Getest: Santa Cruz Blur CX S, als een ware Lucky Luke

Hoe kunnen twee fietsen die zo veel op elkaar lijken toch totaal anders aanvoelen? MTB-redacteur Rob trok met twee snelle fully’s naar de Côte d’Azur – toe maar – om het je precies uit te leggen. Vandaag deel 1: Santa Cruz Blur XC S.

Voor deze Blur is Santa Cruz voor het eerst in jaren afgestapt van haar beproefde VPP-veerconcept. Dat systeem was goed en duidelijk te beïnvloeden, maar ook wat aan de zware kant. En dus moest de Blur op dieet. Deze XC S is nu uitgevoerd met een vierpunts veersysteem, en dat werkt! Het Californische Santa Cruz heeft het niet zo op stiekem besparen. De fiets is dan ook opgebouwd met even luxe als degelijke onderdelen. Een prima stuur, bijna onverwoestbare carbon velgen en een draadloze SRAM GX Eagle-schakelgroep. Uiteraard heeft ook de Blur die haast verplichte update in de geometrie gehad. Hij is wat langer en luier geworden, maar de waardes zijn niet overdreven: dit is en blijft een koersfiets.

Santa Cruz Blur XC S

Wij testen de Blur in een uitvoering met 100 millimeter veerweg. Hetzelfde frame is ook met 120 millimeter veerweg beschikbaar. Vanaf de eerste meters kan ik mijn draai op de Blur bijna moeiteloos vinden. Ik sleep de fiets mee naar Duitsland, België en de zuidkust van Frankrijk. Hij klimt als een rappe hardtail, met dank aan de lock-out en de Maxxis Aspen-semislicks. Bergaf komen de Santa-Cruz-roots naar voren. Ik voel me een ware Lucky Luke op deze Jolly Jumper. De draaipunten van de achtervork zijn zo geplaatst dat het haast onmogelijk is om het einde van de veerweg aan te tikken. Hierdoor voelt de fiets als zoveel meer dan een XC-fietsje. Moeiteloos daal ik af tijdens de Roc d’Azur in het Zuid-Franse Frejus. Sturen gaat precies zoals ik van een crosscountryfiets zou willen. Rallycross bergaf, raket bergop. De korte stuurpen in combinatie met het brede stuur positioneren mijn lichaam midden boven de fiets, waardoor zowel de Blur als ik goed in balans zijn. En dat maakt dat ik probleemloos veel harder naar beneden durf dan normaal met een XC-fiets. Tijdens een crosscountry endurorace flits ik op de Blur naar de hoogste regionen in het klassement, omdat deze fiets beter is in spoorzoeken dan je valsspelende zusje bij een potje Cluedo.

Ook een topfiets kan zijn minpuntjes hebben. Zo ben ik totaal niet onder de indruk van de nieuwe lichtgewicht dropperpost van Fox. De Transfer SL heeft standaard erg veel speling en dat gedraaikont op het zadel voel je duidelijk. Het zadel zelf verwacht je eerder op een toermodel dan op zo’n rappe bak. Maar daarmee heb je de nadelen eigenlijk wel opgesomd. De Santa Cruz Blur is gewoon een zeer goede fiets. De RockShox-vering biedt veel platform, waardoor klimmen uit het zadel prima gaat. De lock-out elimineert iedere vorm van beweging in de veerelementen en dat is lang niet altijd even prettig. Een tussenweg zou bergop prettiger werken, zeker op technische stukken. O ja, goed om te weten is dat lang niet iedere bidonhouder op dit frame past.

Specificaties:
Pluspunten: meesterdaler, onbreekbare velgen
Minpunten: wiebelzadelpen
Prijs €6499 compleet
Frame: carbon
Voorvork/demper: RockShox Sid Deluxe Select+ 100mm/Rockshox SidLuxe Select+ 100 mm
Gewicht: 11,9kg
Groep: SRAM GX Eagle AXS 34, 10-52
Remmen: SRAM Level TL 160
Wielen: Santa Cruz Reserve 28 XC/DT-Swiss 370
Banden: Maxxis Aspen 29×2,4 WT
Zadel en -pen: WTB Silverado/Fox Transfer SL
Stuur en -pen: Santa Cruz carbon/Syntace LiteFoce
Maten: S t/m XL

Kijk voor meer informatie op deze website.