Vanochtend op de radio….van huis naar werk, 43km file. Ai, dat wordt een lijdensweg. Dus snel met chef Peter gemailt dat het wat later wordt, veel later. Want fietsen in de sneeuw is natuurlijk veel leuker dan in de auto zitten in de sneeuw. Samen met maatje Rein, die ook snel sneeuwverlet regelde, het mountainbike parcours op geweest. Dat is fijn hoor, op zo’n doordeweekse dag als eerste nieuwe sporen mogen trekken.
Je hoeft geen Winnetou te zijn om op deze ondergrond sporen te kunnen lezen.
Grappig om te zien dat ook de reeën en konijnen het mountainbikepad veelvuldig gebruiken om door het bos te komen. Dat zie je normaal gesproken nooit, ik tenminste niet…Winnetou misschien wel.
In levende lijve zijn we ze natuurlijk niet tegengekomen, daarvoor knerpen de Nobby Nics te hard in de sneeuw.
Na ruim een uur wordt het toch wat frisjes en er moet eigenlijk ook gewoon gewerkt worden. Terug naar huis dus.
Even lekker gespijbeld. Maar met dit stukje en wat foto’s lijkt het toch nog een beetje op werken.
Snel douchen, in de auto en zonder file naar de redactie gereden. Zaterdag weer?