Rodrick de Munnik en Edwin Driessen van Fiets volgen een Sportvastenkuur. Edwin blogt dagelijks over zijn ervaringen.

Het is raar. Ik ben een dagelijks ritueel kwijt. Het is erg persoonlijk. In een klein hokje thuis sluit ik me op met het laatste nummer van Fiets of een ander tijdschrift. Even een moment dat niemand me mag storen en ik rustig mijn behoefte kan doen. Ik had me van te voren niet gerealiseerd dat ik dit ritueel kwijt zou raken. Maar het is wel een logisch gevolg van niets eten. Ik drink sapjes,  dus plas ik alleen maar. En dat doe ik met grote regelmaat. Tien, elf keer per dag moet ik mijn blaas legen van al dat water, thee en die ene dubbele espresso.

Vandaag is mijn laatste vastendag. Nog één sapje vanavond, slapen en dan mag ik morgenochtend weer wat eten. Het is best lastig om naar eten te kijken. Ook het ruiken is zwaar. Mijn reukgevoel lijkt enorm te zijn verbeterd. Elke geur kan ik benoemen: kaneel, brood, zweet en alcohol.

Het half uur sporten gaat goed. Als ik me omkleed kijk ik in de spiegel: het shirtje dat een paar dagen terug nog zo strak zat, flubbert nu plotseling opvallend langs mijn lijf. 89,2 kilo tikte ik vanmorgen af op de weegschaal. Dat is vijfeneenhalve kilo minder dan afgelopen dinsdag.

Ik krijg een SMS van Rodrick: flauwgevallen in de badkamer. Dat is even schrikken. Hij zat op het toilet. ‘’Als we straks oud zijn, dan gaan we dood op de WC’’, zegt Rodrick als we even bellen. ‘’Er zijn ergere plekken om dood te gaan’’, antwoord ik. ‘’Maar ook heel veel slechtere pekken’’, luidt de repliek. ‘’Ik kan een betere noemen’’, zegt Rodrick. ‘’Op je 89-ste doodgaan aan een hartaanval na een wilde nacht met een paaldanseres van 23’’. ‘’Ik weet niet of je familie er dan net zo overdenkt’’, zeg ik. ‘’Maar egoistisch gedacht, geef ik je volkomen gelijk’’.

Nog een uurtje en doe ik een urinetest. Het kan zijn dat mijn spieren volgens de Sportvasten theorie al zijn geswitched naar vetverbranding. In dat geval wacht mij vanavond een stukje vis met spinazi. Hmmm, lekker. Maar ook moeilijk. Rodrick zegt: ‘’Ik wil helemaal niet eten. Ik wil het protocol afwerken. Laten zien dat ik die hele periode van niet eten kan volbrengen’’.

Coach Mark van der Vecht wijst ons op ons trainingsdoel. Het gaat niet om het vasten. Het gaat om het switchen van suiker naar vetverbranding. Het klinkt verstandig. Nog even wachten en dan zal een stripje het laten zien: verkleurt de urinetest naar pimpelpaars, dan schuif ik vanavond aan bij een aangepast Sinterklaasdiner.