Reisverslag: Grande Traverseé du Massief Central, deel 2

1400 km en ruim 30.000 hoogtemeters met de mountainbike door de binnenlanden van Frankrijk. Eerst slingerend door de Morvan, door naar het minder bekende Centraal Massief, de vulkanen van de Auvergne en dwars door de Cevennen. Na 19 dagen mogen de voeten koelen in het blauwe water van de Middellandse zee. Dit is in een notendop de Grande Traversée du Massif Central. Ronald Jacobs gaat de uitdaging aan en verzorgt af en toe een update van zijn belevenissen.

639 km en 11.545 hoogtemeters zitten erop. Nog 11 dagen te gaan. Tijd voor een update.

Na de Morvan op weg naar de vulkanen van de Auvergne. Langzaam krimpen de bergen tot heuvels en nog minder. Dat door ‘nog minder’ zou volgens de lokale kenners een saai stuk zijn. Helemaal mis. Intens geniet ik van deze kilometers. Het aantal hoogtemeters blijft binnen de perken, amper 1000. Het gebied bestaat uit veel natuurlijke vijvers, bossen, weilanden en uitgestrekte landbouwgronden. Bij het vertrek regent het en met de straffe wind in het gezicht lijkt het of ze Vlaanderen naar Frankrijk hebben verplaatst. Twee uurtjes later breekt de zon door en stijgt de temperatuur snel. Dan verandert de streek in een gravelparadijs. Slingerend, of kaarsrecht van oeroude boerderijen naar schitterend gerestaureerde chateaus. Onderweg veroorzaak ik een kettingreactie. Een groep reigers schrikt en stijgt gracieus op zoals alleen reigers dat kunnen. Dat maakt een sperwer aan het schrikken, die een boom in vlucht waardoor tientallen kleine vogeltjes eruit fladderen. Gevolgd door een konijn dat oversteekt en ik op een haar na kan ontwijken. Halverwege de rit rij ik door het historische centrum van Moulins dat zeer de moeite waard is. De hertogen van Bourbon hebben hier pracht en praal achtergelaten.

Zwerven door de steegjes van Moulin

Franse horeca

Wat je tijdens de GTMC snel afleert is op horecagelegenheden te vertrouwen. Als het over eten en drinken gaat, is het zaak zelf orde op zaken te hebben. Zie een open barretje als een extra. Wel is het mooi meegenomen dat een lekker bakkie koffie de prijs heeft uit lang vervlogen tijden. De locals genieten er ook van. Om 11.00 uur staat er al een groepje mannen aan de bar. Ze hebben het hoogste woord en het blijft niet bij één glaasje wijn. Alcoholisten of levensgenieters?

Gewoon, omdat het onderweg zo mooi is.

Ook op technisch gebied moet je zelfredzaam zijn. Een fietsenmaker ben ik niet tegen gekomen. Ik schrik als mijn hagelnieuwe minipomp niet goed door de fabrikant in elkaar is gezet. Er gaat alleen lucht uit de band in plaats van erin. Een meegenomen tie-wrap en wat folie doen wonderen.

Holle wegen, het lijkt wel Limburg

Vriendje

Op weg naar Riom krijg ik gezelschap van Puk. Geen idee of hij zo heet, maar het is een maffe hond met pretoogjes. Hij rent als een dolle met mij mee. En daarbij heeft hij nog tijd om een kat op stang te jagen. Hij is niet af te schudden. In het – volgens de bewoners – mooiste dorp van Frankrijk Charroux eten we samen. Hij een heel baguette, ik een paar heerlijke uit de kluiten gewassen pain a rosain. Bijna ga ik mij aan hem hechten. Raar voor iemand die denkt dat alleen een hotdog een geschikte hond is. De verleiding om Puk mee te nemen wordt om zeep geholpen als na 30 km de eigenares hem komt opeisen.

Eten met Puk

De rit van Orcival naar Riom staat in het teken van de Puy de Dome. De 1464 meter hoge berg is bekend uit de Tour de France. Alleen mogen gewone stervelingen op de fiets sinds 2010 niet meer naar de top. De berg blijft zo’n beetje de hele tijd opdoemen. Hij is onderdeel van een keten van 80 vulkanen. In totaal liggen er zo’n 400 op het Centraal Massief. Alleen flauw dat ze er zelfs niet eentje aanzetten. Via fraaie flow trails en pittige klimmen eindigt deze dag in etappeplaats Orcival. Het gehucht van een paar straten is bekend door de Romaanse Basiliek Notre-Dame-des-Fers. Daardoor staan er meer hotels en restaurants dan woningen.

In de verte de Puy de Dome

Slapen in een ton

Op het onderdeel slaapplaatsen was het de laatste dagen afwisseling troef. Opvallend is het leuk bedachte ‘tiny house’ in de vorm van een koe in Toulon-sur-Arroux. Op de camping in Chatel de Neuvre blijkt het nog kleiner te kunnen, want daar staat het bed in een soort ton. In kuurstad Bourbon-Lancy overnacht ik op stand in het Grand Hotel. Niet bedacht dat er ’s avonds een lokaal – nogal vals zingend – duo tot in de late uurtjes op zou treden. Volksvermaak pur sang. In Orcival heb ik een kamer met een Frans balkonnetje recht tegenover dé beroemde Romaanse kathedraal van Orcival.

Slapen in een .. Tja, wat is het eigenlijk

Warmer en moeilijker

De komende periode zie ik met angst en beven tegemoet. Niet alleen de trails zullen pittig zijn, het weer gaat steeds meer extreme vormen aannemen. Temperaturen oplopend naar dik in de veertig graden. Dat is toch niet normaal meer?

Mijn fietsmaat Gerard heeft besloten om mij de laatste 8 dagen gezelschap te komen houden. En dat is hard nodig want ik betrap me erop dat ik met regelmaat tegen mijzelf of een paar koeien sta te praten. Je komt onderweg namelijk geen mens tegen.

Een snel gravelpad

Het etappe-overzicht

Avallon / Saint Agnan = 75 km (1700 m)
Saint-Agnan / Planchez = 82 km (1465 m)
Planchez / Glux-en-Glenne = 68,5 km (1800)
Glux-en-Glenne / Toulon-sur-Arroux = 78 km (1320 m)
Toulon-sur-Arroux / Bourbon = 51 km (+ 950 m)
Bourbon / Monetay sur Allier = 116 km (+ 950 m)
Monetay sur Allier / Riom = 90 km (+1530 m)
Riom / Orcival = 78 km (+ 1830 m)