Het jaar 2023 zit er bijna op, dus is het traditiegetrouw tijd om terug te blikken. Wat was voor de redactie van Fiets hét fietsmoment van 2023? Elke dag blikt een medewerker terug met een voor hem speciaal moment. Vandaag aan de beurt: Michael Kerkhof.
Als je vaker op deze site kijkt, is dit verhaal ongetwijfeld niet nieuw voor je. In mei mocht ik voor een paar dagen naar Italië om op uitnodiging van Kask een nieuwe helm uit te testen. De Kask Elemento werd gepresenteerd op het Formule 1-circuit van Monza, een legendarische plek voor liefhebbers van F1. Een paar jaar geleden gingen Max Verstappen en Lewis Hamilton er nog samen af in de eerste bocht, nu mocht ik daar een uur lang rondjes rijden.
Eigenlijk beleefde ik meerdere hoogtepunten in 2023. Ik was van plan om koersjes te rijden, maar daar kwam niks van terecht. Ik haalde vooral veel plezier uit rustige fietsritten. Een rondje vanuit Rotterdam naar Ouddorp om een bolus te halen en weer terug, een herstelrondje door de polder; allemaal was het mooi in al zijn eenvoud. Ik heb niet veel nodig om me goed te voelen op de fiets.
Pippo, Sierra Nevada en Monza
Maar drie persreizen naar het buitenland waren toch wel bijzonder. Ik mocht in de Sierra Nevada de Pico Veleta beklimmen op een e-mountainbike, reed op uitnodiging van Campagnolo in een bruine broek een rondje op hun nieuwste groepset met Filippo Pozzato (toch een jeugdidool) en was dus uitgenodigd om naar Monza te komen. Dat was toch wel het mooiste van allemaal.
We zaten in een prachtig hotel, een hotel waar normaal gesproken de Formule 1-coureurs ook verblijven als ze in Monza moeten racen. Aan luxe dus geen gebrek. Alles was top geregeld met als hoogtepunt een paar rondjes rijden op het autocircuit. Op de fiets, welteverstaan. Toen we daar kwamen, hoorden we de auto’s al scheuren. Heerlijk! ’s Avonds waren wij aan de beurt. Om het nog wat specialer te maken was Joshua Tarling uitgenodigd, tot dat moment ‘gewoon’ een jongeling van Ineos-Grenadiers. Hij vertelde over zijn eerste maanden bij de profs en zijn dromen.
Bloedsmaak
Op het circuit moesten alle journalisten even naast Joshua rijden zodat de fotograaf in de bestelbus met openslaande deuren mooie foto’s kan maken. Dat ik op dat moment naast een 19-jarig mannetje reed die enkele maanden later als derde zou eindigen op het WK tijdrijden en goud zou veroveren op het EK tegen de klok, had ik niet verwacht. Toen de volgende journalist aan de beurt was om met Tarling op de foto te gaan, gebaarde een andere fotograaf naar mij dat ik op het circuit aan moest zetten. ‘Harder, harder!’ Ik, een niet-sprinter, moest volle bak rijden om de auto bij te kunnen houden. Het leverde mooie foto’s op, maar ook een bloedsmaak in mijn mond.
Zo werd een rustig ritje op een historische plek toch nog afzien. Op moment dat iedereen er wel klaar mee was, was ik de enige die nog op het circuit rondreed. Hoe vaak krijg je die kans? Gewoon genieten, dat zouden we in 2024 ook meer moeten doen. Dat is alvast mijn goede voornemen voor 2024.
Een gelukkig nieuwjaar!