Ik geloof dat je dát toch niet goed begrepen hebt. Volgens mij heeft niemand beweert dat iemand wegens aanleg/talent een resultaat behaalt, een oneerlijk resultaat behaald. De strijd die gevoerd wordt is een ongelijke/oneerlijke, dat is iets wezenlijks anders. En nog niemand heeft wat mij betreft kunnen beredeneren wat er eerlijker is een sportieve meting waarbij doping wordt verboden.Buzz schreef:Andere curieuze vergelijking die hier al eens geopperd werd: doping is oneerlijk, zo ook het hebben van veel talent en/of weinig gewicht!?! Dus als je dan een supertalent — en een slordige 60kg SCHOON aan de haak — bent, zou elke overwinning oneerlijk verkregen zijn.
De kritsche vraag die gesteld is (o.a. door mij, maar ik ben niet de enige) is, waarom het gebruiken van prestatie-verbeterende medicatie zo zwaar veroordeeld wordt. Het wordt weggezet als moreel verwerpelijk. De redenatie: het is verboden, dus het mag niet, gaat wat mij betreft niet op: Veel EPO-'zondaars' gebruikten dit middel (deels) in een tijd dat het nog niet op de dopinglijst stond. En iets wat niet verboden is kan volgens de eerde geponeerde redenatie niet 'veroordeeld' worden, toch gebeurt dit veelvuldig.
Een andere redenatie trent is de volgende: het is niet goed voor het lichaam. Die redenatie gaat mank als je vervolgens middelen gaat verbieden die het herstel van het lichaam bevorderen, wat nu gebeurt. En dat is nog los van de vraag of je als dát echt zo belangrijk is, (top)sport niet beter kan verbieden.
Kortom: ik hoor (in veel smaakjes) drie argumenten waarom doping not-done zouden zijn. Twee daarvan vind ik niet steekhoudend. Dat je regels die je gezamelijk overeenkomst schendt vind ik dat wel, maar - zie betogen eerder - dan vind ik de strafmaat en de morele verontwaardiging die daarbij gepaard gaat volledig misplaatst.