C 40, C 50, C 59 en… Gaan we nu het hele rijtje weer opsommen? Ja toch wel. Want de nieuwe Colnago C 64 van Ernesto komt voort uit wat hij en zijn firma de afgelopen twintig jaar hebben gemaakt.

Eiland

We ontvingen een uitnodiging om eind januari een nieuwe Colnago te testen op Lanzarote. Mooi eiland, zon en veel wind. Bij de introductie van de C 60 in 2014 trokken we naar de Italiaanse kust. Ook mooi, maar in februari is het daar net als in Zandvoort of Knokke: het kan vriezen of dooien…  Afdalingen in de regen langs velden met olijfbomen is geen fijne omgeving. Dan zijn de glooiende wegen op Lanzarote een betere plaats. Hoewel: onze testfiets had Campagnolo Bora 35 wielen. Niet mega hoog, maar de wind had toch vrij spel. Op de stukken waar we dan weer wind mee hadden wat het vooral ‘vliegen’. Een nieuwe Colnago dus. De C 64. Ernesto wordt 86 (hij is van 1932!) en deze moet dan deels gelden als een verjaardagscadeau. Ook omdat Colnago ondertussen 64 jaar ‘in business’ is. Een C 40 bestond uit losse buizen, lugs en achtervorken. Toen -1994- was de C 40 ‘je van het’. Colnago was een van de eersten die ‘high end’ carbon race frames produceerden – vijf maal Parijs-Roubaix werd er mee gewonnen, een stuk of wat wereldkampioenschappen en mannen als Museeuw, Ballerini, Tafi, Bartoli, Dekker en Bettini reden met een C 40. Daarna kwam de C 50, de C 59, de C 60 en nu de C 64. Ondertussen maakt iedereen carbon en ook Colnago maakt monococque carbon frames.

Buizen en lugs

De ‘C’ bestaat nog steeds uit losse delen. In vergelijking met een klassieke C 40 is een C 64 natuurlijk een stuk moderner: oversized, oversized balhoofdbuis ook met ‘full carbon’ voorvork en een aantal ‘up to date’ nieuwigheden in vergelijking met de C 60. Zo is er een bottom bracket met geïntegreerde kabeldoorvoer, een nieuwe Thread Fit 82.5 (met Ceramic Speed lagers en schroefbare alu cups), een aero zadelpen met interne wedge klem, een aangepakte achtertrein -nu met geïntegreerde achterpatten en met meer ruimte voor brede banden. En de C 64 is er vanaf mei in ‘disc’ uitvoering  (met steekassen, een speciale stuurpen met intern lopende remleiding en een bijpassende voorvork) en een uitvoering met direct mount remmen. Daarnaast is het gewicht in vergelijking met een C 60 naar beneden gegaan. Colnago spreekt over een reductie van 200 gram voor een frameset inclusief voorvork, zadelpen, klem en kabel geleider. En het nieuwe Disc frame weegt dan weer 270 gram minder dan de oude C 60 Disc. De C 64 is er in een overvloed aan maten: 9 sloping maten en vijf maten met een extra lange balhoofdbuis ( High Stack noemt Colnago dit). Prijzen zijn nog niet vastgesteld maar zullen niet heel veel afwijken van wat een C 60 kost (€ 4549 voor een klassiek frame en € 4849 voor de disc versie).

54 S

We konden twee ritjes doen op de C 64. Maatje 54 S. normaal heb ik een 56 of 57, maar 54S in Colnago termen heeft een bovenbuis van 56,5 cm en een stack en reach van resp. 583 en 385 mm. De testfiets met velgremmen was een luxe model -vrij logisch bij prijzen van een paar mille voor een frameset. Campagnolo Super Record, 36/52, Campagnolo Bora 35 wielen, Vittoria Corsa 25 mm banden en een Deda cockpit. Gewicht: 7,20 kilo compleet. Geschatte verkoopprijs: 9500 euro. Dan heb je natuurlijk wel een fiets die ‘af’ is. Als we de torsiestijfheid van een C 60 ( 115 nm) vergelijken met die van een C 59 (89 nm) dan zal de C 64 net weer wat beter scoren -vooral door de iets andere constructie van het frame. Daarnaast zijn de doorgevoerde nieuwigheden zeer subtiel merkbaar. Met name de mogelijkheid om ‘dikke’ banden te monteren en de krachtige ‘direct mount’ remmen. Prima, zo is de C 64 weer helemaal bij de tijd. Sturen doet de Italiaan als een scheermes. Strak een afdaling in? Prima. Nou ja, wat we al schreven: Afrikaanse zeewind en Bora’s zijn geen vrienden van elkaar. De C 64 voelde al heel snel zeer vertrouwd aan. Ook geen ‘gebonk’ zoals op een aero racer. Lekker stil. Niet saai, want als je eenmaal gas gaf dan ging je als een speer vooruit. Een rasechte koersfiets, een knappe allrounder. En dan het esthetische aspect: onze fiets was een mix van zwart en wit met ‘shiny’ decals. Tel daarbij de karakteristieke ‘klavertje’ vorm van de buizen bij op en je hebt een fiets die hoewel ‘modern’ is ook zeer ‘outstanding’. De C 64 past in een rijtje als de Fiat 500, Moto Guzzi v7 iii Anniversario en een Ducati Panigale S. Geen kleine jongens, ook niet ‘goedkoop’ en niet iedereen zal er fan van zijn. Maar met een uitgesproken design. En dat is anno 2018 natuurlijk wel een dikke plus.

colnago.com