Over vrijheid op de fiets en grenzen verleggen
En dan sta je ineens met je hoofd op Pedala-site, om een stukje te schrijven over mijn emigratie naar Zuid-Frankrijk. Hoe gaaf! Ook dat emigreren, overigens.Dit ontketent werkelijk een stroom aan herinneringen aan mijn fietshistorie. Vooral de eerste keer dat ik samen met mijn vader de Alpe d’Huez beklom. Dat mijn vader lachend, maar toch wel een tikje bezorgd, moest vragen of alles wel oké met mij ging. Dat was op een moment dat ik de berm indook met sterretjes voor mijn ogen. Ik was al wel bovenaan, hoor. Vrees niet. Of dat ik samen met mijn zus en vader naar de Pyreneeën reed om daar alle, enigszins bekende, bergen te beklimmen. Dat was een jaar geleden en kun je (gelukkig) niet meer vergelijken met mijn eerste Alpe d’Huez taferelen. Mijn ervaring daar was vooral dat je door te gaan fietsen enorm veel vrijheid hebt.Op mijn 15e leerde ik dat fietsen niet alleen leuk is omdat je hard kunt gaan, maar ook dat je door fietsen enorm veel vrijheden kent. Vrijheid om van de natuur en de wind door je haren te genieten. Vrijheid om verder te gaan dan je normaal doet, tot de banden van je fiets het gras van de berm aantikken en je beseft dat je op klaarlichte dag sterretjes ziet.De fiets die bij de Alpe d’Huez mij naar boven moest brengen (en die dus flink wat te verduren had) is trouwens al lang weer weg. En die daarna kwam ook. Goed, ik moet bekennen: ik ben inmiddels al een paar fietsen verder. Maar inmiddels ook een gezin met drie kinderen rijker. Dus samen met mijn vader of met mijn man een rondje trappen werd in m’n eentje fietsen. En in mijn eentje fietsen werd daarna steeds vaker hardlopen. Maar nu wonen we in een walhalla voor fietsers en zijn mijn fietsschoenen weer spontaan de kast uit gekomen. Laat maar komen die kilometers!… Maar nu eerst maar weer eens aan het werk. Vandaag bepalen we waar de nieuw te bouwen bar in het restaurant komt te staan. Over prioriteiten gesproken…Mandy woont met haar gezin in Zuid Frankrijk, waar ze samen het vakantiepark hebben overgenomen van haar ouders, www.clublesormes.com. Hun doel: mensen overtuigen dat fietsen te gek is in Lot-et-Garonne. Ja, ook als je een gezin hebt met jonge kinderen.
Yvanka
Schrijft over (vrouwen)wielrennen en is altijd op zoek naar de leukste fietskleding, gadgets, events en persoonlijke fietsverhalen. Blogt daarnaast over het beginnen met wielrennen en alles wat daarbij komt kijken.
Meer artikelen van Yvanka