In een serie van drie ‘races’ met steeds een ander parcours met verschillend karakter word je dit jaar door het volledige heuvelland geloodst. Want na eind april volgen er in de zomer en in het najaar nog een +/- 100 kilometer lange rit over gravelpaden, singletracks en wat asfaltwegen. De gravelseries zijn officieel geen wedstrijden maar een toertocht. Maar, een stuurbord, gezamenlijke start, strava-segmenten én een podium zorgen toch voor een hoop nerveuze gezichtjes wanneer de verschillende startgroepen achter het lint staan te wachten om aan hun tocht te mogen beginnen.
Drummen bij de start
Het weer toont al akelig veel tekenen die doen denken aan de lente en ondanks dat het nog maar 3 graden is staan diverse ‘graveleurs’ in kort-kort opgesteld. Zelf kies ik voor mn winddichte ondershirt en warme jack. Ik ben al genoeg gefopt deze winter! Slechts 250 man mogen starten bij dit bijzondere event. En met dit kleine deelnemersaantal blijft dat ook bijzonder. Iets wat we alleen maar toe kunnen juichen! De GPS staat inmiddels aan en we mogen ‘los’. De drone zweeft boven ons en wijst de weg richting Sint-Geertruid. Na amper 200 meter draaien we het asfalt af en de eerste gravelstrook op. Het tempo zit er meteen goed in en van ‘toeren’ is weinig sprake. Groepje na groepje kleeft samen en het tempo gaat al snel richting de 40 kilometer per uur. Potholes ontwijkend slinger ik achter een groepje aan richting de eerste ‘spannende afdaling’ Want waar het met brede aangeveegde gravel begon veranderen deze biljartlakens als vrij snel in singletracks, tractorpaden en ander mountainbike-proof materiaal. Jummie!
Échte gravel!
#gravelicious
Om nog wat extra competitie element in te brengen zijn op twee weilanden halve veldritparcoursen uitgezet die je ‘even’ volle bak mag nemen. Strava doet de timing, je longen bepalen het resultaat. Na dit eerste segment op een kilometer of twintig is iedereen wel uitgeraasd en kan het toeren eindelijk beginnen. Heerlijk cruise ik over al de binnenweggetjes en kruip-door-sluip-door paden. Zelf ben ik op een dedicated gravelbike met 40 milimeter banden. Eigenlijk nog wat te summier voor dit werk en ik haal dan ook continue renners in die voor de 2e, 3e of 4e keer staan te plakken. Ongeveer 40 procent van de deelnemers verkoos de mountainbike voor deze rit en ik kan ze geen ongelijk geven. In Limburg is de definitie van Gravel blijkbaar nogal ruig.
Niemand had gezegd dat het makkelijk ging zijn.
Een stukje Hike-a-bike kan ik altijd wel waarderen en met de fiets op de rug lopen we de heuvel op. Net echt! Inmiddels draaien en keren we rondom Teuven. Nagenoeg alle paden hier kan ik dromen en echt iets nieuws komen we dan ook niet tegen. Wel is alles veel uitdagender dan ik normaal met voor én achtervering gewend ben. Worteltapijten, dropjes, rivierdoorsteekjes we krijgen het allemaal.
Incoming! Misschien een tikkie overdone voor een gravelrit maar wel gaaf om te rijden.
Bloedheet heb ik het met mijn te dikke winterpak en dorst als een nijlpaard op het droge. De bevoorrading is rijkelijk laat maar dat mag de pret niet drukken want wat is dit een vette tocht! Voordat we terug in Banholt aankomen en eindelijk die Kwaremont mogen open trekken vlechten we nog een extra lusje rondom Gulpen met een aantal passages die ik eigenlijk alleen uit wandeltochten ken. Genieten geblazen.
Pasta en Kwaremont nadien. Heel veel beter gaat het niet worden
Afzien?
Heb je mountainbikebloed door je aderen stromen dan was dit een topdag. Dacht je voor de afwisseling ‘even’ een potje te gravelen dit weekend in plaats van op de kant te hangen dan was het misschien wat veeleisend. De organisatie geeft in ieder geval aan dat de volgende twee ritten minder ‘spannend’ zullen zijn en dus voor een breder publiek toegankelijk.
Tubeless is the way to go!
Hopelijk zijn tegen die tijd ook de doornstruiken uit Zuid-Limburg verbannen zodat er wat minder renners moeten worden gedepanneerd met een ontelbaar hoeveelheid lekke banden. Onze Schwalbe tubeless setup bleef inclusief doorns trouwens de hele rit op druk en daarom zijn we er 13 mei bij de volgende Gravelseries zeker weer bij.
Info: crossbordercycling.eu
