Drie hardtails van circa drie mille per stuk, en drie Fiets-lezers. Ziehier het recept voor deze MTB-test. Wat vinden onze drie mountainbikers van de Apex Ronin 4XT, Merida Big Bine XT en Specialized Epic HT? Vandaag in de test: de Merida Big Nine XT.
Hoe goed zijn de rijeigenschappen van moderne middenklasse-hardtails? Wat zijn de onderlinge verschillen? En is zo’n nieuwe MTB de investering waard als je oude nog functioneert? Daar zijn onze testers benieuwd naar. Jasper en Michel zoeken een fiets met een avontuurlijk karakter, die ook op lastigere parcoursen ingezet kan worden. Eef zoekt een maatje voor zijn wintertochten. Snel en efficiënt en natuurlijk in staat om trailtjes te rijden. Zelf heb ik ook op alle drie de hardtails dezelfde testsessies doorlopen, om te ervaren wat de verschillen tussen de karakters van de fietsen zijn – en wat dat betekent voor de inzetbaarheid en doelgroep van deze MTB’s.
Waar en hoe?
Ons testparcours bestaat voor een deel uit de eerste lus van de MTB-route Harderwijk met allerlei soorten singletracks, een aantal klimmetjes, zandstroken, een rammelstrook en een korte afdaling. Vervolgens hebben we een verbindingslus gereden over snelle paden, waarna we een ‘wilde’ technische trail in duinachtig terrein met scherpe bochten, venijnige klimmetjes en wortels indoken. Via een listige klimsectie met obstakels hebben we het laatste deel van de eerdergenoemde MTB-route opgepakt, waar we nog een zijpad meepakten met een korte steile klim op hobbelige ondergrond – gevolgd door een vlonderafdaling met kleine drop en een bochtige sectie terug naar de route.
Iedereen reed een volle ronde op de individueel afgestelde fiets, waarna we na het maken van notities van fiets wisselden. Vooraf heb ik ze aan de hand van een vragenlijst uitgedaagd goed voorbereid op pad te gaan. Er is onderling niet gesproken over eigen
Even voorstellen
Michel Regoor (54) is een echte materiaalfreak. Hij fietst op een al wat oudere Scott Scale, met 27,5 inch wielen. Michel is benieuwd hoe moderne fietsen zich verhouden tot de zijne. Eef Russchen (60) is een racefietser die overwintert op de MTB. Hij fietst drie tot vier keer per week en rijdt normaal gesproken op een Grand Canyon uit 2017. Jasper Heerkens (42) is de local hero van het rondje Harderwijk waar wij onze test doen, en met één jaar fietservaring de benjamin uit de groep (al was dat niet te zien). Je vindt hem ook hardlopend en openwaterzwemmend. Rijdt nu op een Cube Attention SL (2020). M I ervaringen en bevindingen, niet tijdens en niet na de test – dit om elkaars oordeel niet te beïnvloeden.
De fietsen
We hebben voor deze test drie fietsen geselecteerd met een prijs rond de 3.000 euro: de Merida Big Nine XT, Apex Ronin 4 en Specialized Epic HT. In deze prijsklasse mag je verwachten dat je een carbon frame krijgt met een afmontage op XT- of GX-niveau en een kwalitatief goede vork. Carbon velgen zie je nog niet terug in dit segment.
De verschillen op papier
Alle frames zijn prachtig afgewerkt, zitten fraai in de lak en hebben alu velgen met een binnenbreedte van 25 millimeter. De Ronin is trouwens afgewerkt in een custom kleurstelling. Daar betaal je een meerprijs voor, maar het is wel een leuke manier om je middenklassefiets te onderscheiden van de rest. Zowel de Apex als de Merida is volledig op XT-niveau, de Specialized gebruikt een mix van GX en NX. De stuurpennen van de Ronin en Merida zijn modern vormgegeven en lopen mooi over in het design. Maar daardoor kun je ze niet omdraaien om een hogere stuurpositie te creëren, iets wat wel op de Epic kan en van pas komt als je liever meer rechtop wilt zitten.
