Review: Specialized Epic FSR Comp

De Specialized Epic heeft een rijke geschiedenis in de wedstrijdsport. De Comp is het instapmodel in de line-up en heeft een aluminium frame. De alu versie heeft een licht gewijzigde geometrie ten opzichte van de carbon modellen. Daarbij heeft de Comp een dubbel kettingblad en geen enkele. Uniek aan de Epic is de Brain-techniek: een ingenieus platformsysteem zet de achtervering in werking als deze ruig terrein ontwaart. Is de weg vlak, dan blokkeert het systeem automatisch de demper.

Tekst: Mathijs Wagenaar / Beeld: Bianca Nijenhuis

ONTWIKKELING

Het frame is alweer enkele jaren op de markt, en is in die tijd prima door ontwikkeld. Voor en achter zien we een steekas, helaas nog niet met de bredere Boost-inbouwmaat. Top is de goede bescherming van de liggende achtervork tegen kettingschade. De kabels lopen deels intern en de rooting is logisch. De achterdemper loopt qua lijn door in de bovenbuis. Dit zorgt ervoor dat de vering minder opvallend is. Daarnaast geeft deze positie ook de mogelijkheid om met twee bidon-houders te rijden.

Voor de componenten is er een mix gebruikt tussen de eigen onderdelen en een Shimano-aandrijving en -remgedeelte. Bij de keuze van de banden heeft men duidelijk de snelheid van de fiets voor ogen gehad. De Fast Trak-modellen zijn voorzien van lage nopjes en zijn direct tubeless ready. Qua aandrijving is gekozen voor een 34/24-dubbel met Race Face-kettingbladen. Achter zit een 11-42 11-speed cassette van Shimano SLX – met op het stuur SLX-shifters. Die tandwielklos biedt een brede range aan verzetten voor zowel vlak terrein als lange, steile beklimmingen. De remschijven zijn niet de budgetvarianten van Shimano die we vaak zien, maar hardere, geslepen, stalen varianten. Deze kun je ook met hardere remblokken gebruiken.

Een ingenieus systeem zet de achtervering in werking zodra deze ruig terrein herkent

Praktijk

De achterdemper is tot stand gekomen in samenwerking met Fox. Hij is voorzien van een unieke manier om de sag (luchtdruk) in te stellen. Om de optimale druk in de vering te bepalen, pomp je deze op tot 350 Psi of 3x je lichaamsgewicht. Hierna ga je op de fiets zitten en laat je via een tweede ventiel lucht eruit lopen. Hiermee krijg je meteen de goede sag-instelling. Dit werkt erg praktisch en snel. Onderweg merk je goed hoe de Brain-techniek is afgesteld. Je kunt hem erg hard laten aanvoelen of zachter, al naar gelang je rijstijl.

Ik vond de zachtere instelling prettiger, anders voel je een soort schok als de Brain-techniek inschakelt. Op vlak terrein rijdt de fiets vergelijkbaar met een hardtail, de demper veert niets in. Op ruw terrein merk je dat de vering over een groot bereik inveert. Hij reageert snel en doet zijn werk goed. Wil je iets minder vering voelen, dan kun je ook spelen met de luchtdruk. Duurdere modellen hebben voor en achter een Brain, dat is natuurlijk helemaal ideaal. De RockShox Reba RL heeft een lockout op de voorvork zelf. Rijd je volle bak op een vlakke ondergrond, dan is zo’n bediening niet erg handig.

De voor derailleur is een ‘ouderwets’ down-swing model. Onder kracht schakelen naar het grote kettingblad gaat niet erg soepel. Bij ons knalde de ketting over het grote blad heen, met een loskomen de kettingschalm tot gevolg. Onder minder belasting schakelen gaat wel probleemloos, maar niet zo flitsend in vergelijking met de nieuwe side-swing.

De Specialized voelt ondanks zijn vrij forse gewicht verrassend snel, vooral dankzij de bandenkeuze. Als hardtailfan kan de achterdempertechniek mij wel bekoren. Je hoeft niet zelf de lockout te bedienen en de vering doet zijn werk goed. Vóór zou de Brain-techniek ook fijn zijn als je crosscountry rijdt, en het is jammer dat er geen lock-out op het stuur zit. Door de balhoofdhoogte is de zithouding niet heel erg sportief. Dit is echter eenvoudig aan te passen met een ander type stuurpen. De positie geeft je onderweg wel vertrouwen.