Donderdag 12 november 2024 overleed Herman Braun. De man die ons al sinds 1983 van prachtige stalen en titanium op maat gemaakte fietsen voorzag. Wij kwamen in al die jaren geregeld bij Herman over de vloer voor testfietsen. We wensen zijn familie veel sterkte met dit verlies.
Herman begon al in 1983 met het bouwen van stalen frames, in Spijkenisse. Hieronder een artikel, geschreven door Menno Grootjans, dat we eerder plaatsten in Fiets magazine. Nu online, zodat Herman niet vergeten wordt.
Herman is een vakman, overtuigd van wat hij doet. ‘We maken al jaren stalen raceframes op maat. We maken alles zelf, met eigen handen en veel eigen machines en gereedschappen. Ik ben ook liefhebber van goed gereedschap’ Niet alleen hij; ook zijn 28 jarige zoon Dave is een ‘maker’. Dat is het eerste wat opvalt als je om de hoek van de bescheiden vestging in Spijkenisse kijkt. Er staat een compleet machinepark in een ruimte van pakweg 15 bij 10 meter.
Daar worden de frames met de merknaam ‘Braun’ geproduceerd. De historie van Braun begint in de jaren ’70 van de vorige eeuw. ‘Met vijf jaar LTS werkte in ik in de haven, ik fietste en sleutelde wat aan racefietsen; ik deed dat onder andere bij de baan op Ahoy. Ik liep daar rond de baan met sleutel 15 en leerde zo heel snel wielen te wisselen. Mooi was dat. Dat laatste zette zich uiteindelijk door in toen bijbaantjes als mecanicien bij de Militaire wielerploeg, bij Gazelle en nog wat ploegen. Ik heb veel ervaring opgedaan in internationale koersen. Vooral veel doen. Ik heb geen talenknobbel en spreek geen woord Frans. Wel wat bescheiden Engels. Dat heeft me wel eens dwars gezeten’. Maar door zijn vakmanschap en ongebreidelde enthousiasme kreeg hij het wel voor elkaar om van zijn overtuiging zijn beroep te maken. Halverwege de jaren ’80 begint hij voor zichzelf en sinds 2010 hebben hij en zijn zoon een pand aan de Theemsweg in Spijkenisse. ‘Eerst onder de naam Herman Braun, toen als H. Braun en sinds Dave in de zaak zit als Braun Cycling’. Hij maakt ook stalen frames voor Van Herwerden en Duell (sinds Jan van Dalen in 2012 gestopt is).
Een gesprek met Herman gaat al snel over in de eisen waar een goed frame aan moet voldoen. Dat is heel duidelijk in zijn ogen ‘Het moet recht zijn, alles moet passen en het frame moet goed lopen’. In zijn ogen is ervaring met het juist produceren van een frame cruciaal. Hij kan smakelijk vertellen over frames die gebroken zijn, scheef staande achtervorken en kromme passingen van brackets. Hij heeft het niet op carbon ‘ik noem dat veelal karton’ omdat hij door de jaren heen al teveel constructiefouten voorbij heeft zien komen. ‘Je kunt zeggen wat je wilt van staal, je kunt er als maker veel mee. Vooral omdat wij elk frame op maat en wens maken.
We hebben een paar fietsen in de winkel als voorbeeld, maar als er een klant komt dan meten we hem op en maken een frame. Mijn overtuiging is dat je met staal een zeer goed frame kunt maken wat past en een zeer lange levensduur heeft. Onze stalen maatwerkfietsen hebben een zeer eigen karakter op het gebied van rijeigenschappen en wegligging wat volgens onze menig niet te vergelijken is met een convectie carbon racer’ Zonder buizen geen frames. Hij werkt samen met Dedacciai en Columbus; deze twee Italiaanse fabrikanten produceren nog steeds buizensets. ‘Een keer per jaar reizen we een week naar noord-Italië om met de producenten te spreken en te bestellen. Naar buizensets hebben we ook patjes, balhoofden en zadelpenklemmen nodig. We hebben eigen oversized buizensets, speciale brackets en balhoofdbuizen. Ik grijp niet graag mis en daarom hebben we een werk voorraad van zo’n twee jaar. En fabrikanten leveren ook het liefst in grote aantallen dus moet ik vaak veel inkopen. We zijn sinds kort begonnen met titanium frames en we hebben net onze eerste modellen met schijfremmen geproduceerd’.
Speciaal gereedschap
Om mooi met staal en titanium te kunnen werken is speciaal gereedschap nodig ‘vroeger was dat makkelijker, en was er ook meer aanbod. Nu maken we veel zelf. Maar we investeren ook veel in materiaal. Ik heb vorige week nog een speciale freesbank aangeschaft. Een stalen raceframe met vork en in één kleur is er vanaf € 1050,-, een titanium kost vier maal zo veel. De reden? ‘Titanium is duurder qua inkoop en omdat het zo’n hard en taai materiaal is kost het productieproces gewoon veel meer tijd. Een stalen frame maken we in pakweg 12 uur, een titanium kost ruim drie dagen. Een frame is in een maand klaar, gespoten en al. ‘Voor het spuitwerk ga in naar mijn spuiter, diep in België. Hij spuit fietsframes alleen voor mij, niet voor anderen’. Braun levert het liefste complete fietsen natuurlijk ‘Onze klanten hebben hun eigen voorkeur voor bepaalde onderdelen groepen. Het is niet zo dat er veel te verdienen valt op de onderdelen he. Mensen weten ook wat een groep kost dus we kunnen niet hoofdprijs vragen. Maar het is vooral mooi om een complete Braun racer te leveren. Daar zijn we trots op’.
Loont dit nu allemaal nog in deze tijden van ‘Groot’, ‘Corporate’ en ‘AliExpress’? Herman is resoluut. ‘Ik zou het niemand aanraden. Zakelijk kan het alleen maar uit omdat we met z’n tweetjes zijn. Heel veel reclame maak ik niet. We investeren nu wel in een website en we proberen door een nieuw marketing plan meer omzet te creëren. Hoeveel frames Braun produceert zegt Herman niet te weten ‘Dat hou ik niet bij’. Feit is wel dat hij een trouwe reeks aan clientèle heeft. Die ook nieuwe klanten aanbrengen. ‘Vaak komen ze omdat ze van anderen hebben gehoord wat we maken. En service en garantie staan hoog in het vaandel. We zijn ook al jaren Shimano Service Center. Kijk, goedkoop ben ik niet. Maar we zien groei in het luxe segment; mensen kiezen bewust voor een bepaalde fiets. Daar kunnen we meer mee doen’ Tot slot: ‘Kijk, ik ben overtuigd van wat we doen en ik ben recht door zee. Ook naar de fabrikanten met wie we werken. Een afspraak is een afspraak. Soms levert dat wel eens wat wrijving op. Maar uiteindelijk drinken we koffie en dan komt het weer goed. Wil je trouwens nog koffie?. Ja lekker, ook de koffie wordt met de hand gezet. Nou ja, ook hier met hulp van een Italiaanse machine.