Foto’s: Remco Veurink
De Garlatti is een Italiaanse racer uit 1978. Emilio Garlatti begon in 1909 in San Vito al Tagliamento. Hij maakte vooral stadsfietsen, maar later startte hij met Industria Velocipedi Emiliana Sala in Parma. Zoon Alvise volgde hem op en maakte naast de Garlatti ook Wander- fietsen. In 2003 stopte men het produceren van fietsen, maar er is nu nog steeds een Garlatti- winkel in San Vito. Garlatti heeft nooit de status bereikt van een Colnago, Pinarello of Cinelli, maar dat was destijds ook niet de opzet van de familie Garlatti. De lires werden verdiend met allerlei typen fietsen, waaronder bici da corsa.Deze Ives Corsa is van staal – uiteraard. De Zeta-buizenset komt van Columbus. Alle buizen zijn rond, de onderbuis heeft een diameter van 28,6 millimeter, de bovenbuis van 25,8 millimeter.De buizen zijn verbonden door lugs, verbindingen waar de buizen werden ingeschoven, waarna alles werd gesoldeerd. Die lugs zie je bij de overgangen: balhoofdbuis, staande en bovenbuis, onderbuis. Je ziet dit ook bij de achtervorken. Kenmerkend: de vorkkroon, de lugs bij de balhoofdbuis en de achterpatten zijn verchroomd. Dat is aan de ene kant optisch, aan de andere kant – bij de patten – is het chroom harder dan lak – dan blijft het langer mooi. Columbus Zeta was een buizenset van zogenaamd plain staal. Hadden de duurdere – en lichtere – sets buizen met variabele diktes, de Zeta-buizen hebben een dikte van 0,9 millimeter. Een buizenset weegt zo al snel 2500 gram.
Schenk Rijwielhandel
Hoe kwam deze fiets terecht op een zolder in Neerkant? Verzamelaar van klassieke stalen racers Eric Boelen heeft het frame in 2008 op een beurs gekocht van iemand uit de buurt van Haarlem. Helemaal nieuw, New Old Stock (NOS) wordt dat genoemd. Eric is niet de kleinste, dus is het niet altijd evident om een fiets in zijn maat te vinden. In Nederland is er naar wij weten nooit een echte importeur geweest. Toch zijn er frames in ons land leverbaar geweest, met name in het westen.Dit frame is ooit via Schenk Rijwielhandel in Nederland gekomen. Die waren gevestigd in Overveen, Zandvoorterpad 1. Er begon niet meteen een belletje te rinkelen, maar toen ik via Google Maps het adres achterhaalde dwaalden mijn gedachten onwillekeurig af naar halverwege de jaren 70. Ik woonde toen in Santpoort en had een afwasbaantje in Kraantje Lek, een bekende uitspanning. Per dag verdiende ik 12,50 gulden. En elke keer als ik op mijn stadsfiets met 3-speed Sturmey Archer naar mijn werkplek trapte, stopte ik even bij de etalage van Schenk. Daar, in de meest fantasieloze setting die ik ooit heb gezien, hingen frames van RIH, Gazelle en Garlatti. Naast de tentoongestelde Campagnolo-onderdelen, keurig in de oorspronkelijke verpakking, deksel eraf zodat je precies kon zien wat het was.
De werkplaats ben ik nooit binnengegaan. Ik had toch niet genoeg geld… Schenk zit er niet meer, er is nu een ander bedrijf gevestigd. Eric bouwde de Ives Corsa op met bij die tijd passende onderdelen: Campagnolo, Cinelli en Universal. De inbouwbreedte achter is 120 millimeter, dus daar past alleen een 5-speed in.