En profil en op papier komt de Merida het dichtst in de buurt van de moderne geometrie, met wat trailtrekjes: een extreem lage en vrij lange bovenbuis, en een fractie slackere voorkant met steile zitbuishoek. De 2,4 inch banden maken dat plaatje compleet. Door het ontwerp van de lage bovenbuis moet je op de Merida wel beide bidons op de onderbuis plaatsen. De Ronin en Epic lijken op papier op elkaar en zijn minder extreem met hun geometrie, al zijn ze zeker niet gedateerd. De 2,25 bandjes op de Ronin zijn aan de smalle kant en de vork heeft een afwijkende offset. Daarover later meer. Met een gewicht rond de 10,5 kilogram ontlopen de fietsen elkaar niet noemenswaardig.
En in de praktijk?
De drie fietsen onderscheiden zich alle drie, in positieve zin, ten opzichte van de oudere hardtails die onze testers thuis hebben staan. Het toont aan dat fabrikanten ook bij de hardtails grote stappen hebben gezet op het gebied van rijbeleving, gemak, controle… en looks. Je ziet op deze moderne modellen meer reach, minder steile balhoofdhoeken en kortere stuurpennen. Je hebt als fietser ook meer comfort dankzij de alsmaar verdere ontwikkeling van vorken, frames, brede banden en geometrie. Maar: ondanks de overeenkomsten ontdekten we dat de drie testbikes onderling qua karakter ook nogal verschillen.
Merida Big Nine Next
Bij de Big Nine XT valt direct op dat het voorwiel verder weg staat dan bij de andere fietsen, door de lange reach en iets flauwere balhoofdhoek. Ook de korte, steile zitbuis valt op, waarbij de zadelpen een zero setback-kop heeft. Je hebt daarmee een positie recht boven de pedalen. Dat is effectief tijdens het
klimmen en biedt voldoende druk op het voorwiel, ook al staat dat vrij ver van je af.
De fiets rijdt heel stabiel en geeft je veel vertrouwen. Daardoor nodigt hij uit om singletracks te rijden en daar aan je techniek te vijlen en grenzen op te zoeken – of ze gewoon met wat reserve te rijden. In de bochten lijkt het alsof je over rails rijdt. Comfortabel, stabiel en tegelijk bákken grip. Je voelt heel veel controle over de fiets en het terrein.
Deze MTB komt het dichtst bij het gevoel van een softtail en een trailbike. Je kunt lekker losgaan in bochten (mits deze niet te kort zijn), over obstakels heen en van drops af. Je kunt hem dus breed inzetten, ook in het buitenland. Is dit misschien dé fiets voor iemand die niet een fully wil of kan betalen, maar wel een moderne, stabiele fiets zoekt? Die je niet in de steek laat als het extreem wordt, maar zonder overgewicht? Hij geeft je niet het snelste gevoel.
Of dat aan de brede banden ligt of aan de geometrie, hebben we niet kunnen vaststellen. Met de gestrekte zit en steile zitbuishoek vraagt deze fiets wel wat van de berijder. Verwacht meer druk op de voorkant, dus via de handen naar de rest van het bovenlijf. Tot slot: op deze fiets hoort eigenlijk wel een dropper.
Wat vinden onze testers ervan?
“Stoere, stabiele controlfreak die toch speels is.”
“Doet wat ik van hem vraag, alles gaat vanzelf.”
“Rijdt op rails over de trails.”
“Fantastisch om op te rijden.”
“Voelt van de drie fietsen het minst snel aan.”
“Vreemde bidonpositie.”
“Veel reserve.”
“De mooiste.”
Specificaties Merida Big Nine XT
Plus: de geometrie biedt veel reserve en vertrouwen, hij is breed inzetbaar
Min: de velgen zijn smal, de zitpositie maakt de doelgroep kleiner; voor een dropperpost ben je aangewezen op de TR-versie
Prijs: € 2.999,-
Frame: een voorvork CF3-carbon/RockShox SidSL, 100mm
Gewicht: 10,5 kg
Groep: Shimano XT (ketting: KMCx12)
Wielen: Merida Expert 25mm IW Alu, XT-naven
Banden: Maxxis Rekon Race 2.4 WT
Zadel en -pen: Merida Comp SL/FSA SL-K
Stuur en -pen: Merida Expert CC Al760/Merida Team CC Al, 60mm
Maten: S, M, L, XL en XXL
Bekijk meer op de site van Merida.
