Terzo Raduno Gios Torino (70 anni)

[Gastheerg]

20 mei - Volpiano

Op dit forum zitten een aantal Gios liefhebbers/bezitters en ik ben benieuwd wie er over twee weken in Italië bij is.
Natuurlijk een ritje van niks voor de meeste van ons maar de eerste twee (65 anni en 100 anni Tolmino) was ik ook bij en was toch wel beide keren een mooie happening.
Dit keer de 70e verjaardag van het merk.
De rit wordt als groep gereden en halfweg is een overvloedige ristoro en na afloop een lunch en Giro kijken.

Op de Gios Torino Facebook pagina kan je je aanmelden.

De rit is op een zondag. Zelf ga ik op zaterdag met m;n lief Turijn bezoeken maar voor de liefhebbers is er op zaterdag een vrije rit onder begeleiding van een local. Prima gast. Fietst een beetje hard Maar die vrije rit is echt bedoel als fun ritje dus de ketting hoef niet helemaal naar rechts
Wie daar aan mee wil doen kan ik in contact brengen met de organisator. Geen kosten!

Wellicht ga ik op vrijdagmiddag na de Giro finish nog fietsen en wie dan mee wil (ik ken daar een beetje de weg) hoor ik ook graag.

[Gastheerg]

Net terug van Italie en zal hier een verslagje maken. Geen mega spectaculaire trip maar wel met een paar leuke aspecten voor wie niet alleen in km's en hm's gedesinteresseerd is.

Donderdagnacht naar Italie gereden en daar ontbeten zoals Italianen dat doen:



Dit is aan de Italiaanse kant van de Grote Sint Bernard. Even had ik het plan om 12 km voor de top aan de Zwitserse kant op de fiets te stappen en naar de top te rijden.
M'n vrouw zou dan de auto omhoog rijden.
Pas was nog gesloten! Dus we moeste door de tunnel en doorgereden naar Volpiano

Even foto's van m'n camera's trekken

[Gastheerg]

In Volpiano eerst natuurlijk naar de showroom van Gios Torino om een bakkie espresso bij Aldo en Marco te drinken

De mannen waren druk een titanium fiets op te bouwen met een elektronische groep.


Hoe anders was dat vroeger




Blijft toch een heerlijk museum


Replica van het frame waarmee Fons de Wolf in 1981 Milaan-San Remo wist te winnen. Dit was tevens mijn eerste Gios. Later meer over Fons.


Voor een aantal deelnemers aan de Raduno is er een tasje. Doorgaans voor heel trouwe fans die van heel ver komen


Na de hartelijke ontmoeting met Aldo en Marco samen met m'n meisje in "het centrum" van Volpiano even een "eenvoudige" lunch
Onbeperkt pizza, pasta, risotto, salade, koffie en water. 9 Euro


Daarna inchecken in het hotel en op de fiets......................

[Gastheerg]

Na de lunch met m'n meisje met de auto naar het Lago Di Candia. Prachtig klein natuurpark waar met de jubileumrit ook een pauze is.
Er wordt daar veel geroeid, lekker aan het water gezeten en een erg populaire plek voor trouwfoto's maar ook voor natuurfotografen.
Maar ook een heerlijke plek om - zeker afgelopen vrijdag toen het 25 graden was - met een boek aan de waterkant te liggen.
M'n lief was onder de pannen en ik sprong op de fiets.




Door wat heerlijk oude dorpjes


Ja soort kasseien dan ben ik erbij


Tijdens de autorit niet genoeg gedronken dus bidon was heel snel leeg. Nu heb ik toch wat met begraafplaatsen. Met name als ze WWI aspecten bevatten. Blijft indrukwekkend hoeveel slachtoffers uit kleine gemeenschappen zijn weggerukt.


Laatste stukje terug naar Volpiano even het gas erop en dan - het was totaal een relatief klein rondje - heb je een klein ijsje verdient


Op m'n telefoon zag ik dat de Giro nog niet gefinisht was. Hotel zou ik niet redden maar de Gios showroom wel.
Samen met Aldo gezien hoe Viviani z'n derde pakte.


Daarna naar het hotel. M'n lief was nog niet terug dus even aan de hotelbar. Kom ik daar Fons de Wolf tegen. Ik wist dat hij mee zou doen als ex-prof die op Gios heeft gereden maar hem dan zo tegen komen is toch bijzonder.
Tijdje zitten praten en wat een enorme sympathieke gast is dit zeg.

