De 36-jarige Canadees is een van de elf oud-ploeggenoten van Lance Armstrong die een boekje open deed over het dopinggebruik bij de US Postal-ploeg. Zelf bekende hij ook zijn toevlucht te hebben genomen tot verboden prestatiebevorderende middelen.

“De afgelopen jaren is de sport ‘menselijker’ geworden. De evolutie moet echter wel doorgaan. Een decennium terug was wielrennen nietsontziend. Renners werden aangezet om doping te nemen, veel renners krijgen kortlopende contracten met lage salarissen. Het glamourniveau was nihil”, schrijft Barry.

Regeringen

De Canadees vindt dat nationale regeringen een assertieve houding moeten aannemen bij de bewerkstelliging van een andere cultuur.

“Wielrennen is de sport van het volk, iedereen kan er gratis naar kijken. Fietsen is een activiteit die wereldwijd wordt gestimuleerd: het is gezond en leuk om te doen. Regeringen moeten een rol krijgen bij de verandering van de sport.”

Een punt dat de inmiddels gestopte coureur aanhaalt, is de zwakke structuur van het wielrennen. “De renners hebben nu bijna geen stem, onze vertegenwoordiging is beperkt. Van veel solidariteit is ook geen sprake, omdat we tegen elkaar strijden om de World Tour-punten.”

“Als we ons willen uitspreken, riskeren we onze baan te verliezen, omdat we het imago van de sport schade berokkenen. Dus kleuren we netjes binnen de lijnen en voeden we de cultuur die ons uiteindelijk zal ruïneren.”

UCI

Barry vindt dat de UCI zich veel te passief toont. “De gezondheid van coureurs is niet altijd een prioriteit. Er wordt steeds meer van renners gevraagd, we zijn tweehonderd dagen per jaar van huis. Velen van ons zitten aan verslavende slaappillen of pijnstillers.”

“De UCI is vaak reactief in plaats van proactief. Het dopingprobleem kwam pas in 1998, tijdens de Tour de France, aan de oppervlakte. De testen werden hierna wel verbeterd, maar het was niet genoeg. De gezondheid van coureurs stond altijd op de tweede plaats, na het maken van winst. Er veranderde niets aan het vergiftigde klimaat.”

World Tour

Barry pleit voor een andere opzet van de World Tour. Momenteel kunnen teams na een matig seizoen degraderen, met alle gevolgen (het missen van de Tour de France, het verliezen van de sponsor) van dien.

“Het wielrennen moet in de voetsporen treden van de meeste andere professionele sporten door een stabiele competitie te creëren, waarin de revenuen worden gedeeld. De continue druk om te presteren leidt tot het maken van slechte beslissingen. Ethische grenzen worden snel overschreden.”

Veiligheid

De UCI dient ook meer aandacht te besteden aan veiligheid, zo stelt Barry. “De koersen zijn de afgelopen tien jaar steeds gevaarlijker worden. Toen Wouter Weylandt om het leven kwam bij een valpartij in de Giro van 2011, was er nauwelijks een onderzoek.”

“Een dode was kennelijk ‘onderdeel van de sport’. Helaas legt de wielerwereld zich hier bij neer. Ik, als vader van twee kinderen en fan, doe dat niet. Laten we een voorbeeld nemen aan de Formule 1. In die sport werden de veiligheidsproblemen opgelost na de dood van Ayrton Senna in 1994.”

In het nieuwe magazine van NUsport staat een verhaal over Tom Danielson, één van de elf renners die met zijn dopingbiecht de wieler-omerta doorbrak. Het nummer ligt nu in de winkels en is zowel online als op de iPad bestelbaar.

© NUsport