Wout Poels won in 2023 op indrukkende wijze zijn felbegeerde etappe in de Tour de France, en deed dit huzarenstukje dunnetjes over in de Vuelta. Dat deed hij natuurlijk op zijn vertrouwde Merida Reacto 6000. Wij zochten uit wat zo bijzonder is aan die Merida.
Het fietsenmerk uit Taiwan is partner van Poels’ ploeg Bahrain Victorious. De renners klimmen op de Scultura Team, en rijden op de Reacto Team tijdens klassiekers en sprintetappes. Die laatste is duidelijk dé aeroracer uit Merida’s stal, het kroonjuweel. Hoogste tijd om de Reacto te testen, al pakken we niet de teamfiets maar de (veel) betaalbaardere Reacto 6000. Eens kijken, of we daarmee een beetje in de buurt van Poels komen.
Chic of saai?
De Reacto is duidelijk gemaakt om te racen. De fiets straalt snelheid uit en wil worden uitgelaten – maar dat is voor straks. Laten we hem eerst van dichtbij bekijken. De kleur van het frame is matt titan, en zit tussen titanium en zilver in. De glimmende rode decals zorgen voor de finishing touch. Het geheel oogt verfijnd, chic – al zullen er ook mensen zijn die het een tikkeltje saai vinden. Het vernieuwde Reacto CF3-frame, inmiddels de vierde generatie, verschilt volgens Merida voornamelijk in gewicht met het duurdere CF5-frame waar Poels op koerst.
Dit frame en de voorvork wegen ongeveer 1150 en 490 gram in maat 54 (medium). Dit is ongeveer 200 gram zwaarder dan bij de duurdere broer: voor de meeste fietsers geen verschil om wakker van te liggen. De geometrie, bandenruimte tot 30 millimeter en de aerodynamisch gevormde buizen zijn wel identiek aan de CF5. De vorm van het frame straalt snelheid uit. De voorkant oogt laag, de lange bovenbuis en zitbuis met scherpe hoeken nodigen uit tot een agressieve positie op de fiets. De bewust laag aangezette achtervork en de carbon S-Flex-zadelpen moeten zorgen voor wat comfort als je plankgas gaat.
Afgestemd pakket
De elektronische 12-speed groepset, Shimano 105 Di2, is prima de luxe. Snel schakelen, compacte shifters en goede remkracht. Je hoeft niet bang te zijn voor onvoldoende bereik; 52/36 voor en 11-34 achter. Zo’n cassette is leuk voor als je de bergen in gaat, maar voor ons landschap iets te veel van het goede. Een eyecatcher vind ik de driehoekige ‘koelvinnen’ die vlak bij de schrijfremmen zijn geplaatst. Volgens Merida dragen ze bij aan het afvoeren van de warmte van de remblokken wanneer je intensief remt, bijvoorbeeld in een lange afdaling. Ongetwijfeld zal het iets helpen.
De kabels gaan via de FSA SCR-stuurpen het frame in. Aan die stuurpen zit een naar binnen gebogen stuur van Merida. Een basic, maar opgeruimde cockpit van aluminium. Het huismerk tref je ook aan bij het zadel, met een korte neus en een subtiele uitsparing in het midden. De carbon S-Flex-zadelpen, inclusief toolbox en achterlampje, is eveneens van Merida en ziet er lekker aero uit. Al met al een afmontage waarbij de onderdelen keurig op elkaar zijn afgestemd. Om de fiets betaalbaar te houden, is er een eigen stevige wielset gestoken van aluminium met een velghoogte van 30 millimeter. Het 25 millimeter brede rubber is van Continental, maar wel de instapklasse: Ultra Sport III.
Voor het complete plaatje heb ik de fiets gewogen, zonder pedalen. Ik kwam uit op 8,6 kilo. Niet weinig, maar voor een aero-racer in deze prijsklasse is het oké. Natuurlijk kun je ook hier weer wat grammen winnen door te investeren in de afmontage.
