Gedurende de rit is de wind iets gedraaid, wat niet echt gunstig was. Maar het was wel een fijne manier om het nieuwe jaar te beginnen!
https://www.strava.com/activities/1335996419
Vandaag gefietst in 2017
Vandaag uitgewaaid op de MTB nadat ik gisteren op de racefiets met twee lekke banden gestrand was.
Gedurende de rit is de wind iets gedraaid, wat niet echt gunstig was. Maar het was wel een fijne manier om het nieuwe jaar te beginnen!
https://www.strava.com/activities/1335996419
Gedurende de rit is de wind iets gedraaid, wat niet echt gunstig was. Maar het was wel een fijne manier om het nieuwe jaar te beginnen!
https://www.strava.com/activities/1335996419
-
Heppiebianchi
- Forum-lid
- Berichten: 1427
- Lid geworden op: 23 apr 2015 21:36
- Locatie: Amstelveen
Effe nieuw topic maken 2018
Olympia Ikon ultegra 2015
Sparta R5T LTD 2019
Giant FASTROAD SL 1 2020
Sparta R5T LTD 2019
Giant FASTROAD SL 1 2020
bigfloor
02 jan 2018 00:15
Op oudjaarsdag toch nog even een rit gemaakt terwijl we op vakantie waren. Niet zozeer om de KM's maar meer om de HM's (stond net onder de 120.000hm voor 2017).
Even wat achtergrond info:
Dit jaar weer naar de Dolomieten, waar het altijd lekker zonnig is rond deze tijd.
Volgens MeteoPro zou er eventueel sneeuw kunnen vallen op de dag van onze aankomst, ach dat zal wel meevallen, ze hebben daar 360 dagen zon per jaar, dus sneeuw, nee joh.
Voor de zekerheid nog wel ff de Tacx NEO in de auto gegooid (vrouw blij, dat vind ze minder gevaarlijk als de 'hoge bergen').
Dus we gaan via Munchen (waar we overnachten, geen vuiltje/sneeuw aan de lucht) naar de Dolomieten.
In het Inntall richting Innsbruck zien we in de verte een soort van grote wolken hangen tot in het dal, hmmm, wat zou dat zijn.
Nou dat merken we zodra we de Brenner oprijden, dat was dus sneeuw die aan te vallen was.
Zal wel ophouden aan de Italiaanse kant, nee dus, werd alleen maar meer. Omdat we op 3/4 van een echte Alm zitten (1200m hoog), werdt het wel een beetje spannend. Nou ja beetje veel dus, als we van de snelweg afdraaien is het onderaan natte sneeuw, maar gaandeweg wordt het sneeuw die blijft liggen. Zelfs zoveel dat winterbanden niet genoeg blijken (als een Mercedes A'tje voor ons grip verliest en daardoor stilvalt), en wij dus ook stilvallen. Teruglaten zakken (achteruit) naar een stukje met veel grip en weer gas erop, ja we redden het naar onze onderkomst !
S'ochtends wakker met dit uitzicht:
Hmm, dat ziet er niet best uit voor de fietsplannen.....
Dus eerst maar eens op de Tacx NEO geklommen en ge-Zwift buiten op het balkon.
Weerberichten nagekeken, en ja, op zaterdag word het weer warmer met veel zon.
Maar ja, vind nu eens een weg die voldoende schoon is en omhoog loopt (weet je nog, het ging om de 'hoogtemeters').
Niet de Alm waar bij op zitten, die is de laatste 5km amper geruimd (witte weg met sneeuw). Op zich kan/durf ik daar wel omhoog, maar naar beneden is andere koek !
Dus even verder gekeken, had een route geplanned thuis vanaf ons huisje naar beneden, dan naar Bolzano en over de Penser Joch, dan weer naar beneden en terug naar de Alm. Maar dan moet de 'pas' wel open zijn, dus niet ! Google Maps weet ook welke passen dicht zijn, en de Penser Joch is vanaf de noordkant dicht.
Plannen aangepast, met de auto naar Bolzano, geparkeerd tegenover de begraafplaats (daar is altijd plek). En dan de Penser Joch omhoog tot de afsluiting en gewoon weer terug. Klinkt eenvoudig op papier, maar had toch wel zijn eigen uitdagingen.
