Aan alles komt een eind, zo ook aan de carrière van vijf grote smaakmakers die de wielersport jarenlang kleur hebben gegeven. Procycling zet in het Jaaroverzicht 2023 Thibaut Pinot, Greg Van Avermaet, Rohan Dennis, Sep Vanmarcke en Peter Sagan nog één keer in het zonnetje.
Thibaut Pinot
Voor veel topsporters is het een schrikbeeld om via de achterdeur afscheid te moeten nemen van hun sport. Jarenlang staan ze in het middelpunt van de belangstelling, maar in de laatste jaren van hun carrière neemt alle aandacht af. Wat dat betreft heeft Thibaut Pinot het juiste moment gekozen om er een punt achter te zetten. Franse renners moeten altijd maar omgaan met de druk van het verleden. Frankrijk snakt al sinds 1985 naar een Tourwinnaar van eigen bodem en in Pinot hadden het Franse publiek en de Franse media een nieuwe kandidaat gevonden. Dat is niet vreemd: Pinot won als derdejaarsprof een Touretappe en eindigde twee jaar later (2014) op het podium achter Vincenzo Nibali en Jean-Christophe Péraud.
Maar hoe mooi zijn erelijst ook is met ritzeges in de Tour, Giro en Vuelta, de winnaar van de Ronde van Lombardije 2018 kon nooit aan de hoge verwachtingen voldoen. Pinot kon maar moeilijk met de druk omgaan. Het resulteerde bijvoorbeeld in daalproblemen; hij ging in afdalingen vierkant naar beneden. Met de Tour had hij een haat-liefdeverhouding. Dit jaar wilde hij nog één keer uitpakken. In de Giro hoopte hij de bergtrui te winnen en in de Tour had hij etappe 20 van Belfort naar Le Markstein in zijn thuisregio met rood omcirkeld in zijn agenda.
De bergtrui in de Giro won hij, en in de Tour leefde hij zijn wielerdroom. Rijendik stonden de fans de 33-jarige Pinot aan te moedigen op de Petit Ballon. ‘Merci Thibaut’, ‘Au revoir Thibaut’. Dat Pinot solo aan de leiding reed, maakte het plaatje alleen maar mooier, ook al won hij de rit niet. Afscheid via de achterdeur? Voor Pinot zeker niet. Sterker nog: veel profs dromen van zo’n erehaag in de grootste wielerwedstrijd ter wereld.
Hoogtepunten
– Drie ritzeges Tour de France (2012, ’15, ’19); derde in eindklassement 2014
– Twee ritzeges en zesde in eindklassement Vuelta a España 2018; zevende in eindklassement 2013
– Ritzege en vierde in eindklassement Giro d’Italia 2017; vijfde in eindklassement 2023
– Winnaar Ronde van Lombardije 2018
Greg Van Avermaet
Met het stoppen van Greg Van Avermaet komt er ook een eind aan een tijdperk. Jarenlang kon je simpelweg niet om de naam Van Avermaet heen in de voorjaarsklassiekers. Zijn carrière ging gelukkig niet als een nachtkaars uit, want na drie seizoenen van droogte wist Den Greg dit jaar toch nog een koers te winnen.
De carrière van de 38-jarige Vlaming is er een om jaloers op te zijn. Waar moeten we beginnen? Laten we dat doen bij zijn grootste en bekendste zege: olympisch goud in 2016. In Rio de Janeiro klopte Van Avermaet in de sprint Rafal Majka en Jakob Fuglsang en stond hij op de top van de Olympus. Gouden Greg beleefde in 2016 al een topjaar met overwinningen in Tirreno-Adriatico, de Omloop Het Nieuwsblad en een ritzege in de Tour de France. Maar zijn beste seizoen moest toen nog komen. In 2017, rijdend voor BMC, won Van Avermaet bijna alles wat er te winnen viel. In het voorjaar zegevierde hij (opnieuw) in de Omloop Het Nieuwsblad, de E3 Harelbeke, Gent-Wevelgem én Parijs-Roubaix. Hij werd tweede in de Ronde van Vlaanderen en zesde op het door Peter Sagan gewonnen WK.
Zo goed als in dat jaar is Van Avermaet daarna niet meer geweest, al had hij soms uitschieters. Zoals in 2021 toen hij als derde eindigde in de Ronde van Vlaanderen. In een sprintje versloeg hij Jasper Stuyven om plek drie achter Kasper Asgreen en Mathieu van der Poel. Dit jaar voegde Van Avermaet nog de Boucles de l’Aulne-Châteaulin toe aan zijn imposante erelijst. Zijn droomkoers, de Ronde van Vlaanderen, wist hij nooit te winnen, maar als je woonplaats Grembergen tijdelijk wordt omgedoopt in Gregbergen en de Groeneweg tot Goudenweg, heb je in je carrière toch veel bereikt.
