Nog één dag aangepaste voeding en dan zit de Sportvastenkuur erop. Het gewichtsverlies is tot stilstand gekomen. Ik weeg nog steeds 88 kilo. Het lijf is bezig met herstellen. Sportvasten is zowel lichamelijk als mentaal zwaar. ‘’Voelt het alsof je een zware koers hebt gereden?’’, kreeg ik als vraag. Nee, dat voelt anders. Een zware koers voel je in elke spier in je benen. Dan kom je geen trap meer op. Sportvasten geeft een weekheid in je lijf, je bent licht in je hoofd en hebt honger. Verschrikkelijke honger die om aandacht smeekt. Je dagdroomt over eten. Een cold turkey laat je ervaren hoe het is om met een suikergebrek te kampen. De eerste twee vastendagen heb ik beleefd als een hel, eentje zonder kasseien.

Rodrick en ik hebben veel reacties gekregen. Van hele positieve, tot ronduit negatieve. Ik ben als gek uitgemaakt. Anderen spraken hun bewondering uit. Er zijn veel reacties van mensen die geen sportvasten kuur hebben gevolgd. En juist die reacties zijn vaak negatief. Wil je ook reageren? We zijn benieuwd naar je positieve dan wel negatieve ervaringen. redactie@fiets.nl

 Vrijdag kan ik weer alles eten. Natuurlijk denk ik na over wat ik mezelf ga voorschotelen. Het wordt in ieder geval geen grote maaltijd. Wat er wel bij zit: een goed glas wijn. Dat is weer eens wat anders dan een glas wortelsap. Proost!