Dat is de eerste gedachte die bij me opkomt als ik terugkijk op het jaar dat bijna achter ons ligt. Eind februari 2007: ik had net mijn baan opgezegd en zou een maand later aan de slag gaan bij de leukste fietsbladen van Nederland. Ik had al eerder bij Fiets gewerkt toen ik eindredacteur Anja Janssen verving tijdens haar zwangerschapsverlof. Maar nu was het voor het ‘echie’ en ik had er dan ook heel veel zin in. Twee dagen later kwam ik ongelukkig ten val (niet op de fiets) waarbij mijn elleboog uit de kom raakte, de banden afscheurden en de radiuskop werd verbrijzeld.
Ik ben inmiddels tien maanden, twee operaties, complicaties als een ‘frozen shoulder’ en dystrofie en heel veel bezoeken aan de fysiotherapeut en het revalidatiecentrum verder. Het gaat langzaam vooruit, maar ik weet nu al dat ik met beperkingen zal moeten leren leven.
Gelukkig kan ik wel mijn werk doen, maar ik mis het fietsen ontzettend. Mijn racefiets staat al maanden stof te vangen in de schuur. Elke dag kijk ik jaloers naar de groepen racefietsers die mijn huis passeren. Reed ik daar maar tussen! Wel probeer ik op een hometrainer en andere fitnessapparaten mijn conditie een beetje op peil te houden, maar dat blijft toch een slap aftreksel van ‘the real thing’: lekker je lichaam afmatten in de buitenlucht…
Mijn persoonlijke wens is dan ook dat ik in 2008 weer kan fietsen. Desnoods met een aangepast stuur, dat mijn technische collega’s vast wel op mijn fiets willen zetten! Kan ik eindelijk op maandag weer meepraten op de redactie als de fietsbelevenissen van dat weekend ter sprake komen…
Verder wens ik iedereen een schitterend en GEZOND 2008, maar ook heel veel fietsplezier toe!
Peter van der Gaag