Net als veel andere wintersportplaatsen doen ook Courchevel en Meribel hun best om in de zomer de fietsers naar hun regio te lokken. Dankzij het asfalteren van het laatste deel van de prachtige Col de la Loze én het verbieden van gemotoriseerd verkeer is er ook alle reden om eens een bezoekje te brengen aan dit deel van de Franse Savoie.

Met de trein

Dat deed ik dus ook. Dit keer eens niet met de auto of het vliegtuig, maar met de trein. Je fiets mag gratis mee! In Amsterdam op de Thalys, in Parijs overstappen naar de TGV en dan het laatste stukje met een taxi….toch nog een beetje met de auto dus. Het is een prima manier om in de Alpen te komen en het grote voordeel is dat je heerlijk uitgerust op de plaats van bestemming aankomt. Een tikkie bewerkelijk is het wel, want je moet eerst in Amsterdam (of Schiphol, of Rotterdam) zien te komen en eenmaal in Parijs moet je naar een ander station voor de aansluitende trein naar Chambery. Dat vergt wat gesjouw als je je eigen fiets mee wilt, maar gelukkig is er ruim voldoende tijd om over te stappen. Uiteindelijk stapte ik ’s middags om 5 uur uit de taxi in Courchevel, 10 uurtjes na vertrek van huis. Van 3 meter onder zee-niveau naar 1650 meter daarboven.


Relaxt reizen met de Thalys. Krantje, boekje, koffie. C’est formidable!

Tour Addict Trois Vallées

Ik verbleef in Courchevel 1650. Het dorp bestaat, zoals veel Franse wintersportplaatsen uit verschillende delen die de naam van de hoogte waarop ze zich bevinden meekrijgen. Er is ook nog een Courchevel 1550, een 1850 en onderaan Courchevel le Praz. Ik was er om deel te nemen aan de Tour Addict Trois Vallées, een evenement waarbij de route uitgepijld wordt en je onderweg verwend wordt met uitgebreide ravitaillering. Bbq, Franse kaasjes, worst en jambon cru, diverse soorten drinken, het ligt er onbeperkt voor het grijpen en de sfeer is ’tres’ gemoedelijk. Het evenement is tegelijk ook voor mountainbikers die uiteraard een off-road parcours doen. Je komt samen bij de ravitaillering, best gezellig. Op dit moment zijn de mountainbikers nog ruim in de meerderheid, maar als het aan het organisatie-comité ligt gaat dat niet lang meer duren.

Bovenaanzicht van de laatste kilometers, langs Lac Bleu

Stilte

Reden om aan het evenement mee te doen was, zoals gezegd, de openstelling van de Col de la Loze. Deze berg is bij skiers bekender dan bij fietsers, maar daar gaat zeker verandering in komen. Want de Fransen hebben de laatste 6 kilometers, die vroeger van gravel waren en gebruikt werden door de onderhoudsploegen van de skiliften, van een schitterende laag asfalt voorzien. Zo ontstaat een pittige col met een hoogte van 2304 meter, waar je als wegfietser je hart kun ophalen met prachtige vergezichten en uitdagende stijgingspercentages. Die overigens nergens te gek worden.

Het Tour Addict rondje voor de wegfiets is niet lang, 35km, maar heeft wel ruim 1200 hoogtemeters. Je kunt in principe overal op de ronde beginnen. Start je in Le Praz dan krijg je een on-onderbroken klim van 18 kilometer te verteren. Helemaal naar de top van de Col de la Luze. Het stijgingspercentage varieert van 3 tot 10% en het asfalt is overal in prima staat. Als toetje krijg je de laatste paar kilometers zicht op de top van de Mont Blanc (zie strava.com/activities/2530979573 voor het rondje).

Het is de bedoeling om het rondje met de klok mee te rijden, dus vanaf Courchevel omhoog en dan afdalen naar Meribel. Als je op iedere andere willekeurige dag deze col wilt beklimmen kun je hem uiteraard ook vanaf Meribel doen. Dat is de lastigere kant, steiler en met een sectie fraaie haarspeldbochten. Hier en daar kruizen de mtb-tracks het asfalt. Ik kwam dan ook wat klimmende mountainbikers tegen tijdens mijn afdaling. Toch even rekening mee houden en niet blind naar beneden rijden omdat er geen auto’s zijn. Die mannen met integraalhelmen keken nog wel een beetje vreemd op, echt heel veel wielrenners zijn ze er nog niet gewend kennelijk.

