Het Duitse Canyon is dan wel groot geworden mede dankzij aluminium frames, in 2019 voert carbon de boventoon. Aluminium zien we binnen de racefietsen alleen nog bij de Endurace AL – vanaf 899 euro tot het dubbele van dat bedrag.De Endurace is er zowel met velgremmen als schijfremmen. Met Endurace geeft Canyon aan dat de fietsen een ‘sport geometrie’ hebben. Een iets langere balhoofdbuis, korte reach en stack en standaard afgeleverd met een kortere stuurpen. Een ‘10’ bij deze M. 7005-aluminium, oversized en geovaliseerd, slanke staande achtervork en platte liggende achtervork, een bracket met BSA-draad en een lichte, rechte volledig carbon voorvork. De derailleurkabels lopen deels binnendoor; onderlangs het bracket naar de achterderailleur en bovenlangs naar de voorderailleur.
De afmontage bestaat bij de 7.0 uit een complete 105-groep inclusief 11-34 en – verrassend – 52/36, een stel Aksium-wielen met Continental Grand Prix SL-banden, Canyon-delen en Selle Italia-zadel. De 7.0 is gewoon een heel fijne racefiets. Hij is stijf maar zeker niet knalhard. Canyon heeft de fiets met een carbon 27,2 millimeter pen uitgerust en dat zorgt voor behoorlijk wat comfort.
De Endurace maakt zijn naam meer dan waar – en de klemtoon ligt zeker op het eerste gedeelte. Super flitsend is de Canyon namelijk niet; je krijgt geen visioenen van ‘daar ligt de streep en ik zal er eens in één ruk naartoe knallen’. Eerder: gas erop, doortrappen en gaan maar. Dat deze endurance racer een 52/36 als combi heeft in plaats van de gebruikelijke 50/ 34 is voor wie in vlak Nederland woont een dikke plus. En als je omhoog moet? 36 voor en 34 achter is toch bijna gelijk aan 34/32. Maar deze Canyon is hoe dan ook meer dan goed als je kilometers wilt gaan maken, zitvlees wilt kweken en je kuiten lekker wilt laten groeien. Kortom: fietsen maar. Het mooiste wat er is en je zult de Endurace dankbaar zijn voor al die mooie uren.