In Vlaams voorjaarsweer
Het is al weken echt Vlaams voorjaarsweer – maar dan in het najaar. Grijs, regen, wind: uitdagende omstandigheden om de Reacto en mijzelf uit te laten. Ik zit wat rechterop dan normaal, door het aantal spacers, maar diep genoeg om stevig door te trappen. Het stuur is wat aan de brede kant, en de shifters zijn iets te veel naar buiten gericht. Ik zie al snel een aantal fietsers voor mij en simuleer een koerssituatie. Ik ga op de pedalen staan en trek de fiets in beweging. Dit voelt strak.
Je merkt wel dat de wielen wat zwaarder zijn, zodat je meer moet ‘pushen’, maar als de fiets op snelheid is, gaat het goed vooruit. De wind is in mijn voordeel en de Reacto moedigt aan om de snelheid op te voeren tot boven de 40 kilometer per uur. De fiets ligt stabiel op de weg, de kilometers rechtdoor kosten geen centje pijn.
Voor het Vlaamse voorjaarsgevoel rijd ik een klinkerstrook op. Handjes op het stuur en trappen maar. Op deze ondergrond voel je dat de fiets wel aan de harde kant is. Natuurlijk kun je meer comfort creëren door te kiezen voor andere wielen, banden en natuurlijk een lagere bandendruk. Aan de andere kant: het is geen endurance-racer. De bandjes geven voldoende grip en zijn voor deze tijd van het jaar prima. Wil je lekker koersen en doorrollen, kies dan voor rubber met minder rolweerstand.
Ik draai weer het asfalt op, handjes in de beugel en sprint na de eerstvolgende bocht. De geometrie en stijve voorkant stimuleren je om met vertrouwen de bocht in te gaan en te blijven trappen. Dit stuurt gewoon prima. De laatste 20 kilometer is het volle bak richting huis en pers ik er nog een eindsprintje uit à la Poels. Ik verwacht dat de renners van het continentale team WV De IJsselstreek met goesting gaan koersen op deze Reacto.
Betaalbare aeroracer
De fiets wil je laten geloven dat deze meer kost dan de daadwerkeljike prijs van 3.599 euro. Voor dat geld krijg je een aeroracer met goede rijeigenschappen, keurige afmontage en een elektronische 105 Di2 groep. Goedgekeurd voor het wedstrijdseizoen, trainingsritjes en meer. Heb je nog wat geld over? Dan is de investering in een stijvere en lichtere carbon wielset, met snel rubber, echt de moeite waard. Het levert snelheid op én moraal, waardoor je misschien eerder in de buurt komt van Poels’ spoor.
Conclusie: koers maken!
Het is eigenlijk heel simpel. Zowel de Specialized als de Merida zijn gewoon goede fietsen om duizenden kilometers op weg te trappen, waar dan ook. Volle bak gaan en een goede uitslag rijden, het zal niet aan deze twee fietsen liggen. De sleutel naar succes heb je vooral zelf in handen. Wat betekent: kilometers maken, slim trainen en vooral veel koersen. Voor een heel redelijke prijs haal je met de Merida Reacto 6000 een echte aero-racer van carbon in huis, met de fijne 105 Di2-groep. Een hoge, lichte carbon wielset als upgrade is het overwegen meer dan waard.
Gaat je hart sneller kloppen van aluminium en wil je net iets anders, dan is de Allez Sprint Comp van Specialized een uitstekende allroundkeuze. Wat vaststaat, is dat je beide fietsen nog naar wens kunt aanpassen. Sterker nog: je kunt ervoor kiezen om de Specialized Allez Sprint Comp als frameset aan te schaffen, en op te bouwen zoals jij het wilt. Al bij al: welke fiets het meeste moraal en de meeste marginal gains oplevert, dat is aan jou. Vergeet niet: je moet zelf de koers maken!