Na het bizarre coronajaar 2020 kon er dit seizoen gelukkig weer een nagenoeg traditionele wielerkalender worden afgewerkt. Nu alle koersen zijn gereden, de winnaars gehuldigd en de verliezers afgedropen, is het voor Procycling in het Jaaroverzicht tijd om de balans op te maken en rapportcijfers uit te delen. Dit zijn de drie slechtste én beste wielerploegen van 2021.

20. Qhubeka NextHash (3,5)
De Zuid-Afrikaanse formatie begon al met een achterstand aan het seizoen. Pas in november 2020 werd er een nieuwe hoofdsponsor gevonden en moest er in allerijl een fatsoenlijke selectie op de been worden gebracht. Er werden liefst zeventien nieuwe coureurs aangetrokken; jong spul en veelal renners die het gewend waren een dienende rol te vertolken. Met slechts één echte afmaker (sprinter Giacomo Nizzolo), amper erkende rittenkapers en klassementsrenners met een krasje of op leeftijd werd het een moeilijk jaar voor Qhubeka.

In de eendaagse wedstrijden werd er in de breedte nog redelijk gescoord, maar in de rittenkoersen en grote ronden waren er – zeker wat betreft de eindklasseringen – maar weinig positieve uitschieters. Behalve in de tweede week van de Giro d’Italia. De jonge Zwitser Mauro Schmid won verrassend de prestigieuze gravelrit naar Montalcino en respectievelijk twee en vier dagen later boekten Nizzolo en Victor Campenaerts hun eerste ritwinst in een grand tour. Het waren vijf onvergetelijke dagen in een seizoen dat verder snel kan worden vergeten.

• Hoogtepunten: 5 zeges; drie ritten in de Giro d’Italia, Clásica de Almeria, Circuito de Getxo
• Podium: 2de plaats: 11 keer; 3de plaats: 9 keer
• Meeste zeges: Giacomo Nizzolo: 3
• Aantal winnaars: 3

Qhubeka NextHash, Simon Clarke 2021

19. Astana-Premier Tech (3,8)
Gerommel achter de schermen is vaak niet bevorderlijk voor de prestaties op de werkvloer. Dat was dit jaar ook bij Astana het geval. In plaats van extra financiële armslag zorgde de komst van mede-eigenaar en cosponsor Premier Tech vooral voor onrust. Algemeen directeur Alexandre Vinokourov werd in de zomer uit zijn functie ontheven en twee ploegleiders werden ontslagen. De vierde plaats van Aleksandr Vlasov in de Giro en de zevende plek van Alexey Lutsenko in de Tour konden ook de magere prestaties in de koers niet verbloemen. Geen enkele ritwinst in de drie grote ronden en geen enkele top vijf-klassering in een eendaagse koers. Zeven van de elf zeges werden ook nog eens behaald op nationale kampioenschappen. Inmiddels heeft Premier Tech bekendgemaakt de ploeg na dit seizoen te verlaten en is Vino weer aangesteld als de belangrijkste sportieve baas. Hij kan de komende maanden aan de bak om de selectie voor 2022 van een welkome kwaliteitsinjectie te voorzien want van nog zo’n belabberd seizoen zullen de Kazachse aandeelhouders niet gediend zijn.

• Hoogtepunten: 13 zeges; twee ritten Ronde van het Baskenland, rit Critérium du Dauphiné
• Podium: 2de plaats: 19 keer; 3de plaats: 18 keer
• Meeste zeges: Ion Izagirre, Alexey Lutsenko: 2
• Aantal winnaars: 11

Ion Izagirre 2021

18. Cofidis (4,0)
Laten we beginnen met een positieve noot: de spitsen die in het coronaseizoen 2020 droog stonden wisten dit jaar het net weer te vinden. Elia Viviani en Christophe Laporte zorgden samen voor bijna tachtig procent van de Cofidis-productie. De kanttekening die daar wel bij moet worden gemaakt is dat er geen enkele World Tour-zege bij zat. Beide renners wonnen ook slechts eenmaal een Pro Series-koers. De grootste vis werd gevangen door Victor Lafay, die de achtste etappe in de Giro op zijn naam schreef. Guillaume Martin presteerde naar behoren door zowel in de Tour als de Vuelta een top tien-klassering uit het vuur te slepen. Maar dat was het dan ook wel wat betreft de oogst van de Franse kredietploeg, die in de belangrijke races simpelweg niet was opgewassen tegen het geweld van de grote teams.

