dat er op voorhand veel favorieten zijn, maar dat het koersverloop (meer nog dan in andere wedstrijden) allesbepalend zal zijn. Lekke banden, valpartijen.. het is meer regel dan uitzondering. Kijk niet raar op als een outsider plotseling de overwinning pakt. Daarom zetten wij ook een ster achter de namen van Tim Wellens, Alexey Lutsenko, Gianni Moscon en Vincenzo Nibali.


Rekent Van Avermaet nu wel met Stybar af?

Vanuit Nederlands oogpunt mogen we niet al te veel verwachten. Dylan van Baarle werd deze week geopereerd aan een breuk in zijn hand en is er niet bij. Niki Terpstra’s ploeg Direct Energie ontving geen uitnodiging, net als het Roompot-Charles van Lars Boom. Tom Dumoulin was voorgaande jaren nog wel op de Italiaanse grindstroken te vinden, maar hij past dit jaar. Bauke Mollema is bij afwezigheid van hen de enige Nederlandse kanshebber, op papier. Mogelijk mogen daar de namen van Danny van Poppel, Sam Oomen en Sebastian Langeveld aan toegevoegd worden.

Sterren volgens Fiets.nl:
**** Greg Van Avermaet
*** Zdenek Stybar, Julian Alaphilippe
** Wout van Aert, Alexey Lutsenko, Tim Wellens
* Tiesj Benoot, Gianni Moscon, Jakob Fuglsang, Yves Lampaert, Vincenzo Nibali

Wie wint de Strade Bianche 2019?

Bekijk resultaten

Loading ... Loading ...

TV
Sporza doet live verslag. Om 12:25 uur zendt het de vrouwenwedstrijd uit, waarna om 13:50 uur de mannen volgen.