Toen ik in 1980 m'n eerste Gios Torino Super Record kocht was dat echt een enorme stap voor me. Was echt heel, heel veel geld.
Zo'n merk was toen ook iets onbereikbaar. Dat stond heel ver van je vandaan. Sowieso ben je als knul van net 20 wat meer onder de indruk van bekende personen en merken.
Toen dat volgende voorjaar Fons de Wolf Milaan-San Remo won vond ik dat natuurlijk leuk,
En wees eerlijk. Het blijft toch leuk als een renner een koers wint op een merk wat bij jouw in de schuur staat.
Het was trouwens op een zelfde manier als Nibali en de laatste Belgische overwinningen in Milaan-San Remo. Import rekenen we natuurlijk niet mee

Heel bijzonder om dan zo met elkaar over koers te hebben maar de hotelbar was als een half sportcafe ingericht en het ging al rap over de huldiging van Juventus de volgende dag in Turijn en over de bokshandschoen van Tyson die aan de muur hing.



Oplettende kijkers zien aan de muur Roger de Vlaeminck en tevens oud ploegmaat van de Wolf en 2de in de eerdere genoemde Milaan-San Remo. De man die uit de auto hangt is Aldo Gios.
Eigenaar hotel is een enorme sportfan!

Na een paar bier toch de douche maar opgezocht hoe gezellig het ook was...............

Belangrijkste overwinningen Fons de Wolf:
Ronde van Vlaanderen Junioren
Belgisch kampioen U23
Parijs=Roubaix U23
Ronde van Lombardje 1980
Milaan San Remo 1981
Omloop Het Volk 1982 en 1983
Ronde van Toscane
Coppa Agostoni
Ronde van Romagna
etappes oa in Tour, Vuelta, 3 daagse de Panne, Duinkerken, Romandië

[Puffdaddy]

Dank je Gastheerg, mooi leesvoer.

[Gastheerg]

Zaterdagochtend redelijk op tijd uit ons bed omdat we een dagje naar Turijn wilde. We waren daar vier jaar terug al eens geweest maar net niet genoeg gezien.
Twee jaar terug was ik er nog geweest met de Giro finish (wat een spektakel was dat zeg) maar dan zie je niks van zo'n stad.
Bij het ontbijt werden we door Fons de Wolf uitgenodigd om samen te ontbijten. Prima ontbijt overigens en de dag begon gelijk gezellig. Vaak is het in Italië koffie met een cornetto.

Met de trein naar Turijn.

Turijn is echt super
Zeer ruim opgezet. Grote pleinen, prachtige galerijen
Veel musea, mooie oude gebouwen
Monumenten op ieder hoek. Soms wat pompeus
IJs, ijs, ijs en nog eens ijs. Gelateria La Romana
Torino heeft volgens kenners het beste ijs. Ik kan het na een uitvoerige test geloven
Fietsenwinkels hebben veel MTB
Lunchen maakt haast niet uit waar je het doet. Top en kost niks. Je kan niet geloven dat die gele M daar klanten krijgt
Chocolade en nog eens chocolade
Veel mode winkels
Als liefhebber van vinyl daar ook aan m'n trekken. Echt veel speciaalzaken met veel bootlegs!!!

Tip: Ga met de trein naar het centrum en doen ZELF een stadswandeling. Kom je alles wel tegen.

Zo ook deze Sannino. Mauro Sannino was een van de framebouwers bij Gios en is na de succesvolle Brooklyn periode zelf frames gaan bouwen. Daar waar Gios voor blauw (na oranje) had gekozen koos Mauro voor rood.
Aan diverse details zoals aan de decals kon je zien dat de samenwerking er was. Gios deed in het begin ook wat distributie. Mauro is later naar Corratec gegaan (zit daar geloof ik nog)
Of dit een echte Sannino is betwijfel ik maar het is wel een echt Turijns merk


Lopen we door Turijn kom ik daar een bekende tegen. Ok hij heeft een handel in Turijn. Naast eigenaar van een bedrijf in sport en vrijetijdskleding is hij retrorijder en zit hij in de organisatie van La Superba (bijnaam van Genua en daar is ook die tocht). Als het even lukt doe ik die dit jaar


En we hebben een kaarsje gebrand voor de moeder van m'n lief die begin dit jaar na een naar jaar van ons is heen gegaan


Daarna terug naar de Gios shop..................

