In het veldrijden verdeelt een handjevol fietsmerken de prijzen. Canyon, Giant, veel Ridley en een beetje Trek. Missen we nog Stevens. De teamfiets van Credishop, de Belgische prijzenpakkende ploeg met louter talentvolle dames. We testen de Super Prestige. Het carbon koerskader is gebouwd om te snokken, te trekken en duwen. Een fiets om na een uur van sleuren besmeurd en wel in de hoek te zetten.Het lijkt wel alsof de winter spontaan invalt wanneer de Stevens Super Prestige wordt geleverd. De zomerzon wordt ingeruild voor koude ochtenden en ’s avonds na etenstijd een snel invallende duisternis. Uitgedroogde paden vullen zich met plassen en watergeultjes. De Super Prestige draait al een paar jaar mee in de top van het crosssegment en hebben we dan ook al
eerder mogen testen. Deze up-to-date versie is uitgerust met een GRX 810-groepset en DT Swiss-wielset.
Stevens Super Prestige
Het frame mag dan wel niet nieuw zijn, het kan nog steeds met de beste mee. Lekker eenvoudig, rechte lijnen. Dat werkt bij een crossfiets. De afgeplatte vlakke bovenbuis pakt prettig op en ligt lekker in de nek tijdens een stukje rennen. Hoort er allemaal bij! Een eveneens rechte vork zorgt voor een snel en direct stuurgedrag. De fiets volgt het gekozen spoor en hierbij is duidelijk een verschil voelbaar ten opzichte van een fiets met gebogen vork. Het prettige van deze Stevens is dat niet alleen is gekeken naar stijfheid en snelheid. Voor een crosser is het geheel behoorlijk comfortabel. En daardoor wordt de martelgang van start tot finish iets minder heftig.
Tijdens een van de testritten in een typisch guur herfstweertje klontert het zand samen op het voortandwiel. Stevens monteert een lichte carbon Easton-crank met dito 40 tands voortandwiel. Deze is echter behoorlijk vlak, waardoor vuil rondom de tandjes eenvoudig ophoopt en niet wordt afgevoerd. De kettinggeleider is dan ook echt noodzakelijk om een aflopende ketting te vermijden.
Een echte crosser… -
-
Kabels lopen bij de Stevens binnendoor, maar niet met een volledige buitenkabel. Dat had ik graag anders gezien. Scheelt al gauw drie binnenkabels per seizoen. En is GRX nu wel echt de juiste keuze bij een crosser? De hendels hebben een prettige rubber coating en geven veel grip. Maar de derailleur met zijn lange kooi neemt gras mee als een gazonmaaier en vormt zo een extra risico op materiaalpech. De grotere vertanding – tot 34 tanden – geeft wat extra marge, maar hierdoor ontstaan ook grotere stappen wanneer je een sprintje moet rijden.Net als veel andere merken monteert Stevens eigen onderdelen. Het smalle, vrij harde zadel is prima voor een uurtje. Niet meer, niet minder. Het 42 centimeter brede stuur had op deze maat 58 best wat breder gemogen. Makkelijker sturen, meer controle. Wanneer we sporen trekken door het zand merken we weer dat draadbanden en crossfietsen geen gelukkig huwelijk zijn. De DT Swiss-wielen zijn tubeless te maken, net als de banden. Houd er rekening mee dat de bandendruk hiermee niet te laag mag zijn. De geleverde Schwalbe-bandjes zijn voor allround gebruik prima. Lekker wat grip en best behoorlijke zandvreters. Ben je fanatiek veldrijder, dan wil je waarschijnlijk wel wat specifieker rubber.
Conclusie
De Stevens is een crosser zoals-ie moet zijn. Snel in de bochten, goed te besturen en niet té stijf. Degelijke onderdelen en nergens fratsen en frutsels. Een prijzenpakker waarbij de benen de beperkende factor worden.
Dit is een artikel uit Fiets 11, inclusief Training & Voedingsgids te bestellen. 