• Hoogtepunten: 14 zeges; rit Giro d’Italia, GP de Wallonie, GP de Fourmies, twee ritten Adriatica Ionica Race
• Podium: 2de plaats: 20 keer; 3de plaats: 11 keer
• Meeste zeges: Elia Viviani 7, Christophe Laporte 4
• Aantal winnaars: 5

Christophe Laporte, Parijs-Roubaix 2021

(…)

3. UAE Emirates (8,2)
“Het winnen van de Tour heeft mijn honger juist gevoed,” zei Tadej Pogačar in het voorjaar. En dat heeft de concurrentie geweten. De UAE Tour, Tirreno-Adriatico, Luik-Bastenaken-Luik, de Ronde van Slovenië; de jonge veelvraat won bijna overal waar hij verscheen. En toen moest de Ronde van Frankrijk nog beginnen. Wie dacht dat zijn route naar titelprolongatie een loodzware ging worden, kwam bedrogen uit. Na een verschroeiende tijdrit en een masterclass in de eerste de beste bergrit had hij de Tour nog voor de eerste rustdag al in het slot gegooid. Met twee ritzeges in de Pyreneeën voorzag hij zijn tweede titel op rij van extra glans. De bijdragen van de andere grote namen van UAE (Trentin, Hirschi, Gaviria, Kristoff) waren daarentegen nogal bescheiden. Wel werden er op alle terreinen voldoende punten behaald om hoog te eindigen in de klassementen van zowel de meerdaagse als de eendaagse koersen. Het was niet genoeg om de tweede plaats in de Afrekening van vorig jaar te behouden of een gooi te doen naar de winst, maar wel ruim voldoende voor wederom een podiumplaats.

• Hoogtepunten: 34 zeges; drie ritzeges en eindzege Tour de France, rit Giro d’Italia, rit Vuelta a España, Luik-Bastenaken-Luik, Ronde van Lombardije, rit en eindzege Tirreno-Adriatico, rit Ronde van het Baskenland
• Podium: 2de plaats: 37 keer; 3de plaats: 32 keer
• Meeste zeges: Tadej Pogacar 13
• Aantal winnaars: 11

Tadej Pogacar 2021

2. Jumbo-Visma (8,5)
In het hedendaagse wielrennen zijn de verschillen klein in de top. Veel teams en renners zijn aan elkaar gewaagd. Details maken het verschil. Dat is in deze Afrekening niet anders. Daardoor kan het gebeuren dat Jumbo-Visma na een jaar op de troon nu een stapje terug moet doen en genoegen moet nemen met de tweede plaats. Aan de kwaliteit van de overwinningen ligt het zeker niet. Er werd het hele jaar door veel en vaak gewonnen. Vooral door Wout van Aert en Primož Roglič, waarmee Jumbo-Visma twee van de drie meest scorende coureurs van het peloton in huis had. Het Belgisch-Sloveense duo was goed voor 58 procent van de totale productie van de Nederlandse supermarktploeg.

De heilige graal, geel in Parijs, raakte al snel uit zicht nadat Roglič in de eerste Tourweek ten val kwam en na acht dagen moest opgeven. Na ook het vroege uitvallen van Robert Gesink en Tony Martin moest Jumbo-Visma na de eerste rustdag met slechts vijf man verder. Twee weken later won Van Aert glorieus de eindsprint op de Champs-Élysées en tekende hij voor de vierde ritzege van de geelzwarte brigade in de laatste elf etappes van La Grande Boucle. Met ook nog eens de verrassende tweede plaats van de Deen Jonas Vingegaard in het eindklassement beleefde J-V zelfs een betere Tour dan in 2020. Een maand later spoelde ook Roglič zijn Franse kater weg door voor het derde jaar op rij de Vuelta a España op zijn naam te schrijven.

De enige minpuntjes op het verder fraaie rapport zijn de Giro d’Italia, waarin geen etappe werd gewonnen en de achtste plaats van Tobias Foss de hoogste notering in de eindrangschikking was. Met Gent-Wevelgem en de Amstel Gold Race werden er twee mooie klassiekers gewonnen, met name die laatste zege in eigen land was goud waard. De prestaties in de monumenten vielen echter een beetje tegen; de derde stek van Wout van Aert in Milaan-San Remo was de enige podiumplaats in de vijf grootste eendaagse wedstrijden. Hadden er nog een paar topkoersen extra op de erelijst gestaan dan had Jumbo-Visma de aanval van Deceuninck-Quick Step mogelijk kunnen afslaan. Nu was het verschil van eenentwintig overwinningen te groot om de eerste plaats te kunnen behouden. Desalniettemin waren de killerbees opnieuw een van de grootste smaakmakers van het seizoen.