Warm aangekleed (het was rond de -1 graden), plastik zakjes om de voeten voor de warmte en Shimano beenstukken eroverheen, Craft ondershirt met lange mouwen/windbreaker als baselayer, Nanoflex korte broek/beenstukken/armstukken, Gabba langarm shirt eroverheen en nog een Sportfull Hotpack regenjack. Mutsje op, helm eroverheen en de nieuwe Decathlon handschoenen aan. En voor de ogen de Oakley natuurlijk (prizm road lens)
Uitdaging 1: Tunnels
De passtraat is vernieuwd met extra tunnels, en niet een beetje, maar met veel en lange tunnels. Het waren er 10 met een lengte tussen 100m en 2000m.
En allemaal BERGOP, dus dat ging nog niet zo snel erdoorheen. En omdat de afzuiging/ventilatie uitstond bleven de uitlaatgassen enigzins hangen. Even vervelend met ademhalen.
Wel 1 voordeel, het was er zo'n 5 graden warmer als in de buitenlucht.
Bij de laatste lange tunnel stond een bord dat je er niet als fietser doorheen mocht.
Ach, dacht ik, ik heb een voorlichtje en achterlichtje, ik rijd er gewoon doorheen (alternatief was er OVERHEEN over een sneeuwbedekt weggetje).
Uitdaging 2: Fietspaden
De regio Bolzano (of Bozen op zijn duits) staat bekend om zijn uitgebreide fietspaden netwerk. Goede kwaliteit asfalt en mooi aangelegt, oa van Bolzano naar Meran en Bolzano naar de Brenner (die heb ik vorig jaar gereden).
Wat is daar nu de uitdaging van ? Ze zijn NIET schoongemaakt op deze klim !! Dus vol verse sneeuw (20-40cm).
Hele rit bergop/bergaf dus op de weg gereden.
Uitdaging 3: Sneeuw/kiezel/ijs/water op de weg
In Bolzano zelf was de weg goed schoon, de aanloop naar de klim ook, maar na de 10 tunnels lag er van alles op de weg, varierend van sneeuw/ijs/kiezel/water, vaak ook gecombineerd van links naar rechts (dus alleen sporen van de autobanden om in te rijden).
Uitdaging 4: Bergaf in de winter
Bergaf fietsen in de winter is toch wel ff wat anders als in de zomer ! Wat bergop ongemakkelijk is (sneeuw/ijs) is bergaf toch wel een enorme uitdaging, wat zich dus soms uitte in rijden op de verkeerde weghelft omdat alleen de stijgende bandensporen daadwerkelijk asfalt lieten zien ipv sneeu/ijs.
O ja, en het is ook nog eens TERING koud bergaf, zeker op de stukken schone weg (koude vingers, tenen en ijsb%^$^llen)
Nu het verslag van de eigenlijke rit:
Gestart in Bolzano, route geplanned via Komoot en met een IQ appje direct naar de Garmin 820 gestuurd vanaf de iPhone. Die liet me weer over leuke fietspaadjes/afkortingen rijden in de stad.
Eenmaal de stad uit gaat het omhoog, en dat blijft zo voor meer dan 41 km !!!!!!!!!!!
Dan komen de tunnels, lekker warm maar een beetje benauwd qua lucht kwaliteit. Tevens zeer rumoerig, waarbij het geluid van de aankomende auto's niet eens duidelijk maakt of ze je tegemoet komen of achter je aan komen rijden.
Van alle auto's was er maar eentje die problemen met me had en dus vond dat ie moest toeteren (&^$%#, dat klinkt hard in zo'n tunnel). Was al meteen stevgig bergop, tussen de 6-10%.
Na alle tunnels (ook die ene waar geen fietsen doormochten), kom ik bij een rotonde waar ik even frisse lucht kan happen, en besluit ook meteen maar even wat te eten en te drinken (ik drink VEEEL te weinig in de winter, dus moet er bewust aan denken).
Ik zie weer bordjes die wijzen naar het fietspad, maar dan moet je eerst door 40cm sneeuw klunen om daarna aan te komen op het fietspad met ..... 40cm sneeuw. Blijf dus lekker op de weg fietsen.
Dacht dat ik het zwaarste stuk had gehad (op Komoot had ik al gezien dat het begin het zwaarste zou zijn), maar dat moet nu nog komen. Er zitten stukken bij van 12%, gelukkig had ik op de winterfiets de 11-28 cassette weer gemonteerd.
O ja, en de net gemonteerde Shimano R8000 achter- en voorderrie werken perfect !!! Schakelen gaat als een zonnetje, weer beter als met de Shimano 6800 die ik er eerst op had zitten (achterderrie kapotgevallen).