[Gastheerg]

Na een dagje Turijn terug naar de Gios shop om alvast m'n nummer te halen en misschien konden we net de finish van de Giro zien.
De dag ervoor (vrijdag) had ik nog het rijk alleen. Nu stond de shop vol met fietsers die uit alle delen van Europa aan waren komen "waaien": Engeland, Frankrijk, Duitsland, Zwitserland, Slovenie (dat is niet zo gek(leuke quizvraag) en zelfs uit Moskou en iemand die met de bus uit Zuid Italië was gekomen!
Een gezellige boel en we waren net op tijd om te zien hoe Froome een van de mooiste etappes wist te winnen.

Daarna was het tijd voor de voorbereidingen voor "de grote dag". Sommige deelnemers wilde dat er nog even naar hun fiets werd gekeken en voor Fons de Wolf moest alles nog geregeld worden.
Hij was met z'n partner met het vliegtuig gekomen en had geen fiets bij zich.

Geen nood want in het "museum" staan er genoeg. De fiets van Didi Thurau had de beste maat.
Ik vond het echt mooi om te zien hoe Fons dat echt wist te waarderen. Hij vond het gewoon echt gaaf om op de fiets van Der Didi te stappen!
Het presentatiebordje ging van de fiets en de fiets ging in de bok om nagekeken te worden.


Uiteraard kreeg Fons nummer 1


Mooi toch!


De overigens nummers worden random uitgedeeld. Op 1 na..............27 is voor mij gereserveerd.
Ik heb een gelimiteerde (35 stuks) heruitgave van het frame waar Roger de Vlaeminck in 1977 z'n vierde (toen een record) mee won.
Hij fietste toen met nummer 27 want het jaar ervoor had hij verzaakt (echt wel dom) te winnen.
In 2012 fietste ik mijn 4de (ook mijn 4de kassei dus) volledige Parijs-Roubaix. Bij de organisatie (VCR) had ik nummer 27 gevraagd. Gewoon als leuk detail. Ze doen normaal niet aan die verzoeken, maar ik had wel werk van dat verzoek gemaakt.
Inmiddels heel wat nummers 27 hier hangen en Marco had voor mij 27 apart gehouden. Gewoon leuk. Gaat nergens over maar dat is nou net waar het in deze wereld toch te vaak aan ontbreekt. Kleine onbenullige dingen voor elkaar doen en weten te waarderen.
27 dus:


Als een echte gregario nog even chaufeur voor De Wolf gespeeld,
Heerlijk eten (gewoon in het hotel) en vroeg slapen.
Het is een ritje van niks maar om even na 8 werd je wel verwacht

Slapen? Na een autoritje van dik 1100km ga ik dat nu ook doen. Morgen nog een deeltje

[Gastheerg]

LA PARTENZA

De parkeergelegenheid bij de Gios shop is ingericht op een paar klanten en niet op een peloton. Dus ieder die in een hotel in de buurt zit gaat dan met de fiets naar de start.
Wel zo sociaal voor hen die echt met de auto moeten komen.

M'n vrouw ging mee in de auto van de "koersdirecteur" en we hadden dus een vouwfietsje (echt een mega handig ding) meegenomen om naar de start te fietsen.
Het stond op het punt te gaan regenen


Auto van "Il Direttore". Marco had het goed geregeld en zat met alleen dames in de auto


Dames vinden zo'n Kever ook echt leuk. Beter middel om bij vrouwen in de smaak te vallen dan zo'n malle fiets

Politiebegeleiding. En ook een ambulance die helaas een van de deelnemers wegens onderkoeling heeft moeten helpen.


Nummer op de fiets.


Een nieuwkomer vind het allemaal nog wat eng. Maar werd prima geholpen en knulletje heeft prima gefietst.


Snel nog even een espresso bij de buren (Papi Break) en dat is altijd een mooi moment om nieuwe vrienden te maken. Had hem zo meegenomen!


Rit stond in het teken van het 70 jarig bestaan. Tevens werd een nieuw model geïntroduceerd. Laat ik even aan mij voorbij gaan. Wel mooi maar ik geef m'n geld liever uit aan reizen en heb al een paar fietsjes.


Begin 80er jaren introduceerde Gios een aerodynamisch frame. Fons de Wolf werd voor de introductie gebruikt. De oorspronkelijke poster is opnieuw gedrukt en Fons zetten met veel plezier voor wie dat wilde een persoonlijke boodschap op de poster.


Of wie gewoon een babbel met hem wilde maken? Ook goed. De gast in het Brooklynshirt kwam van boven Londen en z'n vriendin was in 1 keer naar Volpiano gereden. Je hebt altijd fans boven fans.


