Als je op voorhand al gek bent van een fiets, kan het dan alleen nog tegenvallen als je er eenmaal op zit? Léon neemt de proef op de som met de SuperSix EVO 1. Valt hij van zijn roze wolk of niet?

Soms word ik spontaan een beetje verliefd op een testfiets, en wil ik zo snel mogelijk ontdekken hoe hij zich gedraagt op de weg. Zo ook deze maand: als ik zie hoe de Cannondale SuperSix EVO 1 staat te blinken in mijn garage, word ik op voorhand al blij. Maar ja, met hoge verwachtingen kán het tegenvallen…

De vierde generatie SuperSix is inmiddels ruim een jaar op de markt, en in die periode zijn er al de nodige successen mee behaald in het profpeloton. Zo won Kristen Faulkner er de olympische wegkoers op. Voor de goede orde: er zijn wel wat verschillen tussen de fietsen van Faulkner en de andere EF Education-profs, en het exemplaar dat in mijn garage staat. Niet alle SuperSix-frames zijn namelijk hetzelfde. Je hebt het lichtste exemplaar, de 770 gram zware LAB71, de Hi-MOD (810 gram) en de fiets die ik ga testen: de SuperSix EVO (910 gram).

Elk type heeft zijn bijpassende afmontage. Ik heb om precies te zijn de EVO 1. Dat laatste slaat op de afmontage; dit is de duurste EVO-uitvoering. (Je kúnt als consument trouwens wel een exacte kopie van de LAB71-teamfiets kopen, in dezelfde coole kleurstelling als die van de ploeg – dat kost je 14.499 euro.)

Genoeg details

De SuperSix EVO 1 is afgemonteerd met SRAM Force AXS 12-speed. Een heerlijke stoere groepset, die zeker goed gaat bevallen. Met voor en achter 160 millimeter grote schijven ben je verzekerd van genoeg remkracht. De wielen zijn van Cannondale zelf, dit zijn de HollowGram R-S 50. Ze zijn licht en aerodynamisch, met 50 millimeter hoge velgen die de fiets meteen een ‘dik’ karakter en body geven.

Als je hiermee rondfietst, laat je zien dat je snelheid serieus neemt. Om de wielen zitten 25 millimeter brede Vittoria Rubino Pro Bright Black-banden. Het zadel is van Prologo en de zadelpen van Cannondale zelf, net als de aluminium stuurpen. Het stuur is de mooie, nette Trimax Carbon Aero van vision.

Wat ik dan weer een stuk minder mooi en netjes vind, is de fietscomputerhouder. Die ziet er niet alleen vrij lomp uit, maar laat ook nog eens de computer boven het stuur uitsteken. Zeker als je probeert de fiets zo aerodynamisch mogelijk te maken, oogt dit nogal knullig. Gelukkig kan dit denk ik wel vrij simpel opgelost worden met een betere computer mount. Wel weer leuk zijn de aerobidons (die plaats je in speciale houders, waar trouwens ook gewone bidons in passen).

Details als deze zorgen ervoor dat zo’n fiets er nét even specialer uitziet. Al had dit idee wel wat beter uitgewerkt kunnen worden als je het mij vraagt. Ik vind het namelijk jammer dat de bovenkant van deze bidons gewoon rond is. Ook zien de bijbehorende bidonhouders er wat goedkoop uit.

Al bij al houd ik van de esthetiek van deze fiets. Strakke lijnen en niet te veel poespas, maar genoeg details die van deze racer haast een kunstwerkje maken.

Opmerkelijke aanpassingen

Het frame is op het eerste oog niet heel anders dan dat van de vorige generatie SuperSix, maar Cannondale heeft toch een paar opmerkelijke aanpassingen doorgevoerd. Zo is de zadelpen platter en meer aero geworden, net als de zadelpenbuis. Een Di2-batterij (‘mijn’ SuperSix is afgemonteerd met SRAM, maar Shimano kan uiteraard ook) past daardoor niet meer op de oude positie, en wordt nu in de schuine buis geplaatst. Ook is de voorvork wijder geworden. Officieel passen er nu maximaal 30 millimeter brede banden in, maar ik heb gehoord dat verschillende mensen zonder problemen zelfs 34 millimeter brede exemplaren hebben gestoken.

Maar goed, zelfs als je het bij de 30 millimeter houdt die Cannondale adviseert, kun je dus vrij brede banden gebruiken tijdens een tocht over slechte wegen of kasseien. Een andere aanpassing: de vorige generatie EVO kende een beperking in hoe ver je je stuur kon draaien. Gelukkig is deze nu verdwenen. Niet dat ik daar heel erg veel last van had, maar die paar keer dat ik minder scherp kon sturen dan ik dacht, was het toch schrikken en viel ik bijna.

