Léon van Bon test Cinelli Palio

Als je voor niet al te veel geld een brok Italiaanse passie in huis wilt halen, dan is de Cinelli Palio een mooie optie. Terwijl Léon de fiets aanspoort in de Limburgse heuvels, dagdroomt hij er duchtig op los.

Italiaanse fietsmerken staan bekend om hun finesse, stijl en rijke historie. Er wordt nogal eens gesuggereerd dat ze niet meer van deze tijd zijn, maar die vlieger gaat natuurlijk niet helemaal op: Pinarello, Bianchi en Colnago rijden nog altijd vooraan mee in de WorldTour. Daarnaast zijn er nog merken die misschien niet zo zichtbaar zijn als voorheen, maar die in de luwte gewoon mooie fietsen blijven maken voor hun Tifosi. Deze maand test ik voor jullie een racer van Cinelli. Bij de naam alleen al gaat mijn hart sneller kloppen. Ik hoop dat ik straks na de test nog net zo enthousiast ben.

Nog altijd status

Iedere dertigplusser die iets met wielrennen heeft, zou Cinelli moeten kennen. Het Milanese merk maakte in het verleden furore met bijzondere fietsen en onderdelen. Voormalig Milaan-San Remo winnaar Cino Cinelli richtte zijn fietsfabriekje op in 1948. Hij was geen ingenieur, maar een koppige perfectionist die zich ergerde aan slecht werkende fietsen. Dat bleek de juiste instelling te zijn om hoogwaardige fietsen en onderdelen mee te maken. In no-time floreerde het bedrijf, en die bloei hield aan tot in de jaren 90. Ik herinner me nog het half-weg-/half-baanstuur waar ik per se mee wilde rijden. Het had geen horizontaal stuk, maar liep gelijk vanaf de pen in een lichte bocht naar de remgrepen. Ik vond het prachtig. Cinelli was wat je moest hebben om er gesoigneerd uit te zien. Helmpjes, stuurpennen, sturen, toeclips, enzovoort, enzovoort.

Een van de meest iconische fietsen van Cinelli is de Laser, een stalen aeromodel uit de jaren 80 dat 28 gouden medailles opleverde tijdens wereldkampioenschappen en Olympische Spelen, plus een werelduurrecord (van Hans-Henrik Oersted in 1985).

Dankzij het verleden heeft Cinelli nog altijd een grote status. Op Instagram vroeg ik mensen waar ze aan dachten bij de naam. De respons was enorm. Cipollini kwam voorbij. Inderdaad, ik zie gelijk die rode stuurpen voor me. Frank Vandenbroucke (VDB) werd genoemd: in zijn laatste levensjaar (2009) reed hij voor de Cinelli-Down Under-ploeg. Anderen noemden de Spinaci, een controversieel opzetstuurtje dat razendsnel furore maakte en net zo snel weer verboden werd door de UCI. Nee, aan mooie herinneringen geen gebrek.

Niet alleen voor hipsters
Hoe het nu is met Cinelli? Nou, best goed eigenlijk. Het merk mag dan niet meer zoveel de publiciteit halen als in het verleden, het aantal fans is nog altijd aanzienlijk. Cinelli is vooral het afgelopen decennium uitgegroeid tot cultmerk, een naam waar hipsters goeie sier mee maken. Zo manifesteren de Italianen zich bijvoorbeeld met succes in de fixed-gearwereld.

Maar ondertussen maken ze ook nog gewoon carbon racefietsen. En daar heb ik er eentje van staan. Even voorstellen? De Cinelli Palio. Il Palio is de paardenrace die tweemaal per jaar plaatsvindt op het Piazza del Campo in Siena. Hetzelfde fantastisch plein waar Mathieu van der Poel, Annemiek van Vleuten en Wout Van Aert al eens zegevierden na een geweldige Strade Bianche. Ooit wil ik nog eens terug naar Piazza del Campo om Il Palio te fotograferen. Hoe vet is dat, een paardenrace (zonder zadels!) vastleggen in een arena op een van de mooiste pleinen ter wereld. Ja, je droomt wat af tijdens een ritje op zo’n mooie Cinelli.

De Cinelli Palio.

Een aparte ‘C’.

Geometrie van een echte racer
De Cinelli Palio heeft de typische geometrie van een echte racer. Je hebt de lekkere diepe zit die hoort bij een soepele, reactieve fiets. De donkergrijze lak is chique en de witte bliksemschichten geven hem een koersuitstraling. De Palio is geen dure topfiets, maar dat maakt hem nog niet minder interessant. Het carbon frame ziet er netjes uit. De kabels lopen mooi binnendoor, behalve rondom het balhoofd. Hierdoor ontbreekt de cleane moderne look die je bij veel recente highend modellen ziet. De zadelpen zit vast met een ‘ouderwetse’, maar altijd goed werkende zadelpenklem. Bij mijn testmodel, die Wielersport Math Salden voor me geregeld heeft (waarvoor dank), is de lak op de voorvork rondom de steekas al enigszins verdwenen. Dat is best snel.

