Iedereen heeft er mee te maken. Het virus. We geven hier even een kijkje achter de schermen van hoe de redacteuren van Fiets nu cq op dit moment werken.

Hans Becking

Ik keek er zo naar uit. Een zomer vol mooie en vooral diepgaande testen. De planning is gemaakt, maar alles gaat helaas niet meer zo vlot in deze moeilijke tijden. In de coronasituatie verandert er veel en ook moet ik mij als redacteur in andere bochten wringen dan normaal. Uiteraard zijn mijn obstakels verwaarloosbaar in vergelijking met de gehele problematiek. Ik woon in België, vlak bij Gent en hier zijn de maatregelen strenger dan in Nederland. Winkels zijn dicht en de grens oversteken is niet gemakkelijk. Ook bouwmarkten zijn dicht, dus mijn zelfbouwprojectjes staan dus voorlopig on-hold. Een uitgebreide wielentest staat op planning deze zomer met een technisch verhaal over dynamische stijfheid. Dit moet ik helaas even uitstellen, simpelweg omdat sommige fabrikanten stil liggen. Dit geeft voorlopig tijd om in de praktijk alvast de wielen stevig aan de tand te voelen en ook iets meer te kunnen vertellen over de duurzaamheid.

Online vergaderen

Ook is er meer tijd om online wat meer actief te zijn. In de tussentijd start ik andere testen op die op de planning staan. Veel tijd ben ik kwijt om de juiste producten in huis te krijgen voor de testen, dus hoe eerder ik daar aan begin des te beter, te langer en grondiger ik kan testen. Ik neem mijn hoed af voor de meeste fietsenmerken. Ondanks deze hectische tijden denken en werken ze allemaal zo goed mogelijk mee, zodat wij verder kunnen werken. Ook binnen ons team van Fiets helpen we elkaar waar we kunnen en blijven we via online vergaderingen in contact.

Zorgeloos

Voor mij persoonlijk voelt het als een lange adempauze. Normaal reis ik de halve planeet af en vliegen de dagen voorbij. Nu kan ik s ’ochtends mijn dag in gaan delen, omdat de agenda zo goed als leeg is. Geen wedstrijden, fiets-introducties of afspraken. Dit geeft gelijk meer tijd om zorgeloos te fietsen. Geen strakke schema’s met intervallen, maar gewoon doen waar ik zin in heb. Zo reed ik vorige week de volledige Ronde van Vlaanderen zoals de profs die rijden. Gewoon omdat ik dat allang eens wilde doen en er nu eindelijk tijd voor was. Mijn trainer was er minder blij mee, omdat hij liever mijn immuunsysteem zo min mogelijk belast. 8,5 uur op de fiets zitten helpt daar niet echt bij. Stiekem, ondanks alle ellende en ernst van de situatie probeer ik te genieten van deze rust, want hopelijk zitten we snel weer in de drukte die we gewend zijn.

Menno Grootjans

Maandag 30 maart. In plaats van anderhalf uur in de auto, onderweg koffie bij De Lucht in Zaltbommel en tussen de middag lunchen bij de Hanos en natuurlijk gewoon een redactieoverleg aan tafel was het nu achter een scherm zitten, elkaar koekeloerend aankijken en praten. Dat gaat, maar is wel soms met vertraging. Ach. Daarna nog zo’n overleg met collega’s van FietsActief en daarna de auto in. Niks te doen op de weg. Fiets afleveren bij marketingmedewerker van Cube. Niet in Capelle aan de Ijssel, maar bij haar thuis. Kinders thuis, achter de laptop. Niet naar binnen, gewoon fiets neerzetten. Daarna door naar Dordrecht, zelfde verhaal. Bij de Mac, nou ja, bij het tankstation. De P bij de Mac is dicht. Op de terugweg stoppen voor koffie bij een tankstation. Daarna via de telefoon regelen dat er een testfiets vanuit België met een vertegenwoordiger meekomt naar NL. En nog een afspraak maken om op woensdag stipt om 11 uur een fiets op te halen.

De Tour?

