‘’Ik was niet van plan om wielrenner te worden. Het kwam vanzelf: ‘Oh, dit is gaaf. Kun je hier je beroep van maken? Vanaf dat moment wilde ik wielrenner worden’’, schrijft Evans bij een foto waarin hij in de gele trui het peloton aanvoert in de Tour de France. De teksten van Evans zijn vaak persoonlijk. Zo geeft hij toe een renner te zijn die niet snel iets aan zijn fiets verandert. ,,Met nieuw materiaal mag je dan misschien en kwart seconde per kilometer winnen, maar als je ten val komt en niet eens finisht, sta je met lege handen’’. ‘’Soms houd je wat je hebt omdat je je er zekerder en veiliger op voelt’’.

Cadel             Evans, de lange weg naar Parijs, begint in 1994 toen de Australiër nog mountainbiker was. Volgens Evans leer je in het mountainbiken je grenzen op te zoeken. ‘’Je hebt er met allerlei omstandigheden en soorten parcours te maken’’. Ook de roze trui en zijn daaropvolgende inzinking in de Giro van 2002 ontbreekt niet. In 2009 werd Evans wereldkampioen. Zijn commentaar in het boek is nuchter: ‘’Voor een renner is het altijd erop of eronder, en soms win je’’. De Tourzege van 2011 vormt het slot en het hoogtepunt van het boek. ‘’Zolang Chiarra goedvindt dat ik als professioneel wielrenner koers, zal ik gemotiveerd op de fiets zitten’’.

Uitgever: Tirion

ISBN: 978 90 4391 506 9