Veersysteem komt tekort
Kort bochtenwerk vindt de Rose leuk. Lekker fladderen door de bochten, gretig het stuur beethoudend swingend over de wortels en switchbacks. In de afdalingen wordt de Thrill Hill al snel Kill Bill. We stoppen meermaals om de dempers te tunen. Harder, zachter. Weer terug. Maar het veersysteem komt gewoon tekort ten opzichte van de andere vergelijkbare fietsen. De fiets slurpt obstakels niet op. Hij vloeit ze niet strak uit zoals de Duo Penotti op een te warm broodje. Nee, het is hotse knotse geblazen en vooral hard werken. De andere testers zijn het ermee eens. Met een Thrill Hill hoor je bij de besten bergop. Maar bergaf moet je aan de bak. Mogelijke oorzaken kunnen zijn een vrij kleine demper – een minder grote luchtkamer betekent ook een minder progressieve veercurve – of veer kinematica die ervoor zorgen dat de achteras vooral omhoog in plaats van naar achteren – Axlepath – beweegt.Zit je niet continu in de heuvels, dan functioneert de Rose volledig naar behoren. Het geheel is degelijk gebouwd en louter uitgerust met luxe onderdelen. De pot chocopasta zoals je hem op ooghoogte in de buurtsuper kunt scoren. Maar dan gewoon thuis geleverd in een doos.
Eén keer drukken, twee keer geblokkeerd.
Netjes!
Eén keer drukken, twee keer geblokkeerd.
Netjes!