Nog niet zo lang geleden mochten we het 2018 model van de XTC onder handen nemen. Toen vergeleken we hem met de eerste MCM/XTC modellen. De XTC is namelijk één van de langst lopende model namen in de mountainbikebranche. En met de introductie van de ’20 XTC knoopt Giant daar nog een klein verlengstuk aan.

Na een uitgebreid persbericht pakweg een maand geleden kregen we nu de kans om de fiets ook in levende lijve te bekijken en bovenal, te proberen. Het testen vond plaats op een vrij nieuwe mountainbikeroute in Almere. Op afvalberg de Braambergen is een route uitgestippeld bestaande uit twee lussen. Ongeveer 15 maal per ronde mag je van beneden naar boven om zo uiteindelijk 200 hoogtemeters bij elkaar te schrapen in een schamele 6 kilometer. Lang niet slecht zo onder NAP. Het parcours leent zicht uitstekend voor een serieuze intervaltraining of wat afbeulwerk van je vrienden die net niet in uitstekende vorm verkeren. Verwacht geen technisch hoogstaande features en diep uitgesleten kombochten. ‘In’ de berg mag niet gegraven worden om de deklaag te beschermen, zodoende zijn alle paadjes ‘op’ de bestaande grond aangebracht en daardoor is de flow wel wat beperkt. De route is echter nog in ontwikkeling en in de toekomst zal hier het een en ander aan toegevoegd worden.

Terug naar de fiets. De XTC is een hardtail, een allround fiets die bruikbaar moet zijn om prijzen te pakken, maar ook zeker voor meer recreatief gebruik. En dat beoogde inzetbereik weet Giant na al die jaren prima om te zetten in de rij eigenschappen van een frame. Wat zijn de grootste veranderingen ten opzichte van model 2019?

Geometrie

Ten eerste is de geometrie op de schop gegaan. Volledig in trend is het frame langer geworden, kreeg de zitbuis een schop naar voren (73,5 graden) en zakte de balhoofdhoek iets onderuit (70 graden) The usual suspects als het gaat om de huidige geometrie normen. Zover niets geks.

Wat verder zichtbaar is zijn de laag liggende achtervorken welke ruimte bieden voor extra brede banden. Om dit mogelijk te maken (en omdat er amper nog voorderailleurs gemaakt worden) zijn alle frames 1x specifiek. Alle XTC modellen worden met een 12 speed groep van Shimano dan wel SRAM aangeboden.

Het veld in

Ik krijg een XTC ADVANCED SL 29 1 in mijn handen gedrukt. Een XL. Zadel omhoog, stuur naar beneden. 100 PSI in de RockShox Sid vork en ongeveer 1.3 bar in de Maxxis Rekon Race banden. Giant biedt een ‘normale’ XTC aan, alsmede een Advanced versie. Het grootste verschil is de carbon layup en daardoor een wat lichter frame voor de Advanced versie. 995 gram voor een frame in maat M. De 1 komt met volledige XT groepset, Sid vork en Giants eigen carbon velgen. De eerste rondjes gaan niet direct van harte. De fiets is lekker vlot, maar in het druilerige weer kan ik mijn draai niet echt vinden. Vooral het stuur zorgt voor een wat langere gewenningsperiode. De breedte is met 78 centimeter perfect. 7 graden backsweep is echter vrij weinig. Ach, alles went en na wat extra lusjes over de bult beginnen de Giant en ik steeds betere vriendjes te worden.

Mooie lijnen

Dat de XTC een allemans vriend moet zijn, zie je aan veel details terug. Zo is er bijvoorbeeld veel ruimte rondom het voortandwiel. Van 28 tot 38. Alles past makkelijk. Ook is het frame lekker degelijk en zonder poespas samengesteld. Pressfit lagers, boost passing en 30.9 zadelpen. Een dropperpost monteren is hierdoor vrij eenvoudig. Na een kleine twee en half jaar stukjes typen in dienst van deze website heb ik eindelijk de eer eens de onverharde paden te delen met de hoofdredacteur van dienst. Hij op een E-bike, ik op de XTC. Niet omdat Rodrick slappe benen heeft, nieuwsgierigheid voert de boventoon tijdens deze testdag. Voor mij een mooie gelegenheid om eens te checken of de XTC een beetje race capabel is. Het antwoord is simpel: Ja 😁 Zolang je maar hard trapt gaat deze fiets je zelden in de steek laten. De term ‘stug’ komt niet in Giants woordenboek voor. De fiets biedt vrij veel vertrouwen en wanneer je aanzet gebeurt er ook direct iets. Een must als het gaat om snelheid. We willen de fiets graag nog eens uitlaten op wat ruiger terrein, met bochten enzo. Wordt vervolgd dus.