Omdat ik in Courchevel sliep, startte ik mijn Tour Addict vanaf daar. Even het dorp door fietsen, dan naar 1850 en vanaf daar gewoon de bordjes volgen. De klim loopt lekker, met hier en daar flink steile stukken vooral tegen het eind van de klim. Ik was blij dat ik vlak voor vertrek nog een 11-32 gemonteerd had, ook al omdat het behoorlijk warm was en ik op de 32 de krachten een beetje kon sparen. Zo rechtstreeks vanuit de Hollandse polder hakt zo’n eerste Alpencol er toch wel in. Hoe hoger je komt, hoe koeler het uiteraard wordt, dat was in dit geval bepaald geen straf.


Op de achtergrond de Mont Blanc

Niet de hele klim is dicht voor auto’s, alleen de laatste 6 kilometer. Maar omdat de auto- en motorbezitters de col niet over mogen, heeft het ook niet veel nut voor ze om naar het hek te rijden. De kilometers daarvoor zijn dus ook al lekker auto-luw. Eigenlijk kom je er na 1850 al niet veel meer tegen. Je ziet duidelijk wanneer die laatste 6 kilometers beginnen, eigenlijk nog duidelijker aan het mooie zwarte asfalt dan aan het bordje en het open hek.

Beloning

De afdaling richting Meribel is de beloning voor het harde werk. Die is leuk, goed overzichtelijk, lekkere snelle en lange stukken, afgewisseld met mooie bochtjes. Het asfalt is over het algemeen ook prima, ook al ligt er hier en daar nog wel wat grind op het wegdek. De weg was pas het weekend voordat ik kwam opengesteld, en het leek alsof er nog een keer een stevige regenbui of een veegmachine overheen moest. Vanaf Meribel gaat het weer over de gewone autoweg verder naar beneden. Bij La Tania begint dan de klim richting Courchevel weer. Het is een erg leuk rondje, waar de twee dorpjes ook veel mee gaan doen. Niet alleen dit soort sportieve evenementen, maar ook echte wedstrijden zoals een klimtijdrit.

Na het fietsen is het goed toeven in het AquaMotion zwembad. Diverse baden, een spa en heel leuk om een keer te doen, een Cryo Therapy. Je gaat in een soort cocon waar alleen je hoofd nog uitsteekt. Drie minuten lang wordt je blootgesteld aan ijskoude lucht, tot -176 graden. Het zou moeten helpen bij het herstel van de vermoeide spieren. Als je er uit komt ga je even lekker chillen en beginnen de spiertjes te gloeien. Inderdaad erg verkwikkend.

Courchevel/Meribel/Val Thorens

Op dag 2 verhuisde ik van Courchevel naar de andere kant van de Col de la Loze, Meribel dus. Daarvandaan kun je een mooie rit naar Val Thorens doen. Een rit van een kleine 50 kilometer met 2000 hoogtemeters. Een gemiddeld stijgingspercentage van 4,7%, maar met uitschieters tot 23%! Je begint met lekker dalen naar Salins-les-Thermes en vanaf daar gaat het alleen nog maar omhoog. Deze col verdient eigenlijk een eigen artikel, ook omdat zaterdag de 27e de Tour daar finisht. Ik verkende die klim alvast, volgende week woensdag verschijnt het artikel hierover op Fiets.nl.