De weg is nog mooi schoon, en uiteindelijk zwakt de stijging ook af (na 20km klimmen !), maar ja, te vroeg gejuicht. De weg begint nu echt wat minder mooi te worden.
Ik rijd al de hele tijd in de zon (jaaaaaaa !!!!), maar dat eist ook zijn tol op de weg. Zon + sneeuw = smeltwater, GEEN zon+sneeuw = witte gladde weg.
Nu komen er ook schaduwstukken, en dus sneeuwbedekte weg. Dat word laveren tussen de bandensporen, soms zelfs tot het midden van de weg.
De zonstukken hebben smeltwater (ja, ze hebben hier ook strooizout op de busroutes), dat belooft nog wat voor de afdaling straks.
Ik blijf drinken (AA Engergy Drink) en dooreten (SportvoedingWebshop Salty reep en Decathlon Aptonia Noga+Marsepein), hoewel het niet vanzelf gaat. Dan nog 10km te gaan, en nu worden zelfs de bergop stukken af en toe tricky vanwege de sneeuw.
Maar ja, ons motto thuis is 'GEEF NOOIT OP' !! Dus gewoon doorfietsen en vriendelijk zwaaien naar de automobilisten als ik weer eens op een ander plekje op de weg fiets als ze gewend zijn.
Trouwens, een groot aantal automobilisten rijd ff naast me doet 1 of meer van het volgende:
- vraagt we waar ik mee bezig ben
- moedigt me aan met duimen omhoog
- schud zijn hoofd
- roept keihard FORZA !!!!
Nog 5 km te gaan, ik heb een paar stukjes bijna vlak gehad (op de grote plaat !!), maar nu wordt het weer steiler, zelfs terug naar 34-28.
De weg loopt nu in een kom naar rechts, de straat is voornamelijk nat (mijn helft tenminste, de afdaling is over sneeuw).
Dan splitst de weg zich in een vork, rechts is schoongemaakt, links is alleen aangereden (compacte sneeuw). En je raad het al, het bordje Penser Joch wijst naar ..... LINKS !
Ik kijk op de Garmin 820 en zoom ff uit, zodat ik kan inschatten hoe ver het nog is, schaalgrootte is 600m per eenheid, denk dus nog 3 eenheden (is ongeveer 1800m). En ja GEEF NOOIT OP dwingt me naar links.
Dat is wel lastig, heb de Hutchinson AllSeason Tubeless 25mm banden eropliggen, maar om nou te zeggen dat het sneeuwbanden zijn, nee. Ben wel gestart met minder druk in de banden dan normaal (5 voor en 6 achter, bij 84kg), dus we gaan ervoor.
En jawel, het lukt ondanks dat ik echt de sneeuw hoor terwijl ik eroverheen rijd.
In de verte zie ik mensen spelen met zon grote sneeuwschep, op de Garmin lijkt het erop dat daarna ergens de weg voor mij ophoud (als Google Maps de winterafsluiting goed had en ik dit ik Komoot correct heb overgenomen). En jawel, als ik de spelende volwassenen voorbij ben nog 2 bochtjes, en dan eindigt de straat bij een bult sneeuw van zo'n 1 meter hoog.
Ik ben boven, na meer dan 40km bergop fietsen !!
Ff wat eten, nog wat foto's maken, en het regenjack aantrekken tegen de koude rijwind zometeen.
Dan begint het avontuur van de afdaling, ik begin alweer te vrezen voor mijn velgen (relatief veel op de achterrem om niet weg te glijden voor het voorwiel).
Normaal ben ik een zeer snelle afdaler (snelheden tot 100km/u), maar dat durf ik nu niet aan. De weg is glad en/of nat, en ik moet echt zoeken naar het correcte spoor, geen tijd om op de Garmin te kijken, 100% concentratie nodig voor mijn blik op de weg voor me.
Nu zal ik noodgedwongen af en toe de linkerweghelft opzoeken (schone bandenspoor), wat door de automobilisten wel geaccepteerd word. Heb voor- en achterlicht aan gedaan, hoewel het nog niet donker is. Helaas is de zon wel achter de bergrug aan het zakken, dus de warmte van de zon zie ik maar zo'n 10% van de afdaling.
Na de 1e 15km van de afdaling doorstaan te hebben wordt de weg weer droog, heb wel 3x moeten stoppen om mijn handen op te warmen, mijn tenen voel ik dan al niet meer.
Met een droge weg is de afdaling alweer leuk aan het worden, en met de tunnels helemaal, want die zijn 5 graden warmer !