Lékker ouwe

Hoog tijd om te gaan rijden. Ik zet het zadel op de juiste hoogte en ga de deur uit. Het eerste dat mij opvalt als ik eenmaal buiten ben, is het lekkere kleurtje. Of beter gezegd: kleurtjes. De fiets verandert van blauwgroen in paars, afhankelijk van het licht. Het ziet er interessant en mooi uit.

De eerste pedaalslagen voelen lekker aan. Je merkt meteen dat je hier met een echte racer te maken hebt, die is gemaakt voor snelheid. Zoals de fiets oogt, zo voelt hij ook. Wat ik de laatste tijd wel vaker merk, ook bij andere fabrikanten, is dat er standaard een vrij korte stuurpen wordt gemonteerd. Misschien past dat beter bij de vraag vanuit de markt, maar zeker op een racer als deze had ik een agressievere houding gewild. Maar dit zijn details, verder zijn mijn eerste meters zálig.

Ik rijd de Limburgse heuvels in en geef op het eerste klimmetje een beetje gas. Elke trap voelt raak en ik dans naar boven. Op het plateau versnel ik en voel ik me weer even coureur. Handjes onderin de beugel en beuken tegen de wind in. De fiets voelt hier stabiel aan, maar ik ben benieuwd hoe hij zich gedraagt in een afdaling. Ik zoek een afzink met wat bochten en duik naar beneden. Ook hier dat stabiele gevoel: top!

Zonder echte risico’s te nemen vlieg ik de bocht door. De sensatie van snelheid, gecombineerd met het geluid van de knarsende steentjes onder mijn banden – het geeft mij het gevoel dat ik leef. De fiets doet wat ik wil en ik vertrouw de fiets. Onderaan schakel ik naar het zwaarste verzet en trek hem door over het bultje. Lékker ouwe…

Ook al voelt deze SuperSix aan als een echte racer, hij geeft toch ook een zekere mate van comfort. De zadelpen met uitsparing aan de achterkant en de vorm van de zadelpenbuis dragen daar zeker aan bij. Mocht je wat bredere banden steken, dan win je vrij gemakkelijk nog iets meer comfort. Persoonlijk zou ik voor 28 millimeter gaan.

Geen lichtgewicht

Cannondale noemt deze fiets zelf een ‘all-round performance bike’, maar voor mij voelt de SuperSix meer aan als aerobike dan als klimfiets. Misschien komt dat doordat ik niet de lichtste versie heb: mijn fiets komt met bidonhouders en zonder pedalen nét onder de 8 kilogram. Dat is voor een klimfiets natuurlijk best aan de zware kant. Het duurste broertje, de LAB71, komt aan een prachtige 6,8 kilo. Dat zal zeker een ander gevoel opleveren. Het verschil in gewicht wordt vooral veroorzaakt door de afmontage.

En ach, of die 1,2 kilo daadwerkelijk het verschil gaat maken als je de bergen in trekt? Dat valt natuurlijk te bezien, en hangt ook af van je eigen fitheid. Ik denk vaak: kun je zelf nog een paar kilo afvallen, zeur dan niet te veel over het gewicht van een fiets. Bovendien zou je ook een paar lichte klimwielen kunnen aanschaffen, waarmee het totale gewicht ook meteen een stuk zakt.

Maar ook al is het geen pure klimfiets, deze SuperSix is wel degelijk gemaakt voor allroundgebruik. Hij weet zich namelijk ook bergop prima te gedragen. Ik had graag ook de lichtere versie aan de tand gevoeld om te kunnen vergelijken, maar waarschijnlijk past deze EVO 1 sowieso beter bij mij. Het geeft het gevoel van een dikke racer. Je zou hier in theorie prima koersen op kunnen rijden of in het Limburgse land op jacht kunnen gaan naar een (volgend?) KOM’etje.

Mijn volgende EVO-rit is wat vlakker. Op snelheid, zeg maar. De harde, warme wind maakt de eerste kilometers zwaar. Hoe aero de fiets ook mag zijn, tegenwind voel je. Ik leg mijn handjes op het stuur en mijn hoofd tussen mijn schouders. Als een tijdrijder snij ik door de wind. Als de weg eenmaal is afgebogen, schiet het gelukkig wat meer op. Ik voel me thuis op de fiets, dat vind ik belangrijk. Af en toe voel ik me zelfs in de wolken, zeker met de wind in de rug.

Specificaties Cannondale SuperSix Evo 1

Plus: de paintjob is fantastisch, de wielset fraai
Min: de computermount is niet erg aero \
Prijs: € 6.999,-
Frame/voorvork: carbon/carbon
Gewicht: 7,9 kg (excl. pedalen)
Groep: SRAM Force AXS, 48/35, 10-33
Wielen: Hollowgram R-S50
Banden: Vittoria Rubino Pro, 25mm
Zadel en -pen: Prologo Dimension Tirox, C’Dale C1 Aero
Stuur en -pen: Vision Trimax carbon, C’Dale C1 Conceal
Maten: 44, 48, 51, 51, 54, 56, 58, 61

Bekijk meer op de website van Cannondale.