Is het heel anders? Ja. Want eigenlijk zouden we nu bezig zijn met een nieuwe Giant TCR Disc, met een 2021 Trek Emonda en o ja, er zou ook nog een nieuwe Cannondale Gravel zijn. Toch? Nou, alles is uitgesteld. Of verschoven. Er komen simpelweg even geen nieuwe racers meer. En ook geen nieuwe onderdelengroepen lijkt het. Zowel Shimano als Campagnolo zouden met iets nieuws komen. Rond de Olympische Spelen -die niet doorgaan. De Tour? Ehhh… Fietsenfabrieken in Europa zijn ook dicht. Zowel Gazelle, Giant, Derby (Focus en Cervélo) zijn bijvoorbeeld gesloten.


Even geen Italiaanse import meer voorlopig…

Transportfiets

Toch nog een appje op dinsdag 31 maart. We kunnen toch via via een nieuwe racer uit Taiwan ophalen. Dat moet dan wel bij een privé adres. Prima. Gelukkig kunnen we in NL nog fietsen. En zolang dat kan, kunnen we ook ons werk doen. Uiteraard is het daarmee niet allemaal ‘rozengeur en… ‘. Er rijzen automatisch vragen op als ‘als straks iedereen zijn of haar banksaldo sneller ziet slinken dan gedacht is er dan nog wel vraag naar nieuwe fietsen?’. Daar hebben we geen antwoord op. We zien wel dat er -gelukkig- nog steeds volop gefietst wordt. De vraag naar vooral betaalbare racers zien we stijgen; je hebt geen fitness centrum of (voetbal)club nodig om gewoon lekker te trappen. Wel zien we ook veel ‘vrijetijds’ renners op bijvoorbeeld MTB routes: ouders met hun kroost, scholieren, ja zelfs twee dames van een jaar of 15 op transportfietsen. We zijn benieuwd of die later een echte MTB gaan kopen. Of een gravelbike.

Lokale rondjes door het bos en over de weg. ’thats-it’.

Rob Meeuwessen

Zo staat je agenda vol met geplande avonturen en introducties van nieuwe fietsen. En zo zit je thuis achter je bureau, te typen, met een lege agenda en een fietsritje rondom huis. Elke dag weer. In deze ‘corona-tijd’ is het deels werken als ‘vanouds’. Als testredacteur zijn we wel gewend alleen op pad te zijn. Deels, omdat ik de mogelijkheid heb om te fietsen op tijden dat andere mensen aan het werk zijn. Natuurlijk, dit is ook mijn werk. Maar anderzijds, omdat je geregeld met spullen op pad bent die nog niet voor de buitenwereld geschikt zijn.

‘Tot nader order’.

Hoe gaat dat nu? Alle geplande reizen zijn gecanceld. Van persreizen richting de alpen om te fietsen met de nieuwste mountainbikes tot een bikepacktrip in Spanje waar we verslag van zouden doen. Oplossing? Deels komen fietsen nu naar mij thuis in plaats van dat wij richting de fiets vliegen. Of, het hele feest schuift op, ‘tot nader order’. Dat versturen is in coronatijden ook geen sinecure. Doosjes met onderdelen, zeker vanuit het buitenland laten dagen (of weken) op zich wachten. Als het überhaubt aankomt. Goed en degelijk testen is daardoor lastig.


Normaal gebruik ik deze tassen minstens een aantal keer per week…

Poppel is onbereikbaar

Als bewoner van een dorp, kort tegen de grens word je extra geconfronteerd wanneer je niet meer even bij de buren kunt gaan fietsen. En als mountainbiker met voorliefde voor adrenaline en mooie bochtjes is het binnen de landsgrenzen best en beetje behelpen. Zowel qua testwerk als wanneer het gaat om fotoshoots. Die laatste zijn ‘social distancing’ technisch überhaupt zeer lastig uit te voeren momenteel. Rijd maar eens kort bij elkaar op het wiel voor een mooie plaat, zonder de regels te overtreden. Het testen zelf beperken we momenteel vooral tot het rijden op aangelegde routes. Nooit 100% voluit. Risico’s beperken waar mogelijk. Better safe than sorry.


Tot nader order gewoon een rondje Drunense Duinen. Ook leuk 😉