De regio van de Zugspitze in Noord-Tirol werd verkozen tot beste mountainbikegebied van Oostenrijk. Het wemelt er van de routes, en jaarlijks komen er nieuwe stukken bij. Een impressie van een weekend biken in de Tiroler Alpen.

Tekst en foto’s: Tom Rustebiel en Irmo Keizer

Zugspitze
Dominant aanwezig. Dat is de Zugspitze in het Oostenrijks-Duitse grensgebied ten noorden van Innsbruck. Met 2.961 meter is de berg Duitslands hoogste, al moeten onze oosterburen de berg wél delen met de Tirolers. De majestueuze Alpenreus is evengoed hun trots. Het dunbevolkte gebied rondom de Zugspitze leent zich uitstekend voor buitenactiviteiten.

 

 

 

Hoogtemeters
Ze vormen een illuster gezelschap, de uitgenodigde deelnemers voor de trip naar de Tiroler regio rondom de Zugspitze. Vier Nederlanders, een Italiaan, vier Duitsers en twee Britten gaan de bergachtige regio verkennen en testen. De eerste klim is erg steil, maar wel op asfalt. Een perfecte opwarmer voor wat komen gaat. Parallel aan de weg nemen de minder fanatieke bikers de skilift naar de top.

Schotterweg
Vlak onder de top verandert het wegdek in een zogenaamde Schotterweg. Dit is een grindpad van één auto breed. De meeste beklimmingen in Tirol zien er zo uit. Na een soortgelijke afdaling en een typische Tiroler lunch volgt de slotbeklimming naar het Karwendelhaus, gelegen op bijna 1.800 meter hoogte.  Aan de voet van de volgende beklimming krijgen we een GPS apparaat uitgereikt. ,,Op de top van deze helling worden de apparaten uitgelezen en kunnen we ‘onze’ beklimming op alle mogelijke manieren analyseren’’, vertelt gids Markus met een smeuïg Tiroler accent.
 

Mieminger Kette
Het is meteen aanpoten, aan de voet van de klim naar het Karwendelhaus. Verderop vlakt de weg gelukkig wat af en er volgt een kilometer of vijf glooiend terrein. De lucht betrekt en motregen valt uit het lichte wolkendek. Tijdens de beklimming levert dat lekker veel zuurstof op, maar ik prijs me gelukkig dat boven niet meteen een afdaling volgt. De uitzichten worden spectaculairder, de natuur steeds ruiger. Ik laat het Gaistal achter me en aanschouw de imposante Mieminger Kette, die met zijn steile rotsen boven het dal uitstijgt. Met zoveel natuurschoon als afleiding is de klim in ruim een uur snel genomen.

Karwendelhaus
Helaas moeten we in onze natte kleding toch even wachten, voordat onze kleding arriveert. We hebben te fanatiek gereden en lagen flink voor op het schema. Toch is het een heerlijke service, dat je tas met kleding door een taxi naar boven wordt gebracht. Steeds meer hotels en reisbureaus bieden deze dienst, waardoor je alleen maar aan biken hoeft te denken. Het is wat behelpen, in zo’n berghut op bijna 2.000 meter hoogte. Eén douche voor 12 koude en natte bikers blijkt onvoldoende en zorgt voor wat gefronste wenkbrauwen. Na het rijkelijke diner is het leed snel vergeten en volgen al snel de grote verhalen.