De afmontage is bepaald niet honderd procent Italiaans, maar veel moeite heb ik daar niet mee. De mechanische Shimano 105 is een degelijke groep met hydraulische schijfremmen (160/140 millimeter) die de fiets recht doet en er prima uitziet. Ook de DT Swiss P1800-wielen passen mooi in het geheel. Ze hebben 32 millimeter hoge aluminium velgen en zijn misschien niet de lichtste in hun prijsklasse, maar wel strak en mooi. Stuur en stuurpen zijn van Deda en helaas niet van Cinelli zelf. Het zadel is voor mij onbekend: een Ges Xennox Flow. Alles bij elkaar word je niet weggeblazen door de Palio, maar hij ziet er goed en snel uit. De totaalprijs voor de fiets in deze configuratie is 2024 euro. Heel netjes – hoewel prijzen tegenwoordig dagelijks lijken te veranderen. De fiets weegt zonder pedalen net iets onder de 9 kilo. Dat forse gewicht is in overeenkomst met andere fietsen uit deze prijsklasse.

Over de knie
Laten we gaan fietsen. Ik kan de fiets maar kort houden, dus besluit ik om de Cinelli Palio gelijk flink over de knie te leggen: ik maak op fiks tempo een rondje door de Limburgse heuvels. Ik zet mijn zadel en stuur op de juiste hoogte en monteer mijn fietscomputer. Klaar om te vertrekken. Het eerste dat me onderweg opvalt, is het Ges-zadel. Dat is voor mij wel even wennen. Gek is dat niet, want het zadel is een van de meest subjectieve onderdelen van een fiets: wat voor de een niet past, is voor de ander perfect.

Door de korte balhoofdbuis en de lange stuurpen kan ik lekker diep zitten. Dit geeft ook iets meer druk op het voorwiel, waardoor je sneller door de bocht kunt. De fiets voelt alsof ik zo een koers kan gaan beginnen. Daar houd ik van. Als ik buiten de stad ben, geef ik écht gas. Bochtjes door en dan weer vol aanzetten. Boven op de Bemelerberg naar links. Het Amstel Gold Race-parcours, zeg maar. Als ik Terblijt binnenrijd, denk ik even terug aan mijn oude half-weg-/half-baanstuurtje. Als nieuweling won ik hier mijn eerste klimcriterium. Toch wel jammer dat die sturen helemaal verdwenen zijn.

Cauberg doet pijn
Ik gooi me door de bochten. De Palio doet het boven verwachting goed. Natuurlijk merk je het verschil met de topfietsen, maar ik kan hier prima mee uit de voeten. De 105-groep is wat trager dan bijvoorbeeld een Di2-groep, maar werkt verder prima. De Palio stuurt lekker door de bochten en ook op de aanzet reageert hij goed. Hij is misschien een beetje softer en zwaarder dan de topmodellen, maar het verschil valt me erg mee. De fiets is reactief en doet wat ik van hem verwacht. Ik kan echt knallen door de bochten zonder dat ik opmerkelijk veel risico neem. Ik leg mijn handen onder in de beugel en daal al. Ook hier voelt de Palio zeker en strak aan. Er zit een goede loop in en daar krijg je vertrouwen van. En dat is wat je wilt voelen als je bergaf rijdt. Bijna beneden knijp ik vol in de remmen. Doen het ook.

Onderaan sla ik linksaf de Cauberg op. Als je al een flink stuk op tempo hebt gereden, dan is de Cauberg een vervelende klant. Maar ondanks de pijn in mijn benen probeer ik vooral te genieten. Toch ben ik blij als de weg onder de brug wat afvlakt en ik weer wat kan versnellen. Aan het zadel ben ik inmiddels redelijk gewend. Maar als de Palio van mij was, zou ik hem toch vervangen voor mijn eigen zadel. Het laatste klimmetje rij ik in een lekker tempo op. Als ik afdaal en Maastricht binnen rijd, kan ik dat alleen maar doen met een glimlach, want ik heb heerlijk gereden. In mijn gedachten zie ik mezelf al met deze Cinelli deelnemen aan Il Palio. Zonder zadel…

Specificaties Cinelli Palio:
• Pluspunten: betaalbaar, stuurt prettig
• Minpunten: lak bij steekas kwetsbaar
• Prijs €2024
• Frame/voorvork: carbon/carbon
• Gewicht 8,9kg: (excl. pedalen)
• Groep: Shimano 105 R7000 Disc 160/140mm
• Wielen: DT Swiss P1800 Spline
• Banden: Schwalbe Lugano 2
• Zadel/zadelpen: Ges Xennos Flow/Deda Zero
• Stuur/stuurpen: Deda Zero
• Maten: XS, S, M, L, XL, 2XL

Website: cinelli.it, salden.nl

Conclusie
Voor dit geld is de Cinelli Palio een prima fiets waar je veel lol mee kunt beleven. Een knappe racer die vooruit wil. En je haalt bovendien een stukje fietshistorie in huis. Het frame is ook los leverbaar, zodat je hem kunt opbouwen zoals jij dat wilt. Natuurlijk moet de fiets hier en daar het onderspit delven tegenover de topmodellen. Gelukkig maar, dan blijft er nog wat te dromen over en is het prijsverschil ook te rechtvaardigen. En voor de looks maakt het niets uit, want de Palio ziet er heel wat duurder uit dan hij in werkelijkheid is.