Na de tunnels rijd ik de rand Bolzano weer binnen, dan door de gezellige binnenstad.
Nog even stoppen voor een kunstwerk van oude auto's
En dan door naar de auto bij de begraafplaats..
Nu is het aan het schemeren, ik was ook pas om 11:15 gestart, en dus staat de auto niet meer in de zon (-3 graden ondertussen hier).
Bibberend de (over)schoenen/sokken/plastic zakjes uit, gympies aan, fiets in de auto, recovery eiwit drankje maken.
En dan.... DE KACHEL AAN op 25 graden !
93km en 1800hm, 'mission accomplished'
Even wat achtergrond info:
Dit jaar weer naar de Dolomieten, waar het altijd lekker zonnig is rond deze tijd.
Volgens MeteoPro zou er eventueel sneeuw kunnen vallen op de dag van onze aankomst, ach dat zal wel meevallen, ze hebben daar 360 dagen zon per jaar, dus sneeuw, nee joh.
Voor de zekerheid nog wel ff de Tacx NEO in de auto gegooid (vrouw blij, dat vind ze minder gevaarlijk als de 'hoge bergen').
Dus we gaan via Munchen (waar we overnachten, geen vuiltje/sneeuw aan de lucht) naar de Dolomieten.
In het Inntall richting Innsbruck zien we in de verte een soort van grote wolken hangen tot in het dal, hmmm, wat zou dat zijn.
Nou dat merken we zodra we de Brenner oprijden, dat was dus sneeuw die aan te vallen was.
Zal wel ophouden aan de Italiaanse kant, nee dus, werd alleen maar meer. Omdat we op 3/4 van een echte Alm zitten (1200m hoog), werdt het wel een beetje spannend. Nou ja beetje veel dus, als we van de snelweg afdraaien is het onderaan natte sneeuw, maar gaandeweg wordt het sneeuw die blijft liggen. Zelfs zoveel dat winterbanden niet genoeg blijken (als een Mercedes A'tje voor ons grip verliest en daardoor stilvalt), en wij dus ook stilvallen. Teruglaten zakken (achteruit) naar een stukje met veel grip en weer gas erop, ja we redden het naar onze onderkomst !
S'ochtends wakker met dit uitzicht:
Dus eerst maar eens op de Tacx NEO geklommen en ge-Zwift buiten op het balkon.
Weerberichten nagekeken, en ja, op zaterdag word het weer warmer met veel zon.
Maar ja, vind nu eens een weg die voldoende schoon is en omhoog loopt (weet je nog, het ging om de 'hoogtemeters').
Niet de Alm waar bij op zitten, die is de laatste 5km amper geruimd (witte weg met sneeuw). Op zich kan/durf ik daar wel omhoog, maar naar beneden is andere koek !
Dus even verder gekeken, had een route geplanned thuis vanaf ons huisje naar beneden, dan naar Bolzano en over de Penser Joch, dan weer naar beneden en terug naar de Alm. Maar dan moet de 'pas' wel open zijn, dus niet ! Google Maps weet ook welke passen dicht zijn, en de Penser Joch is vanaf de noordkant dicht.
Plannen aangepast, met de auto naar Bolzano, geparkeerd tegenover de begraafplaats (daar is altijd plek). En dan de Penser Joch omhoog tot de afsluiting en gewoon weer terug. Klinkt eenvoudig op papier, maar had toch wel zijn eigen uitdagingen.
Warm aangekleed (het was rond de -1 graden), plastik zakjes om de voeten voor de warmte en Shimano beenstukken eroverheen, Craft ondershirt met lange mouwen/windbreaker als baselayer, Nanoflex korte broek/beenstukken/armstukken, Gabba langarm shirt eroverheen en nog een Sportfull Hotpack regenjack. Mutsje op, helm eroverheen en de nieuwe Decathlon handschoenen aan. En voor de ogen de Oakley natuurlijk (prizm road lens)
Uitdaging 1: Tunnels
De passtraat is vernieuwd met extra tunnels, en niet een beetje, maar met veel en lange tunnels. Het waren er 10 met een lengte tussen 100m en 2000m.
En allemaal BERGOP, dus dat ging nog niet zo snel erdoorheen. En omdat de afzuiging/ventilatie uitstond bleven de uitlaatgassen enigzins hangen. Even vervelend met ademhalen.
Wel 1 voordeel, het was er zo'n 5 graden warmer als in de buitenlucht.
Bij de laatste lange tunnel stond een bord dat je er niet als fietser doorheen mocht.