Hoogtepunten
– Goud wegrit Olympische Spelen Rio de Janeiro 2016
– Winnaar Parijs-Roubaix 2017
– Twee ritzeges Tour de France (2015, ’16)
– Winnaar Gent-Wevelgem 2017
– Winnaar E3 Harelbeke 2017
– Twee keer winnaar Omloop Het Nieuwsblad (2016, ’17)
– Eindzege Tirreno-Adriatico 2016
Sep Vanmarcke
Als je een lijstje samenstelt van eeuwige pechvogels, dan is de kans groot dat Sep Vanmarcke (35) ergens bovenaan staat. Ook de manier waarop hij zijn carrière moest beëindigen is triest: vanwege hartproblemen was hij genoodzaakt te stoppen met zijn geliefde sport. Als je op Google ‘Sep Vanmarcke pech’ intikt, krijg je tientallenartikelen voorgeschoteld met malheur omtrent de Belg.
Een van de meest typerende voorbeelden is wel dat de ziekenboeg van Israel-Premier Tech in 2022 zó vol was, dat alleen Vanmarcke en Hugo Houle fit genoeg waren om te starten in de Ronde van Vlaanderen. Vanmarcke wilde uiteraard De Ronde rijden, maar zijn ploeg trok zich bij gebrek aan renners terug. Als coureur van het kleine Topsport Vlaanderen werd hij in zijn eerste volledige jaar als prof tweede in Gent-Wevelgem. Zijn liefde voor de Vlaamse voorjaarsklassiekers is altijd gebleven. Voor aanvang van de (semi-)klassiekers stond Vanmarcke steevast op het lijstje van topfavorieten.
In 2014 beleefde hij misschien wel zijn sterkste voorjaar met de vierde plaats in de Omloop Het Nieuwsblad, derde in Kuurne-Brussel-Kuurne, vijfde in de E3 Harelbeke, vierde in Gent-Wevelgem, derde in de Ronde van Vlaanderen en de vierde plek in Parijs-Roubaix; niet veel renners doen hem dat na. Toch bleef pech de renner van Garmin, LottoNL-Jumbo, EF en Israel-Premier Tech achtervolgen. Zat hij net in een goede positie om een koers te winnen, kwam hij ongelukkig ten val. Was hij net in topvorm, werd hij ziek; de voorbeelden zijn talrijk. Ook de manier waarop zijn carrière ten einde is gekomen is typerend. Tijdens het Belgisch kampioenschap kreeg hij last van hartritmestoornissen en werd hem medegedeeld dat verder gaan als topsporter te risicovol was.
Zo blijft het voor de sympathieke Vlaming, die dit jaar nog derde werd in Gent-Wevelgem, bij negen profzeges en podiumplaatsen in onder meer Parijs-Roubaix en de Ronde van Vlaanderen. Een groot, maar misschien wel ondergewaardeerd coureur.
Hoogtepunten
– Winnaar Omloop Het Nieuwsblad 2012
– Winnaar Bretagne Classic 2019
– Eindzege ZLM Tour 2016
– Tweede plaats Parijs-Roubaix 2013
– Twee keer derde in Ronde van Vlaanderen (2014, ’16)
Rohan Dennis
Anders dan anders, zo kunnen we Rohan Dennis (33) het beste typeren. De eigenzinnige Australiër bewandelde zijn eigen pad. Prima, want het heeft hem veel gebracht. Dat hij al in februari dit jaar het einde van zijn carrière aankondigde, kwam wat dat betreft dan weer niet als een verrassing.
Dennis begon met wielrennen op de baan. Hij werd twee keer wereldkampioen ploegenachtervolging en mocht in 2012 namens Australië deelnemen aan de Olympische Spelen van Londen. Op de ploegenachtervolging veroverde hij met zijn landgenoten een zilveren plak. Daarna werd de focus verlegd naar de weg. In 2015 won Dennis de Tour Down Under en dat jaar veroverde hij in de openingstijdrit van de Tour de France in Utrecht de gele trui ten koste van onder anderen topfavorieten Tony Martin en Tom Dumoulin. Wanneer Dennis goed moest zijn, was hij dat ook. Zo verbeterde hij dat jaar ook het werelduurrecord.
