Rodrick de Munnik en Edwin Driessen van Fiets volgen een Sportvastenkuur. Edwin blogt dagelijks over zijn ervaringen.

Mijn lippen worden koud, ik heb het gevoel dat ze wit worden. Ik kan het alleen niet zien. Ik zit middenin een redactievergadering en ik word ook nog eens licht in mijn hoofd. Het gevoel is gelukkig snel weer weg, maar ik schrik er wel van. Ik eet dan wel weer, maar het hongergevoel is nog niet helemaal weg. Ik drink een glas extra jus. Want sterretjes zien terwijl het buiten licht is, dat is natuurlijk niet de bedoeling.

De lunch van maandag is een beetje vreemd. Ik heb een bakje sla precies afgewogen, exclusief het bakje zelf. En het kommetje is niet buitensporig gevuld. Collega Rodrick zit tegenover me. Ook met een bak sla, maar eentje die veel voller is. Wat gaat er mis? ‘’Ik heb een zakje sla van 150 gram gekocht en daar een derde van in de bak gedaan’’, zegt Rodrick. ‘’Hmm’’, denk ik. ‘’Hoe kan dat?’’. Ik heb de som vandaag op de proef genomen. Ik ben naar dezelfde supermarkt gegaan als die van mijn collega. Ik pakte precies hetzelfde zakje sla. En ja. 150 gram sla in de bak thuis was toch een stuk meer dan dat kommetje op het werk. Ik zal wel een rekenfout hebben gemaakt. Die volle bak sla smaakt in ieder geval heerlijk.