Ach, dacht ik, ik heb een voorlichtje en achterlichtje, ik rijd er gewoon doorheen (alternatief was er OVERHEEN over een sneeuwbedekt weggetje).
Uitdaging 2: Fietspaden
De regio Bolzano (of Bozen op zijn duits) staat bekend om zijn uitgebreide fietspaden netwerk. Goede kwaliteit asfalt en mooi aangelegt, oa van Bolzano naar Meran en Bolzano naar de Brenner (die heb ik vorig jaar gereden).
Wat is daar nu de uitdaging van ? Ze zijn NIET schoongemaakt op deze klim !! Dus vol verse sneeuw (20-40cm).
Hele rit bergop/bergaf dus op de weg gereden.
Uitdaging 3: Sneeuw/kiezel/ijs/water op de weg
In Bolzano zelf was de weg goed schoon, de aanloop naar de klim ook, maar na de 10 tunnels lag er van alles op de weg, varierend van sneeuw/ijs/kiezel/water, vaak ook gecombineerd van links naar rechts (dus alleen sporen van de autobanden om in te rijden).
Uitdaging 4: Bergaf in de winter
Bergaf fietsen in de winter is toch wel ff wat anders als in de zomer ! Wat bergop ongemakkelijk is (sneeuw/ijs) is bergaf toch wel een enorme uitdaging, wat zich dus soms uitte in rijden op de verkeerde weghelft omdat alleen de stijgende bandensporen daadwerkelijk asfalt lieten zien ipv sneeu/ijs.
O ja, en het is ook nog eens TERING koud bergaf, zeker op de stukken schone weg (koude vingers, tenen en ijsb%^$^llen)
Nu het verslag van de eigenlijke rit:
Gestart in Bolzano, route geplanned via Komoot en met een IQ appje direct naar de Garmin 820 gestuurd vanaf de iPhone. Die liet me weer over leuke fietspaadjes/afkortingen rijden in de stad.
Eenmaal de stad uit gaat het omhoog, en dat blijft zo voor meer dan 41 km !!!!!!!!!!!
Dan komen de tunnels, lekker warm maar een beetje benauwd qua lucht kwaliteit. Tevens zeer rumoerig, waarbij het geluid van de aankomende auto's niet eens duidelijk maakt of ze je tegemoet komen of achter je aan komen rijden.
Van alle auto's was er maar eentje die problemen met me had en dus vond dat ie moest toeteren (&^$%#, dat klinkt hard in zo'n tunnel). Was al meteen stevgig bergop, tussen de 6-10%.
Na alle tunnels (ook die ene waar geen fietsen doormochten), kom ik bij een rotonde waar ik even frisse lucht kan happen, en besluit ook meteen maar even wat te eten en te drinken (ik drink VEEEL te weinig in de winter, dus moet er bewust aan denken).
Ik zie weer bordjes die wijzen naar het fietspad, maar dan moet je eerst door 40cm sneeuw klunen om daarna aan te komen op het fietspad met ..... 40cm sneeuw. Blijf dus lekker op de weg fietsen.
Dacht dat ik het zwaarste stuk had gehad (op Komoot had ik al gezien dat het begin het zwaarste zou zijn), maar dat moet nu nog komen. Er zitten stukken bij van 12%, gelukkig had ik op de winterfiets de 11-28 cassette weer gemonteerd.
O ja, en de net gemonteerde Shimano R8000 achter- en voorderrie werken perfect !!! Schakelen gaat als een zonnetje, weer beter als met de Shimano 6800 die ik er eerst op had zitten (achterderrie kapotgevallen).
De weg is nog mooi schoon, en uiteindelijk zwakt de stijging ook af (na 20km klimmen !), maar ja, te vroeg gejuicht. De weg begint nu echt wat minder mooi te worden.
Ik rijd al de hele tijd in de zon (jaaaaaaa !!!!), maar dat eist ook zijn tol op de weg. Zon + sneeuw = smeltwater, GEEN zon+sneeuw = witte gladde weg.
Nu komen er ook schaduwstukken, en dus sneeuwbedekte weg. Dat word laveren tussen de bandensporen, soms zelfs tot het midden van de weg.
De zonstukken hebben smeltwater (ja, ze hebben hier ook strooizout op de busroutes), dat belooft nog wat voor de afdaling straks.
Ik blijf drinken (AA Engergy Drink) en dooreten (SportvoedingWebshop Salty reep en Decathlon Aptonia Noga+Marsepein), hoewel het niet vanzelf gaat. Dan nog 10km te gaan, en nu worden zelfs de bergop stukken af en toe tricky vanwege de sneeuw.