Zijn grootste overwinningen behaalde Dennis in 2018 en 2019, toen hij twee jaar op rij de wereldtitel won in de race tegen de klok. In 2018 bleef hij Tom Dumoulin, die het zilver pakte, met meer dan een minuut voor. Een jaar na zijn zege in Innsbruck was het de vraag of Dennis zijn titel kon prolongeren. De Australiër had de overstap van BMC naar Bahrain-Merida gemaakt en het was gissen naar zijn vormpeil. In de Tour stapte hij in de twaalfde etappe zonder opgaaf van reden af, waarna hij twee maanden niet in actie kwam. Hij bleek ontevreden te zijn over zijn materiaal. Tijdens zijn afwezigheid in koers bereidde hij zich wel minutieus voor op de WK-tijdrit en met succes: Dennis kroonde zich opnieuw tot wereldkampioen. Hij deed dat op een BMC, de fiets van zijn oude ploeg. Merida zag het als een nederlaag en stuurde hem de laan uit.
Via Ineos kwam Dennis bij Jumbo-Visma terecht. Ook daar was het vaak de vraag wélke Dennis op kwam dagen. Een bijzondere figuur, maar wel een voor in de geschiedenisboeken. En wees eerlijk: hoeveel pure tijdritspecialisten als Dennis zijn er nog heden ten dage?
Hoogtepunten
– Tweevoudig wereldkampioen tijdrijden (2018, ’19)
– Ritzege Tour de France 2015
– Twee ritzeges Vuelta a España 2018
– Ritzege Giro d’Italia 2018
– Houder werelduurrecord 2015
– Eindzege Tour Down Under 2015
Peter Sagan
We boffen maar met kleurrijke types als Tadej Pogačar en Mathieu van der Poel. Renners die niets liever doen dan vroeg koers maken. Peter Sagan past ook in dit rijtje. Met hem was het immers nooit saai. Hij is nog maar 33 jaar oud, maar toch is Sagan er klaar mee. De Slowaak is al jaren geen schim van de renner die hij ooit was. Als je iemand een mooier einde van zijn carrière gunde dan is het Sagan wel, want wat heeft hij het wielrennen in de laatste dertien jaar kleur gegeven. Eerst viel hij vooral op door zijn bijzondere interviews. ‘Why so serious?’ staat er niet voor niets op zijn lichaam getatoeëerd.
De mens achter Peter Sagan hebben we misschien nooit gezien. Maar de wielrenner Peter Sagan des te meer. Drie keer wereldkampioen op rij, twaalf etappezeges in de Tour de France, zeven keer winnaar van de groene trui in de Franse ronde, drie keer Gent-Wevelgem op zijn palmares en ook nog de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. Je hebt wel even nodig om alle hoogtepunten van Sagan op YouTube te bekijken. Pak er ook zijn interviews voor en na afloop van wedstrijden bij en je hebt er een dagtaak aan. En dan vergeten we nog al zijn opmerkelijke momenten, van het knijpen in billen tot wheelies op de Mont Ventoux.
Met Sagan was het nooit saai, behalve in de laatste jaren. Naast de fiets raakte hij in opspraak door een zwaar beschonken ritje in zijn woonplaats Monaco, op de fiets liet hij bar weinig zien. Hij reed voor TotalEnergies weliswaar de Tour, maar de achtste plek als beste resultaat in een etappe was niet des Sagans. Nu gaat hij lekker mountainbiken. Met de steun van trouwe sponsors Specialized, 100% en Sportful hoopt hij zich te kwalificeren voor de Spelen van Parijs. Misschien krijgen we daar alsnog een afscheid in stijl, op het grootste podium, al is dat misschien ijdele hoop.
Hoogtepunten
– Drie keer wereldkampioen op de weg (2015, ’16 en ’17)
– Twaalf ritzeges Tour de France (2012, ’13, ’16, ’17, ’18, ’19)
– Zeven keer winnaar groene trui Tour de France (2012-’16, ’18, ’19)
– Vier ritzeges Vuelta a España (2011, ’15)
– Twee ritzeges Giro d’Italia (2020, ’21)
– Winnaar paarse trui Giro d’Italia 2021
– Winnaar Ronde van Vlaanderen 2016
– Winnaar Parijs-Roubaix 2018
– Drie keer winnaar Gent-Wevelgem (2013, ’16, ’18)
– Achttien ritzeges Ronde van Zwitserland
– Zeven ritzeges Tirreno-Adriatico
– Twee keer winnaar GP Québec (2016, ’17)
– Winnaar E3 Harelbeke 2014
– Europees kampioen op de weg 2016
Dit is een artikel uit het Procycling Jaaroverzicht 2023. Voor 6,50 haal je de gids nu in huis!
