Afgelopen zaterdag (27 augustus) vond rondom het Ardense Houffalize ‘Houffa Gravel’ plaats. Na ‘Gravel, Grit ’n Grind’ in Halmstad, Zweden (verslag op fiets.nl) was dit het volgende event van de UCI Gravel World Series. Deelnemers konden ook deze wedstrijd aangrijpen om zich te kwalificeren voor het Wereldkampioenschap Gravel later dit jaar in Veneto, Italië. Je moet hiervoor finishen bij de beste 25% van je leeftijdscategorie en dat is voor velen niet weggelegd.  

Snelle vrouwen en mannen

De organisatie ‘Golazo’ had een parcours uitgetekend van 110 kilometer met zo’n 1500 hoogtemeters, wat goed te doen zou moeten zijn. In de praktijk pakte het voor de meeste deelnemers anders uit. Onder ideale weersomstandigheden werd om half negen het startschot gegeven voor de eerste leeftijdscategorie gevolgd door de andere categorieën met tussenpozen van enkele minuten. Aan de startlijn stonden een hoop snelle vrouwen en mannen waaronder Tessa Neefjes, Jasper Ockeloen en Piotr Havik. Zoals je mag verwachten in de Ardennen werden we direct getrakteerd op een heerlijke ‘klautermuur’ als opwarmer voor het klimwerk wat ons nog te wachten stond.  

Slagveld

Na de muur stortte het versplinterde peloton zich op de onverharde stroken. Een bonte en oncomfortabele mix van grof grind met veel grote stenen, zandpaden, gras of een combinatie van dit alles. Dit werd afgewisseld met hier en daar een singletrack om verschillende stroken met elkaar te verbinden. Tel daarbij het aantal hoogtemeters op en de meeste deelnemers hadden snel door dat het een slopende rit zou worden. De regelmatig linke afdalingen maakten het er niet makkelijker op; smalle stroken met losse stenen soms vergezeld van diepe geulen. Geconcentreerd, twee handen stevig aan het stuur met de remmen diep ingeknepen werden de afdalingen bedwongen. Waar je normaal kan herstellen in een afdaling voelde dit nu als een extra inspanning.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat zo’n parcours uitmondt in een slagveld. In geen andere koers heb ik zoveel deelnemers gezien met lekke banden en materiaalpech. Helaas werd er ook gevallen, één van mijn fietsvrienden was de sigaar en eindigde de race met een gebroken sleutelbeen door een val in de laatste afdaling. Door de adrenaline was hij nog in staat om zijn gravelbike over de finishlijn te sturen. Zelf was ik ook aan de beurt met een zachte schuiver en een gat in mijn voorband ondanks tubeless. Als klap op de vuurpijl mistte ik nog een routepijl waardoor ik nog een aantal bonuskilometers mocht dalen en weer klimmen. Voor de volgende keer: ‘les 1 volgens Jasper Ockeloen’; al is de route uitgepijld, altijd de route in je navigatie zetten! Al met al zorgde de organisatie voor een mooi event. Goede verzorging en na afloop een gezellig finishplein waar de winnaars werden gehuldigd en waar je op adem kon komen. Volgend jaar weer een herkansing in Houffalize?, we zullen zien.

Oranje boven

Jasper Ockeloen domineerde de race bij de mannen en kwam solo over de finish. Tessa Neefjes versloeg haar Duitse tegenstander in een sprint a deux. Oranje boven in Houffalize! Helaas viel Piotr Havik uit en wacht hem een herkansing in eigen land.

Next stop: Veenhuizen

Op 17 september vindt in Veenhuizen, Drenthe de volgende UCI Gravel World Series plaats. Je kan nog deelnemen zowel aan de wedstrijd van 150 kilometer als aan de tocht. Inschrijven en meer informatie vind je op www.gravelonefifty.nl