Maar ja, ons motto thuis is 'GEEF NOOIT OP' !! Dus gewoon doorfietsen en vriendelijk zwaaien naar de automobilisten als ik weer eens op een ander plekje op de weg fiets als ze gewend zijn.
Trouwens, een groot aantal automobilisten rijd ff naast me doet 1 of meer van het volgende:
- vraagt we waar ik mee bezig ben
- moedigt me aan met duimen omhoog
- schud zijn hoofd
- roept keihard FORZA !!!!
Nog 5 km te gaan, ik heb een paar stukjes bijna vlak gehad (op de grote plaat !!), maar nu wordt het weer steiler, zelfs terug naar 34-28.
De weg loopt nu in een kom naar rechts, de straat is voornamelijk nat (mijn helft tenminste, de afdaling is over sneeuw).
Dan splitst de weg zich in een vork, rechts is schoongemaakt, links is alleen aangereden (compacte sneeuw). En je raad het al, het bordje Penser Joch wijst naar ..... LINKS !
Ik kijk op de Garmin 820 en zoom ff uit, zodat ik kan inschatten hoe ver het nog is, schaalgrootte is 600m per eenheid, denk dus nog 3 eenheden (is ongeveer 1800m). En ja GEEF NOOIT OP dwingt me naar links.
Dat is wel lastig, heb de Hutchinson AllSeason Tubeless 25mm banden eropliggen, maar om nou te zeggen dat het sneeuwbanden zijn, nee. Ben wel gestart met minder druk in de banden dan normaal (5 voor en 6 achter, bij 84kg), dus we gaan ervoor.
En jawel, het lukt ondanks dat ik echt de sneeuw hoor terwijl ik eroverheen rijd.
In de verte zie ik mensen spelen met zon grote sneeuwschep, op de Garmin lijkt het erop dat daarna ergens de weg voor mij ophoud (als Google Maps de winterafsluiting goed had en ik dit ik Komoot correct heb overgenomen). En jawel, als ik de spelende volwassenen voorbij ben nog 2 bochtjes, en dan eindigt de straat bij een bult sneeuw van zo'n 1 meter hoog.
Ik ben boven, na meer dan 40km bergop fietsen !!
Dan begint het avontuur van de afdaling, ik begin alweer te vrezen voor mijn velgen (relatief veel op de achterrem om niet weg te glijden voor het voorwiel).
Normaal ben ik een zeer snelle afdaler (snelheden tot 100km/u), maar dat durf ik nu niet aan. De weg is glad en/of nat, en ik moet echt zoeken naar het correcte spoor, geen tijd om op de Garmin te kijken, 100% concentratie nodig voor mijn blik op de weg voor me.
Nu zal ik noodgedwongen af en toe de linkerweghelft opzoeken (schone bandenspoor), wat door de automobilisten wel geaccepteerd word. Heb voor- en achterlicht aan gedaan, hoewel het nog niet donker is. Helaas is de zon wel achter de bergrug aan het zakken, dus de warmte van de zon zie ik maar zo'n 10% van de afdaling.
Na de 1e 15km van de afdaling doorstaan te hebben wordt de weg weer droog, heb wel 3x moeten stoppen om mijn handen op te warmen, mijn tenen voel ik dan al niet meer.
Met een droge weg is de afdaling alweer leuk aan het worden, en met de tunnels helemaal, want die zijn 5 graden warmer !
Na de tunnels rijd ik de rand Bolzano weer binnen, dan door de gezellige binnenstad.
Nog even stoppen voor een kunstwerk van oude auto's
En dan door naar de auto bij de begraafplaats..
Nu is het aan het schemeren, ik was ook pas om 11:15 gestart, en dus staat de auto niet meer in de zon (-3 graden ondertussen hier).
Bibberend de (over)schoenen/sokken/plastic zakjes uit, gympies aan, fiets in de auto, recovery eiwit drankje maken.
En dan.... DE KACHEL AAN op 25 graden !
93km en 1800hm, 'mission accomplished'
- Bijlagen
-
Canyon's in 2XL: Aeroad CF SLX '24, Ultimate CF SL '18, AL SLX '18 & Grail2 CF SL '24
. Wel gekkenwerk zo op een wegfiets in de sneeuw -
daniel1975
- Forum-lid HC
- Berichten: 40121
- Lid geworden op: 11 nov 2004 14:14