Niet alleen de fietsen zijn vooral blauw het is ook in de kleding duidelijk de belangrijkste kleur.


Een van m'n maatjes. Roberto is een sterke gast en al regelmatig op de vlakke en licht glooiend wegen rond Volpiano snoei en snoei hard zitten rijden. Roberto en ik hebben eigenlijk ook aan een 3 speed achter genoeg: 1 klim, 1 cruisen 1 knallen. Maar het is ook een gast die altijd klaar staat om zwakkere deelnemers te helpen. Staat iemand met pech trekt hij de remmen dicht.


Helaas zag het er naar uit dat het nat zou gaan worden. Marco had vooraf gezegd:
100 inschrijvers.
Is het prachtig weer komen er 120
Is het redelijk weer komen er 100
Is het matig weer dan 70
Zeikt het van de regen dan komen alleen de Vlamingen en de Nederlanders............

Gelukkig was het bij de start nog net droog dus was het een serieus peloton wat op weg ging.
Zelf kan ik probleemloos 5 kwartier in een uur lullen maar wat was het een lekker kippenhok wat op pad ging.
Velen kennen elkaar van de eerdere twee edities maar ook van ritten als La Mitica, Kappa Due en L'Eroica en de Retro Ronde van Vlaanderen.

Voor mij is het een ritje van niks maar het is ook meer een reünie en ik rij zo'n peloton dan een paar keer op en af om overal even een praatje en een foto te maken..............................

[havana]

Leuk verslag!

[Gastheerg]

Andiamo

Een aantal deelnemers nam geen enkel risico en deed bij de start al een jack aan.


Deze Engelsman woont al jaren in Toscana. Is daar gaan wonen omdat hij de regen in Engeland zat was. De eerste spetters zitten al op de lens


Zelf wel een jack meegenomen maar ik moet het echt pokke koud krijgen voor die aangaat.


Let op: lange broek, lang shirt, winterhandschoenen, jack en nog koud. En tegen mij roepen Zjeeeerard. freddo, freddo!


Fons met een van de Nederlandse deelnemers. Gek genoeg waren er dit keer nauwelijks Nederlanders terwijl het weer op de dag van de rit zelf heel Hollands was


Fons De Wolf mee op kop


En ik zo nu en dan ook (en het begon langzaam meer te spetteren)


Er gingen steeds meer jackjes aan


Afdaling naar Lago Candia. Zo mooi plekje


Laura (in het midden) is een sterke Italiaanse die er met alle retro ritten wel bij is. En in tegenstelling tot de rest van de Italianen geen koukleum


Voor de meeste was een stukje warme pizza een geschenk uit de hemel. Overigens begon diezelfde hemel op dat moment pas echt te huilen.


Ja de regen ging nu echt los


Helaas. Vooral voor een ieder in de organisatie. Is toch allemaal wat familie en vrienden die belangeloos komen helpen.


Maar ook de roeiers lieten zich niet van de wijs brengen.


Na de pizza en wat te drinken weer op pad


Het Lago di Candia ligt in een put en om bij Volpiano te komen moet je wel die put weer uit


Fons "mopperde" maar fietste toch gruwelijk makkelijk omhoog


Maar dat deed niet een ieder


Tot de pauze had il direttore Marco de boel aardig bij elkaar weten te houden. Maar nadat na de pauze ieder over de laatste heuvel was viel de groep helemaal uit elkaar.
..............sommige kropen in een groep bij elkaar. Andere fietste liever alleen om de spetters van andere te ontwijken.
Zelf had ik op de laatste helling foto's staan maken dus ik was wat achterop geraakt.
Met een groepje met daarin ook Fons De Wolf de laatste 20km even los gegaan. Met zes man volle, volle bak.
Zes van die gasten die gewend zijn om in pleuris weer te rijden. Feestje!
In het wiel ging het prima maar kopbeurten barsten de benen bijna uit elkaar, maar geen van de zes gaf natuurlijk af
Knallen!
Zit ik op kop op de 13 m'n kloten eraf te draaien komt De Wolf naast me rijden. Met een ernstige blik "Gerard, ge denkt toch niet dat ik voor u voor de gele trui dat gat toe ga rijden!". Gevolgd door een prachtig knikje van: "doe zelf maar voort"

Echt een leuke gast en hij vermaakte zich echt enorm. Sowieso liet niemand zich door de regen afleiden. Gewoon pret maken en lekker fietsen!

