Soms komen wij van die dingen tegen die op een verjaardag altijd een leuk gespreksonderwerp vormen. Een fiets van tienduizend euro doet het altijd goed, evenals één van een kilo of vier. Naast hilariteit vaak ook onbegrip, zo’n fantastische fiets en dan nog moet je zelf trappen..

Het zwitserse merk Flyer maakt al een aantal jaren fietsen met een hoogwaardige electrische trapondersteuning. Tourfietsen wel te verstaan, hybrides waarmee ook de minder getrainde fietser flinke afstanden af kan leggen. Of de bergen in kan, want de electromotor levert echt een flink vermogen zodat een steile klim opeens een stuk minder steil is. De Zwitsers pionieren zelfs met een compleet netwerk van accu-wisselpunten zodat je onderweg, zonder wachten, even ‘bij kunt tanken’. Leuk, maar wat heb je eraan als sportieve fietser die fiets.nl leest?

Nou, sinds kort heeft Flyer ook een heel behoorlijke mountainbike, mét trapondersteuning! Onder het cranckstel zit een electromotor die maximaal 400 watt levert, meer dan wat je zelf lang volhoudt. Dat is het extra vermogen, daar komt je eigen trapkracht nog bij! Het ontbreken van een voorderrailleur voelt ook nooit als een gemis, je hebt zoveel kracht ter beschikking dat je het ‘kleine’ blad nooit nodig hebt. Niet verwonderlijk dat je, zonder extreme inspanning, iedereen voorbij klimt. Op een breed pad tenminste want de Flyer weegt dankzij accu en motor ruim 20 kilo. Bovendien is vanwege de plaats van de motor de wielbasis enorm wat het nemen van moeilijke bergpaden volkomen onmogelijk maakt. Blijf je op de bredere paden dan zit je comfortabel rechtop, de fiets is voorzien van een verende voorvork én zadelpen. En flinke remmen, wel zo prettig als je met deze ‘vrachtwagen’ onderweg bent.

Zien we dan binnenkort ongetrainde, dikbuikige vakantiegangers op de Zwitserse alpentrails? Nee, gelukkig niet! Het systeem is zo gebouwd dat het geleverde vermogen afhangt is van hoe hard je zelf trapt. Trap je te weinig dan gebeurt er niets. Bovendien is de electro mountainbike, zoals gezegd, best een vrachtwagen om mee te rijden, in woest terrein vraagt dit meer dan normale stuurmanskunsten. En als laatste; het bereik. Zeker als je steil moet klimmen vreet de motor stroom, je kunt in een half uur de accu leeg rijden. Dus zolang nog niet halverwege ieder Zwitsers bergpad een accu station verschijnt hebben we niets te vrezen. En hebben we wat te lachen op de volgende verjaardag.

–