De Massini Sinergy Cross. Liever zou ik helemaal niet op deze fiets rijden. Liever zou ik plannen maken voor trips naar Mallorca, de Franse Alpen en noem maar op. Maar de omstandigheden hè… Dat wordt waarschijnlijk heel veel in de buurt fietsen, zowel op asfalt als er net naast. En gelukkig, er zijn een paar MTB parcoursen in de buurt en er zijn tientallen kilometers onverhard te vinden. Zeg maar, platte ‘Gravel’ weggetjes… Nou, dat vraagt een stuk minder van het materiaal dan een week ‘bike packing’ in Girona. Dus dook ik de schuur in, checkte internet en stelde ik een betaalbaar ‘off road’ machientje samen. Betaalbaar ja, want als we straks weer op (fiets)vakantie kunnen dan…

2007

Als je naar de zwierige letters kijkt dan zie je zo dat het geen 2020 is… Massini is het huismerk van Salden uit Limbricht. Dit frame is dan wel nieuw, het hangt al lang rond in de voorraad. Van dit frame is ook een ‘Sinergy’ raceversie en volgens ingewijden was zo’n Massini de eerste zelf gekochte fiets van Tom Dumoulin. We hebben de fiets in 2007 nog eens in een ‘review’ gehad. 2007. Ja dat is lang geleden… het materiaal van de Cross is dezelfde als van de Race. Xtrolite-G7. Wat de precieze legering van de Xtrolite-G7 is niet geheel duidelijk. De buizenset, die als basis de 7000-serie heeft, werd door fabrikant Astro  als ‘Super aluminium’ aangeduid. Astro is er sinds 1991 en tegenwoordig vooral fabrikant van aluminium E-Bike frames -daar is grote vraag naar. Goed, toen was aluminium ‘King’, tegenwoordig is dat carbon. En in 2007 was er ook nog geen sprake van schijfremmen. De Sinergy Cross heeft oversized en geovaliseerde buizen. De bovenbuis is deels plat en meet maximaal 32 mm Ø, de onderbuis is maximaal 50 mm Ø en bij het bracket ontwaren we een soort van ‘klavertje vier’. De staande buis is rond en 35 mm Ø. De lasnaden zijn deels weggewerkt. De bovenbuis loopt naar achteren af. De achtervork loopt door tot aan de zadelpen, de rechterachterpat is verwisselbaar, de voorderailleur zit met een losse klem om de staande buis.

99 euro

Wat zit er op en aan? De remkabel en de derailleurkabels lopen door oogjes op de bovenbuis. Het bracket heeft BSA draad. De voorrem loopt via een aparte losse klem onder de stuurpen, die van de achterrem heeft een vaste nok op de achtervork. Het mooie: het frame kost los 99 euro, het is er alleen nog in een maat 55 en weegt 1530 gram. Op de meetbank scoort het frame met 120 nm prima. Het frame is compatible met zowel dubbel, 1X en nee, geen Di2 -dat bestond toen nog niet volgens ons…. Het frame heeft een staande en liggende buis van 55 cm, een balhoofdhoek van 72,5°, zithoek 73,5°, wielbasis van 1010 en een stack en reach van respectievelijk 579 en 375. O ja: er moest nog wel een vork bij… Ook die kwam uit het magazijn… Voor vijf tientjes een Pure Passion, carbon met aluminium buis, 530 gram, 1 1/8 inch.

Met wat ik had liggen…

Nu is dat heel persoonlijk, maar we kennen toch echt nog veel fietsers die een oude racer in de schuur hebben hangen. En het mooie van zo’n alu ‘cross’ frame is dat eigenlijk gewoon alles past wat je nog hebt. Een oude Ultegra 9-speed zou ook passen -al zou je dan wel een andere ‘top pull’ voorderailleur moeten kopen. Maar aangezien ‘iedereen’ op schijfremmen overstapt kun je ook een nieuw groepje kopen… Voor ongeveer 350 euro heb je al een SRAM Apex 1 en voor 500 euro een SRAM Rival 1 X groep bijvoorbeeld. Deze fiets heeft een ‘42’ voor en 11/36 achter, gebruikte Shimano CX remmen, Shimano DuraAce C24 wielen met Challenge Grifo 33 mm banden -juist, een stel wielen uit de schuur!- SPD pedalen en Ritchey WCS zadelpen, San Marco Regal zadel. Nieuw is het ongeveer 75 euro kostende Deda Gravel stuur. In totaal was ik aan nieuwe delen zo’n 225 euro kwijt. Om tot een complete crosser te komen moest er dus wel wat spullen uit de schuur gehaald worden. Ik moet er dan wel bij zeggen dat een 1 X groep zonder ‘disc’ en gewone wielen niet heel veel meer opleveren (of kosten). Goed. 8,15 kilo zonder pedalen.

‘Afzien’

Niks Gravel, het is een crosser. Een uurtje of twee lekker onverhard trappen. Prima. Zo’n ouderwetse. Zelfs met licht schokkende voorvork bij hard remmen. Er passen trouwens ook met gemak 35 mm banden in de fiets, en sommige 38 mm modellen -die met glad profiel- kunnen ook. De Sinergy stuurt lekker. Even zoeken in de bochten, insturen, beetje remmen en dan weer aangaan. Maar ja, er valt natuurlijk niet zo heel veel te remmen. Het is vooral ‘bij ’remmen. En ja, er komen klappen door, maar je gaat automatisch wat staan in het terrein. Beetje remmen? Ja. Als je schijfremmen gewend bent dan is dit natuurlijk ‘afzien’. Maar ach, als je op bekend terrein blijft en geen ‘dikke’ afdalingen doet remmen die Shimano remmen ‘gewoon’ goed.

Het bij elkaar zoeken, het opbouwen en het rijden was leuk. Herstel: het rijden is leuk. Zo’n fietsje kost niet veel, je kunt er lekker mee crossen en… maar toch: ik hoop alleen dat die zo de schuur weer in kan tot aan het najaar. Info Massini via http://www.salden.nl