Maar alle deelnemers kwamen wel als verzopen katten aan bij de shop.

In het restaurant (Papi Break) naast de shop zou met de hele groep een lunch zijn. We hadden hard gefietst en hadden nog even tijd voor de lunch open ging.

Dus rap (weer 2,5 km knallen) naar het hotel en even lekker douchen en wat droogs aan. Ik kan prima tegen de kou en nattigheid als ik sport (ook met skiën en duiken) maar als het klaar is wil ik van al die troep af en gewone kleren aan.

Dus lekker schoon op weg naar de lunch en de ceremonie....................

[Gastheerg]

Hoewel dit pas de derde editie was ontstaat er toch een bepaalde traditie. De rit zelf is voor veel fietsers een niemendalletje. Wel een heerlijk niemendalletje met prachtige passage in dorpen en een natuurpark.

Toch is het voor een aantal deelnemers toch een flinke uitdaging. Niet ieder heeft talenten of zeeën van tijd om te trainen.
Bij dit evenement komen ook behoorlijk wat deelnemers die vooral retroritten rijden.
En met uitzondering van de lange editie van L'Eroica (zwaarder dan de zwaarste klassieker) zijn heel veel retro ritten toch ingericht op doenbaar.

Dit keer was er een jonge knul die net op de racefiets zat. Hij durfde nog niet met klikpedalen en hulde voor pa dat hij hem ook niet dwong daar mee te fietsen.
Een helm geleend van een vriendje. Wat koerskleding uit de uitverkoop.
Zo'n knul mag best even een push krijgen en bij Gios snappen ze dat. Bij de "huldiging" kreeg hij een eigen helm.

Huldiging? Ja vier tradities zijn er na de tocht:
- lekker nakletsen en evt een drankje
- gezamenlijke lunch bij de buren (Papi Break)
- Huldiging. Is niks meer dan wat deelnemers in het zonnetje zetten
- wie nog wil samen Giro kijken (vorige keer zelfs LIVE!)

Van de after party ook een paar plaatjes:

Vier man van het groepje dat de laatste 20k als beesten heeft zitten fietsen. Voor die gast (Roel) links is echte een beest. Een Italiaan (niet op de foto) vroeg hoeveel geld hij wilde hebben als hij de volgende keer thuis zou blijven
Gast links kon ook aardig trappen maar kwam geen woord uit. Heel bescheiden maar kijk naar de bovenbeentjes!
In het midden twee oude mannen waarvan er een heel veel gekoerst heeft en de ander heel veel koers heeft gezien. Lekker dollen met elkaar!


Knap hoe Marco echt iedereen even opwacht en checkt hoe het is


Uitleg finale door Fons de Wolf. Kan je merken dat zo iemand daar ervaring mee heeft


Zelfs ik - en ik verbaas me niet zo snel - was even van slag van het geweldig verhaal wat de Wolf afdraaide. Wat een heerlijke vent. Sympathiek, humor (bijna Brits droog) maar ook geïnteresseerd. En nog steeds een beetje ondeugend! Love it!


Uit Limburg maar al jaren wonend in Zwitserland en laat je niet afleiden door het stuur. Deze dame kan echt heel goed trappen! Maar wilde wel even met de koersauto op de foto. Dan doen we dat!


Na de cooldown (mooi woord voor slap ouwehoeren na het fietsen) een lunch met elkaar.
Primi, secondi e dolci. Wijntje erbij. Niks mis mee.


Na de lunch richt Marco zich nog even tot de fietsers. Grappig dat hij al drie keer niet 1 commerciële boodschap doet. Gewoon lekker dagje en als je wat zoekt meld je je maar zelf! Zo heb ik dat ook jaren met klantdagen gedaan. Werkt gewoon het beste.


Kreeg trouwens een leuke uitnodiging van Marco voor de nazomer. Kijken of dat gaat lukken.

Uiteraard kreeg Fons de Wolf even de aandacht en een leuk aandenken. Overigens snap ik dat De Wolf van hun uitnodiging gebruik heeft gemaakt. Hier staan gewoon drie toffe gasten. Geen harde jongens en daarom misschien ook iets minder resultaten (in sport en handel) maar wel toffe lui.


Ook deelnemers die van heel ver komen worden even in het zonnetje gezet. De roze trui was puur toeval


En aan alle moois komt een eind. Tot de volgende keer..............

[Hanz Bé]

Mooie verhalen Gerard!