”Het was doodeng de hele dag. De eerste honderd kilometer viel het nog mee, maar bij de afdaling van Le Manie dacht ik: wat is dit?”

Ook daarom besloot hij op de Cipressa aan te vallen. ”Ik dacht: als ik voorop rijd kan ik met een iets geruster hart naar beneden. Het lukte niet.”

“Ik was niet voluit gegaan, daarom kon ik het op de Poggio nog een keer proberen.”

Hoogerland weet nu wat de ‘Primavera’ inhoudt.

”Ik ben helemaal niet bang om te dalen, maar deze afdalingen kende ik niet. Die ervaring heb ik nu. Ik wilde niet te veel risico nemen. Mijn wedstrijden komen nog.”

© ANP