Op 24 juli 2002 vierde Rabobank-renner Michael Boogerd op La Plagne een van zijn mooiste zeges. Nu, twintig jaar later, stuiten wij geheel onverwacht op de fiets waarmee hij dat deed. Boogies Colnago C40 is nog in geheel originele staat.
De C40 werd in 1994 geïntroduceerd op de veertigste verjaardag van fabrikant Colnago. Hij had carbon buizen, carbon lugs, aluminium patten en aluminium inserts in het bracket (met Italiaans draad) en (later) de balhoofdbuis. Standaard had de C40 een rechte stalen voorvork, later had je de keuze uit twee carbon voor vorken: de lichte Star en de Force. Er kwamen ook versies met een B Stay achtervork. Een los C40 frame weegt tussen de 1150 en 1300 gram en was er in liefst zeventien maten.
De profploegen die Colnago sponsorde, omarmden de C40. Zo ook Rabobank. Op 24 juli 2002 reed Michael Boogerd zijn C40 zielsblij als eerste over de finish op La Plagne. Hij had zojuist de koninginnenrit van de Tour gewonnen. De winst smaakte extra zoet, omdat hij een jagende Lance Armstrong voor was weten blijven. Die had nog een appeltje met Boogerd te schillen, na de verloren sprint à deux tijdens de Amstel Gold Race van 1999. Maar de Amerikaanse gele-truidrager wist hem niet meer te achterhalen. De liefhebbers zien Boogerds winst op La Plagne als het absolute hoogtepunt voor de Nederlandse Raboploeg.
MET BOOGIE-STICKER
De fiets waarop Boogerd dat kunststukje uithaalde, staat nu voor me: een C40 B-Stay maatje 56. De geometrie is allround, met een balhoofdhoek van 71,8 graden, een zithoek van 73,5 graden, een wielbasis van 99 centimeter en een naloop van 65 millimeter.
Hij weegt 8 kilo precies, met Shimano Dura-Ace 7700 9-speed, een klassiek 53/42-crankstel, STI-shifters (met Shimano-opdruk), een FIR Speedlite carbon wielset, Vittoria Corsa Evo CX 21 millimeter-tubes, een ITM Millennium-stuurpen en -stuur, Shimano-zadelpen, Elite-bidonhouders, San Marco Colnago Hoskar-zadel (met titanium rails) en een set eerste generatie Shimano Dura-Ace SPD-SL pedalen.
Mooi detail: de originele Boogie-sticker op de bovenbuis, die enkele jaren later is aangebracht.
SEIZOEN VOORBIJ? WEG ERMEE
Boogerd heeft zelf geen Colnago meer in de garage staan – na zijn carrière is hij Specialized gaan rijden. Proffietsen kwamen doorgaans na afloop van het seizoen op de markt. De reden? Nieuwe kleuren, nieuwe afmontage of gewoon een compleet nieuw model. Tot zo’n tien jaar geleden ging de verkoop van oude proffietsen via tussenhandelaren, die bemiddelden tussen de service course en de markt. De service course van Rabobank stond tot begin deze eeuw in het Zeeuwse ’s-Heerenhoek, woonplaats van de toenmalige Rabo-sportdirecteur Jan Raas. Later verhuisde de hele boedel naar Budel en Den Bosch.
De man die destijds bemiddelde is de vorig jaar overleden Ko Lokerse. Waarom we hem noemen? Ko verkocht veel oude Rabo-Colnago’s aan Israël, Portugal en de oude Italiaanse kolonie Eritrea. De Italianen introduceerden daar de wielersport en dat hebben we geweten: Biniam Girmay won Gent-Wevelgem en klopte Mathieu van der Poel in de sprint tijdens de Giro.
EEN MOOI PODIUM?
Deze fiets heeft Girmay nooit gezien, want hij bleef gewoon in Nederland. Hij kwam terecht bij een verzamelaar in Veenendaal en later in Elst. Begin deze eeuw kostte een C40-set rond de 6095 gulden. Wat zal een C40 anno nu compleet doen? Deze fiets van Michael Boogerd zal vanwege de historische waarde onbetaalbaar zijn. Maar als je een soortgelijk model vindt, dan is een bedrag van rond de 1500 euro reëel. Een C50 zal een paar honderd euro duurder zijn.
In het buitenland levert een originele Rabobank-fiets trouwens meer op dan in Nederland. We hebben hier verzamelaars, maar in andere landen zijn er mensen die complete mini-musea aanleggen met koersfietsen. Deze historische fiets zou in ieder geval een mooi podium verdienen. Maar helaas, vooralsnog staat hij verscholen onder een doek in een garage in Elst.