Geen hoogbouw, maar fraaie hotels en appartementen in Courchevel en Meribel

Trois Vallées als vakantiebestemming

De meeste mensen kennen het Trois Vallées gebied eigenlijk alleen als wintersportbestemming. Maar daarmee doe je de valleien echt tekort. Ook zomers is er namelijk ontzettend veel te beleven. Naast het fietsen op de weg kun je er ook geweldig mountainbiken. Met tracks voor beginners tot ver-gevorderden. Ook als familie-bestemming is het prima toeven in één van de dorpen in dit gebied. Je kunt er klimmen, wandelen, Via Farrata, canyoning, raften, vissen, golfen en er zijn schitterende zwembaden en spa’s. Een ideale omgeving om ’s ochtends een rondje te fietsen en daarna ’s middags met de hele familie een andere leuke activiteit te doen. Ook leuk is dat alle liften zomers gewoon draaien én dat er gratis shuttlebussen rijden. De liften naar beneden zijn trouwens ook gratis, handig voor als je niet zo’n daler bent want je fiets mag ook mee.
Verder zijn Courchevel en Meribel prima als basisstation voor als je eens wat andere bekende cols wilt rijden. Je kunt verschillende leuke rondjes uitzetten, voor de liefhebbers met een heleboel hoogtemeters.

Je vindt deze en nog veel meer beklimmingen in onze ‘Fiets 500’.

Een mooi boekwerk met de 500 mooiste klimmen in Europa.
Met foto’s, beschrijvingen en hoogteprofielen.
In onze shop te bestellen voor slechts €12,50.

Bergmeer

Een middagje naar het Lac de la Rosiere is ook leuk. Een mooi bergmeertje net naast Courchevel waar je heen kunt fietsen in een kwartiertje. Even omhoog richting 1850 maar al voordat je daar bent linksaf. Dan een flinke afdaling richting het meer, waar je ook omheen kunt fietsen over een houten fietspad. Je kunt daar ook een leuke Via Farrata doen, klimmen in de boomtoppen of lunchen bij de grote vuurplaats. Het barretje dat er staat verkoopt alleen biologische producten, van zelfgemaakte taart tot de lekkere witbiertjes aan toe.


Lac de la Rosiere

E-bikes alom

In Nederland doen we er nog een beetje spastisch over, maar in de Alpenlanden zijn ze helemaal om. Zo’n elektrische mtb of racefiets komt daar natuurlijk ook veel beter tot zijn recht. Ik heb er in de twee dagen dat ik er was ontzettend veel gezien. Zo zag ik voor het eerst stelletjes samen fietsen, waarbij de man op zijn gewone racefiets zat en zijn vrouw op een elektrische sportfiets. Gezellig en voor iedereen leuk. De elektrische fietsen zijn overal te huur, bijvoorbeeld bij vtt3vallees.com. Ook hier overigens nog niet veel elektrische racefietsen, volgens de mensen van het Tourist Office zitten die er wel aan te komen. Voor nu zijn er vooral elektrische fitnessbikes en mountainbikes te huur.

Toekomst

Dat de regio zomertoerisme serieus neemt blijkt uit de toekomstplannen. De autovrije weg over de Col de la Loze wordt binnen twee jaar namelijk doorgetrokken naar Val Thorens. Daarmee ontstaat een bergfietspad dat, voor zover ik weet, uniek is in de wereld. Hoewel je natuurlijk altijd rekening moet blijven houden met tegenliggers, is het autovrij fietsen echt een genot. Stil, geen stank, veiliger, ik kan me niet voorstellen dat dit idee geen navolging gaat krijgen in andere gebieden.

INFO

Courchevel en Meribel richten zich in de winter op het hogere segment. Daardoor zijn de hotels en appartementen in de dorpen niet de goedkoopste. Ze zijn wel prachtig, en het eten is er overal meer dan OK. Wil je iets voordeliger uit zijn, zoek dan een verblijfplaats iets lager in het dal. Met de lift ben je zo boven, maar nog leuker is het natuurlijk om gewoon te fietsen. Je kunt dan evengoed gebruik maken van alle leuke faciliteiten en activiteiten. Goede locaties zijn Brides-les-Baines, of Les Allues. Ik sliep een nacht in het Chaudanne hotel in Meribel, midden in het centrum,  met een geweldige keuken en spa en een fietsenwinkel aan de andere kant van de straat.

Volgend jaar zelf mee rijden met de Tour Addict Trois Vallées? Check: Addict Tour

Andere nuttige links:
www.courchevel.com
www.meribel.net
nl.france-montagnes.com
www.france.fr
www.thalys.com