• Hoogtepunten: 45 zeges; vier ritten en eindzege Vuelta a España, vier ritten Tour de France, rit en eindzege Ronde van het Baskenland, Amstel Gold Race, Gent-Wevelgem, vier ritten en eindzege Tour of Britain, drie ritten Parijs-Nice, twee ritten Tirreno-Adriatico, rit UAE Tour, olympische titel tijdrijden
•Podium: 2de plaats: 37 keer; 3de plaats: 26 keer
• Meeste zeges: Wout van Aert 13, Primož Roglič 13
• Aantal winnaars: 14

Primoz Roglic, Vuelta a España 2021

1. Deceuninck-Quick Step (8,8)
Van de eerste etappe van de Tour de la Provence half februari tot de Coppa Bernocchi begin oktober; het was dit jaar weer veel en vaak Deceuninck-Quick Step wat de klok sloeg. De duizelingwekkende grens van zeventig zeges werd – zoals in 2018 en 2019 – net niet behaald maar van alle teams in deze afrekening boekten de Vlaamse veelvraten alsnog met afstand de meeste zeges. De 66 triomfen, waarvan 25 op WT-niveau, werden behaald door achttien (!) van de dertig coureurs. Drie van hen maakten dit jaar een bewonderenswaardige comeback nadat ze om uiteenlopende redenen flink in de putten had gezeten. Het was uitgerekend dit trio – Mark Cavendish (10 zeges), Remco Evenepoel (8), Fabio Jakobsen (7) – dat de meeste overwinningen binnenhaalde voor Quick Step. Samen met Sam Bennett (7) en Joâo Almeida (6) staan ze in de top 18 van renners met meeste victories in 2021.

In de eendaagse koersen, het belangrijkste jachtterrein van de ploeg, stond er geen maat op de Vlaamse veelvraten. Het resulteerde in vijf klassiekerzeges, waarvan de winst van Kasper Asgreen in de Ronde van Vlaanderen de meest prestigieuze was. Ook wat betreft de rittenkoersen behoorde Quick Step tot de toplaag van het deelnemersveld. Geen andere ploeg won dit seizoen meer etappes (9) in de grote ronden. Met het winnen van de Ronde van Polen, de zesde plaats in het eindklassement van de Giro d’Italia en top tien-klasseringen in de UAE Tour, Tirreno-Adriatico en de Ronde van Catalonië haalde Almeida een sloot punten binnen. Ploegbaas Lefevere had de Portugees graag aan boord gehouden, maar kon niet opboksen tegen de financiële slagkracht van het vermogende UAE Team Emirates. Almeida vertrekt in elk geval door de voordeur. Dat kan niet worden gezegd van Bennett. Na zijn late afmelding voor de Tour – als reden gaf de Ier een knieblessure op – kwam de sprinter op de zwarte lijst te staan bij Lefevere. Helemaal nadat bekend werd dat Bennett had besloten terug te keren naar zijn oude werkgever Bora-Hansgrohe, liet Lefevere geen spaan van hem heel in de media. De hele affaire verdiende niet bepaald de schoonheidsprijs. Het was een smetje op een verder uitermate succesvol seizoen voor de onverminderd gretige wolvenroedel. Dat zal ook in 2022 niet anders zijn. Met goudhaantje Julian Alaphilippe wederom in de regenboogtrui.

• Hoogtepunten: 66 zeges (40**); vijf ritten Tour de France, vier ritten Vuelta a España, Ronde van Vlaanderen, wereldtitel weg, Waalse Pijl, E3 Saxo Bank Classic, Omloop Het Nieuwsblad, Driedaagse Brugge-De Panne, drie ritten en eindzege Ronde van Polen, twee ritten Parijs-Nice, twee ritten UAE Tour
Podium: 2de plaats: 51 keer; 3de plaats: 37 keer
Meeste zeges: Mark Cavendish 10, Remco Evenepoel 8
Aantal winnaars: 18

Mark Cavendish 2021


Dit is een artikel uit het Jaaroverzicht van Procycling. Bestel de gids hier voor slechts €6,25!