Het is dit weekend te doen in de buurt van Rosmalen. Campers, noppen, Dugasten, Kärchers, kaplaarzen, frieten. Dat soort werk. Cross.

Grote T

Ik ben een pure hobby crossert (met een T). Ik word blij van bos, gras, zand en slingerpaadjes. Ik rijd graag mijn koersjes op zeer regionaal niveau. In Brabant, soms in Antwerpen. Heel af en toe doe ik mee aan iets wat (te) hoog gegrepen is -maar waar je wel gewoon aan mee kunt doen. Begin 2018 was dat het WK Masters in Mol, vandaag de EK Masters in Rosmalen. De truc: je meldt je aan, je betaalt 45 euro en je hebt een rugnummer. Je moet wel een geldige licentie hebben. Dat is alles. Denk je.

Podium?

Want een parcours op regionaal niveau is vooral een relatief simpel rondje. Met hindernissen, maar over het algemeen hoef je geen acrobatische toeren uit te halen. Zo’n EK is toch anders. Rondom het Autotron had parcours bedenker Richard Groenendaal een ‘televisiecross’ uitgezet. Draaien en keren, twee aangelegde zandstroken, drie bruggen – als ik ze goed geteld heb- een paar trappen, balken en een paar bospaden. In eerste instantie zeer onoverzichtelijk, maar eenmaal het rondje van 2,5 kilometer een keer of twee verkend en toen werd de route al snel duidelijk. Die zou mij zeker niet naar het podium voeren… Oef. Ik had -en dat wist ik eigenlijk al wel – beter moeten trainen. Maar dat mocht de pret absoluut niet drukken. Dan maar de uitdaging zoeken in het zo foutloos mogelijk het bos weer in raggen -en ook weer uit.

Raketjes

Ik reed in de Masters 60+. Daar deden zo’n 25 man aan mee, uiteindelijk 21 man en twintig haalden de finish. Het was lekker weer, het zonnetje scheen en de Fransen, Italianen en Tjechen vertrokken als raketten. Na 32 minuten en 43 seconden was de Fransman Guinle de snelste voor de Zweed Andersson en de Nederlander Van London. 15e was ik. Far away van het podium. Maar ik heb lol gehad, een paar kunstjes gedaan ( op een schuine kant rijden, door een zandstrook trappen) en daarna een goede cappuccino gedronken. Het evenement was en is groot opgezet: veel categorieën, drie dagen lang met vooral op zaterdag ook andere zaken als de 100% keiharde wedstrijdsport. Een kids race, een G categorie, er is een Rapha EK Modderhappen en er is een meeting van de Wounded Warriors (denk Invictus games!). Zelf niet fietsen? Kijken is ook leuk; vooral zondag als de profs rijden. Omdat het A. mooi weer is en B. het parcours compact is heb je ongetwijfeld een mooie dag. Ik heb mezelf in de middag nog maar een uurtje straftraining opgelegd…

Meer info: ek-veldrijden.nl/